Melkorka - 01.12.1946, Blaðsíða 10

Akureyri
Helga út Eyjafjörð, en í skipinu áttum við að stúa
fiski í lest. Margir voru viðkomustaðir, fiskur
tekinn í mörgum stöðum báðum megin fjarð-
arins.
Þetla var erfið og vandasöm vinna og krafðist
mikillar vandvirkni, þar sem hlaðið var saman
miklum fiski og allt þurfti að vera eftir föstum
reglum.
Fáar stúlkur fengust til þessarar vinnu, enda
fáum hent, öðrum en þeim, sem kunnu til þessa
verks. Okkur var boðið 20 aura tímakaup og
settum við upp að greitt væri í peningum. Verk-
stjórinn gekk að þessu möglunarlaust. Eftir viku-
vinnu í skipinu komum við heim. Fórum við þá
fram á, að fá útborgað kaupið eftir gefnu loforði.
Verzlunarstjórinn kvað verkstjórann ekki hafa
haft leyfi til að lofa þessu kaupi í peningum, en
eftir langt þras fengum við það þó greitt.
Ég sagðist gefa eftir að taka út eitt stykki ex-
port handa mömmu minni, hitt vildi ég fá í pen-
ingum, og það fékk ég, því ég var ekki á því að
láta mig.
— Fóru verkakonur úr þessu að gera hærri
kröfur til vinnulauna?
— Smám saman fóru konur að vakna til með-
vitundar um það, að þær voru órétti beittar og
kröftum þeirra væri varið meira í þarfir atvinnu-
rekenda en þeirra sjálfra og heimila þeirra.
Nokkrum sinnum kom það fyrir að konur á viss-
um vinnustöðum tóku sig saman og kröfðust
hærri launa. En oftast gekk það í basli að fá
því framgengt, sökum þess, að margar þeirra
voru hræddar um að missa af vinnu, ef þær
sýndu þá mannslund, að láta ekki skammta sér
úr hnefa. Eitt atvik er mér minnisstætt í sambandi
við þessa óskipulögðu haráttu. Sumar eitt vildi
42
MELKORKA