Alþýðumaðurinn - 16.06.1959, Blaðsíða 1

XXIX. árg.
Þriðjudagur 16. júní 1959
19. tbl.
ígctir kjóscndafunðir Alþýðuflokksins il HMk,
Akureyri, Mík, Ólofsjirði
oo Mrkróki « 1 htlgi
Fundirnir voru yfirleitt prýðisvel sót+ir og móli
ræðumanno ógætlega tekið. Sérstoka athygli vakti,
hve mólflutningur þeirra var mólefnalegur og óreitn-
islaus í garð andstæðinga, gagnstætt mólflutníngi
annarra flokka.
Alþýðuflokkurinn efndi til 5
almennra kjósendafunda hér norð
anlands um síðustu helgi og viku-
lokin. Var hinn fyrsti á Húsavík
sl. föstudagskvöld, annar á Akur-
eyri síðdegis á laugardag, þriðji
á Dalvík á laugardagskvöld,
fjórði á Sauðárkróki síðdegis á
sunnudag og hinn fimmti á Ólafs-
firði á sunnudagskvöld. Allir voru
fundirnir prýðisvel sóttir, t. d. var
húsfyllir eða um 150 manns á
hvorum stað Húsavík og Ólafs-
firði, um 70—80 manns á Dalvík,
180 manns hér, en um fundarsókn
á Sauðárkróki hefir blaðið ekki
frétt nákvæmlega.
Á Húsavíkurfundinum voru
ræðumenn þeir Guðmundur í.
Guðmundsson, utanríkisráðherra,
Friðjón Skarphéðinsson, dóms-
málaráðherra, og Axel Benedikts-
son, skólastjóri, frambjóðandi
Alþfl. í Suður-Þing. Fundarstjóri
var Ingólfur Helgason trésmíða-
meistari. Auk frummælanda tóku
til máls Vernharður Bjarnason,
Emil Jónsson.
Þórhallur Snædal, Árni Jónsson
og Jón Héðinsson.
Á Akureyrarfundinum voru
frummælendur þeir Emil Jónsson,
forsætisráðherra, Guðmundur í.
Guðmundsson, utanríkisráðherra,
og Friðjón Skarphéðinsson, dóms
málaráðherra, . frambjóðandi
flokksins hér. Auk þeirra tóku til
máls Bragi Sigurjónsson og Stein-
dór Steindórsson, yfirkennari, er
var fundarstjóri.
Á Dalvíkurfundinum voru frum
mælendur Emil, Guðmundur og
Bragi Sigurjónsson, efsti maður
Guðmundur í. Guðmundsson.
framboðslista Alþfl. í Eyjafirði.
Fundarstjóri var Gunnar Markús-
son, skólastjóri á Húsabakka í
Svarfaðardal.
Á Ólafsfirði voru frummælend-
ur Emil, Friðjón og Bragi. Fund-
arstjóri Sigurður Ingimundarson,
bifreiðastjóri. Á Sauðárkróki
voru frummælendur Guðmundur
í. Guðmundsson, Helgi Sæmunds-
son, ritstjóri, og Albert Sölvason,
framkvæmdarstj óri, efsti maður
A-listans í Skagafirði.
í ræðum sínum fjölluðu ráð-
herrarnir sérstaklega um þessi
mál: Emil um efnahagsmálin,
störf ríkisstj órnar Alþfl. og að-
dragandann að myndun hennar,
Guðmundur um landhelgismálið
og Friðjón um kj ördæmamálið.
Allar voru ræður þeirra mjög
greinaglöggar um málefnin eins
og þau liggja nú fyrir.
Sérstaka athygli vakti, hve
málflutningur þeirra var málefna-
Símar kosningaskrifstof-
unnar eru 1399 og 2008.
Alþýðuflokkurinn.
Friðjón Skarphéðinsson.
legur og laus við ádeilur og á-
reitni í garð andstöðuflokka, og
varð mörgum á að minnast ann-
arra og ólíkra ræðna andstæðinga
Alþfl. á fundum hér í vor, þar
sem skothríð fúkyrða og órök-
studdra skamma hafa dunið yfir
öíl mörk.
Prentaror 09 bólibind-
oror tryggðfl sér
líjeyrissji
Verkfalli prentara, er stóð í 9
daga lauk síðastliðinn þriðjudag.
Þann dag lauk og eins dags verk-
falli bókbindara.
Með hinum nýju samningum,
er prentarar og bókbindarar hafa
gert við atvinnurekendur, hafa
þessar stéttir tryggt sér lífeyris-
sjóð og ýmis önnur starfshlunn-
indi. Kauphækkun er hins vegar
engin.
Helztu atriðin í hinum nýju
samningum prentara eru þessi:
Komið verður á fót lífeyris-
sjóði. Munu prentsmiðjueigendur
greiða 6% í sjóðinn en prentarar
greiða ekkert á þessu ári. Næsta
ár greiða prentarar 1% af laun-
um sínum i sjóðinn, ár,ið 1961
greiða þeir 2%, 1962 3% og 1964
4% eða fullt framlag.
Samið var um ný ákvæði varð-
andi veikindadaga. Veita þau
prenturum aukna tryggingu fyrir
því að missa ekki rétt til veikinda-
daga. Samkvæmt gömlu samning-
unum áttu prentarar rétt á 12
veikindadögum á ári. Og væru
þeir ekki notaðir áttu menn þá
inni hjá fyrirtækjunum. En at-
vinnurekendur gátu sagt upp
starfsmönnum sínum og þannig
um leið losnað undan þeirri kvöð
að láta í té veikindadaga, er safn-
azt höfðu fyrir. Nú hefir ákvæð-
Framh. á 8. síðu.
Er ykknr þetta
hngrfast:
Með sfofnun Hósefafélags Reykjavíkur og síðar
Sjómannafélags Reykjavíkur 1915 hefsf fyrsfa
markvissa baróffan fyrir rétfindum og kjörum ís-
lenzkra sjómanna. Þar var Alþýðuflokkurinn að
verki.
Árið 1921 voru togaravökulögin sett eftir harða
baróttu Jóns Baldvinssonar, þingmanns Alþýðu-
flokksins. Þessi lög hafa síðan verið endurbætt,
hvað hvíldartíma sjómanna snertir.
Þar hefir Álþýðuflokkurinn alltaf haft forystuna.
Öryggis- og tryggingamól sjómanna hafa fró
stofnun Alþýðuflokksins verið eitt af baróttumól-
um hans. í sögu þeirra móla mun nafn Sigurjóns Á.
Ólafssonar aldrei gleymast.
Árin 1917, 1921, 1928, 1936, 1946, 1950,
1954, 1957 og 1959 hafa tryggingabætur verið
hækkaðar með lögum til sjómanna, alltaf fyrir for-
göngu Alþýðuflokksins.
Loks er svo að minnast lífeyrissjóðs togarasjó-
monna, sem lögfestur var fyrir skömmu fyrir at-
beina Alþýðuflokksins, og lífeyrissjóður bótasjó-
manna er í fæðingunni, einnig fyrir atbeina Al-
þýðuflokksins.
Þannig hefir enginn stjórnmólaflokkanna borið
hag sjómanna jafnmikið fyrir brjósti og Álþýðu-
flokkurinn. Sjómenn hafa og sýnt í verki, oð þeir
kunna vel að meta baróttu flokksins fyrir réttind-
um sínum og kjörum og veitt honum víðast um
land hið bezta brautargengi.
Veiztn —
AÐ fram til 1934 höfðu menn yngri en 25 óra ekki
kosningarétt hér ó landi?
Fyrir forystu Alþýðuflokksins var kosningaaldur
færður niður í 21 ór 1934, en það kostaði flokkinn
margra óra baróttu innan þings og utan að vinna
mólinu nægilegt fyigi, m. a. var Sjólfstæðisflokkur-
inn hatrammur ó móti.
ÁÐ fram til 1934 voru þeir sviptir kosningarétti,
sem þegið höfðu framfæri af sveit.
Fyrir forystu Alþýðuflokksins var þessi ómenn-
ingarvoftur numinn úr lögum 1934, en Sjólfstæðið
barðist ó móti.
AÐ Alþýðuflokkurinn hefir ótt frumkvæðið að öll-
um lagfæringum og leiðréttingum ó kjördæmaskip-
uninni, síðan hann var stofnaður, en Framsóknar-
flokkurinn hefir barizt með hnúum og hnefum gegn
öllum.
Hefðu þessar lagfæringar ekki fengizt, en vilji
Fromsóknar róðið, mundu verkalýðsflokkarnir nú
sennilega ekki eiga neinn fulltrúa ó alþingi, þótt
kjósendatala þeirra sé um 30 þúsund!