Hlín - 01.01.1920, Blaðsíða 33

Hlin
33
til sölu á sýningunni, t. d. útskorna bauka, hornspæni,
leikföng, plögg ýmiss konar, baldýraða smáhluti og aðr-
ar hannyrðir, skotthúfur, prjónaða og heklaða inniskó,
bandhespur, sauðskinnsskó, illeppa o. fl.
Það hefur komið til orða að hafa sjerstaka deild fyrir
ýmsar viðgerðir. Það er ekki minna vert að gæta fengins
fjár en afla. Það er regiulegt snildarbragð á mörgum að-
gerðum lijer á landi; þær væru vel þess verðar að koma
fyrir almenningssjónir.
Það hefur reynst vel, að hafa smásýningar í sveitum
og kauptúnum á undan stærri sýningum, og velja svo úr.
En snemma yrðu þær sýningar að vera að vorinu (líklega
um sumarmál), ef munirnir eiga að vera komnir í tæka
tíð suður, eins og samgöngum er háttað.
Vjer treystunr því, að mætir menn og konur þjóðar-
innar hlynni að þessu sýningarmáli eftir megni í orði og
verki, svo að sýningin megi verða okkur til sóma, og að
þeir hinir mörgu, sem koma á sýninguna víðs vegar að
af landinu, megi sækja þangað gagnlega fræðslu og góð
álnif.
Halldóra Bjarnadóttir.
íslenskir kvenbúningar.
Ritstjóri „Hlínar“ hefur oftar en einu sinni beðið mig
um að skrifa eitthvað í ritið um kvenbúninga.
Þó að jeg viti, að margar konur sjeu mjer færari til
þeirra hluta, vil jeg samt ekki skorast undan að ríða á
vaðið — hinar koma svo á eftir — því að margt má spjalla
uni þetta búningamál fram og aftur. Það er ekki eins
lítilfjörlegt og ef til vill mörgum sýnist í fljótu bragði.
Fyrir sumum vaka einhverjar breytingar á húfubún-
ingnum, t. d. að hafa hann ekki altaf svartan, heldur
3