Víðir - 14.01.1950, Síða 2
VÍÐIR
Jtiðir
kemui út vikulega
Fylgiiit:
i GAMALT OG NÝTT ;
kemur út mánaðarlega.
Ritstjóri:
EINAR SIGURÐSSON
! Prentsmiðjan Eyrún h. t .
Slysavarnir
Þegar mikil tjón verða á
mönnum og eignurn, verður
fyrst fyrir, þegar ósköpin eru
hjá gengin, að brjóta heil-
ann um, hvernig komast megi
hjá, að slíkt endurtaki sig.
Hér skal bent á nokkur
augljós atriði, sem mættu
verða til þess að veita sjofar-
éndum og íbúum Eyjanna
nokkru meira öryggi.
1. Oflugur björgunarbátur,
eins og þeir gerast beztir er-
lendis, vélknúinn, sem einu
gildir, hvort kemur gat á.
Við strand hér á skerjum um-
hverfis eyjar, myndi slíkur
bá,tur geta komið að meiri
notum en björgunarbátarnir,
sem til eru. Þeir eru ekki til
þess að beita í veðurofsa.
2. Öflugar línubyssur, sem
draga á móti hvaða veðurofsa
sem er.
3. Aulinar œfingar. Æfing-
ar þurfa að fara allþétt
fram og nokkrir menn að
vera æfðir í að leysa af hendi
ábyrgðarmestu störfin, þann-
ig að nægir séu til að hlaupa
í skarðið, ef einhver forfall-
ast.
4. AukiÖ vitakerfi. Sjóslys-
ið við Faxasker hefur opnað
augu manna fyrir nauðsyn á.
skipbrotsmannaskýli á sker-,
inu. Áður en vitinn kom á
Þrídranga, voru uppi hávær-
ar raddir um vita á Faxa-
sker. Síðan hefur það mál leg
ið niðri þar til nú, og virð-
ist liggja í augum uppi að
sameina þar vitabyggingu og
skipbrotsmannaskýli í einni
byggingu, og fara nú fram
undirskriftir í bænum um að
skora á Alþingi að veita fé
til þess. Það er ekki eins og
þetta sé í fyrsta sinn, sem
menn komast upp á Skerið,
þegar skipsstrand hefur átt
sér stað.
5. Það væri athugandi,
hvort ekki væri unnt að setja
hljóðbaujur á verstu og hættu
Aðalfundur
Félags kaupsýslumanna verður haldinn
mánudaginn 16. þ. m. kl. 3 e. h. í Sam-
komuhúsinu.
FUNDAREFNI:
1. Venjuleg aðalfundarsförf
2. Kaupsamningar.
STJÓRNIN
Atvinna
Ábyggilegur og reglusamur maður, helzt vanur skrif-
stofustörfum, getur fengið atvinnu á skrifstofu bæj-
arfógeta.
Nánari upplýsingar gefur undirritaður.
BÆJ ARFÓGETI
Sjólryggingar
Fatnaðar- og farangurstryggingar skipverja ann-
ast ég fyrir Samvinnutryggingar í Vestmannaeyj-
um.
Helgi Benónýsson, Vesturhúsum
16. janúar
verður dregið í fyrsta flokki Happdrættis Háskóla íslands. í
dag eru því allra síðustu forvöð að kaupa miða og endurnýja.
Nokkrir hálfmiðar verða seldir í dag.
Opið kl. 2—4 og 5—7. — Verið með frá byrjun.
Umboðsmaður.
legustu grunnin við Eyjar,
þar sem brýtur á í brimum,
svo sem Rófuklakkana, Bessa
og Breka í austur og vestur
Flóanum.
6. Keðjur í ókleifa hamra.
Til nokkurs öryggis gæti ver-
ið að koma fyrir keðjum til
þess að lesa sig upp á í hömr-
um, þar sem skip gætu
strandað undir, en illkleift er,
svo sem í Ofanleitishamri,
Kópavík og Flöktum. Á öll-
um þessum stöðum hafa skips
brotsmenn verið nauðuglega
staddir.
Aðalfundur Þórs.
iþróttafélagið Þór hélt aðal-
fund sinn 1. jan. s.l. í stjórn
voru kosnir: Kristjón Georgsson
form., Jón Kristjónsson varafor-
maður, Valtýr Snæbjörnsson
gjaldkeri, Ólafur Sigurðsson rit-
ari og meðstjórnendur Óskar
Haraldsson, Erla Eiríksdóttir og
Sigríður Jóhannsdóttir. Á fund-
inum var samþykkt eftirfarandi
óskorun: „Aðalfundur íþróttafé-
lagsins „Þór" haldinn 1. jan.
1950, skorar ó bæjarstjórn Vest
mannaeyja, að halda ófram
byggingu hins nýja íþróttasvæðis
og stefna að því, að einhver
hluti þess komist í nothæft ó-
stand ó sumri komandi.
Loftleiðir h.f.
í desembermónuði fóru flug-
vélar Loftleiða 16 ferðir milli
Eyja og Reykjavíkur og fluttu
341 farþega og IOV2 lest af
pósti og flutningi.
í desember í fyrra voru farnar
14 ferðir með 1 14 farþega og 2
leshr af flutningi.
Jóhannes Linnankoski:
F L Ó T T I N N
(2.)
Ekkillinn Juha Uutela er að
segja systur sinni, að hann sé að
hugsa um að gifta sig.
„En hvað . . .?“
„Þú ert orðinn svo gamall“, sagði systirin
lágt, tilhvött af brosi bróðurins.
„Gamall?" Uutela brosti. „Varstu ekki í
þessu að segja hið gagnstæða?"
„Ekki vegna útlitsins. En þegar maður er
kominn að sjötugu. Og hefur verið kvæntur
í fjörutíu og fimrn ár, þá. .
„Þá er nóg komið?" mælti Uutela af ásettu
ráði með tvíeggjuðu brosi. En hann sá þegar
eftir því, að hann hafði látið leiðast út í þessa
gamansemi, sem ekki sómdi gömlum manni,
og hann hélt áfram alvörugefinn:
„Hver þekkir annars þarfir. Þarfirnar eru
margskonar. Og hvernig væri, ef ég ætti þarf-
ir, sem þú þekkir ekki?“
„Ég veit ekki um það. Mér fannst, að þú
lifðir eins og blóm í eggi, er þú hafðir selt
jörðina, og gædr lifað hér ellina í ró. Pen-
ingarnir eru mikils virði, og þú hefur allt,
sem þú æskir“.
Glampa brá íyrir í litlum augum Uutela.
„En ef ég hefði ekki allt., sem ég æski? Ef
eitt vantaði?“
Systirin horfði undrandi á hann. Hún hafði
aldrei séð þvílíkan glampa í augum bróður
síns eða heyrt rödd hans titra með slíkum
hreirn.
„Þú virðist ekkert í þessu botna“, hélt
hann áfram, um leið og hann stóð upp og
gekk fast að systur sinni. Þá horfði hann í