Hlín - 01.01.1960, Blaðsíða 17
Hlin
15
Bríeti Bjarnhjeðinsdóttur í broddi fylkingar, fengið sín
rjettindi. — Manitoba var fyrsta fylkið í Kanada, sem lög-
leiddi jafnrjetti kvenna, en hin komu brátt á eftir. — í
hjerlendum bókum og ritum frá þeim tíma, er Margrjet
talin leiðtogi hreyfingarinnar í Manitoba, og illa situr
það á íslendingum að gleyma því.
Jeg kyntist ekki Margrjeti til muna persónulega fyr
en eftir 1928, eða eftir að við hjónin fluttum frá Mani-
toba vestur að hafi, og þó mest eftir 1933, að við settumst
að í Blaine. — Þar átti Margrjet heima, og hafði búið þar
að mestu leyti síðan 1912, að hún ílutti frá Winnipég. —
Það var oft gestkvæmt á heimili liennar, því hún var
skemtileg heim að sækja og gestrisin. — Hún tók ákveð-
inn þátt í öllum íslenskum fjelagsskap, sem hún áleit til
framfara, og ekki talcíi hún snúningana, sem hún tók á sig
öðrum til gagns eða gleði.
Á árunum 1926—30 safnaði hún og skráði þætti í safn
ti! Landnámssögu íslendinga í Vesturheimi, sem Olafur
S. Torgeirsson var að gefa út í Alnranaki sínu. Hennar
þættir fjalla aðallega um íslendinga í Blaine og nágrenni.
— Tók það verk rnargar ferðir og mikla snúninga.
Oft fanst manni Margrjet bera lítið úr býtum fyrir sitt
mikla starf, aðallega í þágu kvenþjóðarinnar. — Þó má
ekki gleyma því, hve vestur-íslensku konurnar brugðust
alment fljótt og vel við, þegar Rósa Casper, húsfreyja í
Blaine, lagði til að Margrjet yrði styrkt til Islandsferðar
1930.*) — Af því ferðalagi hafði Margrjet mikið gagn og
*) Rósa Magnúsdóttir, Jósefssonar og Steinunnar Ólafsdóttur.
Fluttust til þessa lands árið 1883 úr Dalasýslu. — Maður Rósu:
Kristján Steingrímsson og Katrínar Þorsteinsdóttur úr Hvamms-
sveit í Dalasýslu, komu til þessa lands 1882. — Þau hjón, Krist-
ján og Rósa settu á stofn mjólkurbú og seldu mjólk í bæinn. —
Kristján andaðist 1932, en Rósa er á lífi, 78 ára, og býr á heimili
sínu í Blaine.
Höfundur minningarorðanna um Margrjeti er Anna Petrea
Jakobsdóttir, fædd í Dæli í Sæmundarhlíð í Skagafirði, gift síra
Albert Kristjánssyni, —- Um frú Onnu er skrifað í Hlín 38. árg.