Hlín - 01.01.1933, Blaðsíða 96
ITlín
M
þá svo meyr og óharðnaður, að honum er, ef til vill,
eins hætt við að falla fyrir hinu lakara eins og að
hann taki sjer til fyrirmyndar hið góða. — Og orð
mín vil jeg enda með þeirri bæn til Guðs, að hann af
náð sinni gefi okkur og öllum að breyta svo vel, að það
geti orðið til fyrirmyndar.
Erlendkcr Maynússon, Kálfatjörn.
Ætijurtir.
Notkun fjallagrasa.
Fyrir nokkrum árum var jeg að blaða í »Lítilli
varningsbók handa bændum og búmönnum á íslandk,
sem Jón Sigurðsson, forseti, hafði samið eftir ýmsum
skýrslum og gefið út í Kaupmannahöfn árið 1861.
Þrettándi kafli bókarinnar er aðallega um fjalla-
grös og aðrar fjallanytjar. Jón hefur látið sjer fátt
óviðkomandi, er landi okkar og þjóð mátti að gagni
koma.
f kafla þessum tekur hann upp leiðbeiningar eftir
merkum garðyrkjumanni í Noregi, hvernig megi fara
með grösin og matreiða þau á ýmsan hátt í brauð og
grauta og afremma þau á annan veg en þann, að sjóða
þau í mjólk, sem nú mun oftast gert, þar sem þau eru
notuð. Hann ráðleggur að láta þau liggja í daufu sóda-
vatni, volgu, í tvær stundir og skola þau síðan vel upp
úr köldu vatni. Einnig lætur hann þess getið, að úr-
gangurinn úr grösunum, þegar hann er síjaður frá,
sé góður handa alifuglum, hænsn þrífist vel af hon-