Búnaðarrit - 01.01.1983, Page 473
VÖXTUR, ÞROSKI OG KJÖTGÆÐI SAUÐFJÁR 467
sýnir glögglega þau áhrif, sem hér um ræðir, en til
myndatökunnar voru valin bein úr tveim lömbum, sem
voru dæmigerð fyrir viðkomandi stofna. Sérstaklega skal
vakin athygli á mynd 5C, sem sýnir, að stærðarmunur var
enginn á rifbeinunum, þrátt fyrir ríflega fjórðungs lengd-
armun á fótleggnum.
Þessar skosku niðurstöður hafa e. t. v. ekki mikið gildi í
sambandi við kjötgæðaeiginleika, en eru engu síður stór-
merkilegar. Þær eru merkilegar vegna þess, að þær sýna
mátt kynbótaúrvalsins. Þær sýna, að þrátt fyrir geysisterkt
erfðasamband er mögulegt með markvissu úrvali að raska
innbyrðis hlutföllum í skrokknum á tiltölulega skömmum
tíma.
b) Vöðvarnir. Þroskaröð einstakra „vöðvahópa“ er sýnd í
5. línuriti. Vöðvarnir eru flokkaðir saman í 9 hópa eftir legu
þeirra í skrokknum og hlutverki. Slíkt gefur gleggri mynd af
þeim „vaxtarbylgjum“, sem ganga um skrokkinn, heldur en
hefðbundin hlutun hans, þar sem slík hlutun skiptir ýmsum
stórum vöðvum og flokkar saman aðra, sem ekkert eiga
sameiginlegt í vaxtarlegu tilliti. Súlurnar sýna „vaxtarbylgj-
ur“ með upptök í skönkum og dýpri hálsvöðvum, sem
mætast og ná hámarki í kviðvöðvunum. Þannig var hlut-
fallslegur vöxtur minnstur í neðstu vöðvum útlima, 9,2-
faldur í framlim og 10,3-faldur í afturlim, en mestur í
kviðvöðvunum, sem 28,4-földuðu fæðingarþunga sinn.
Vöðvar umhverfis hryggsúluna svo og þeir vöðvar, sem
tengja bóginn við háls og síðu, uxu einnig hlutfallslega
meira en heildin, sem 16-faldaðist á vaxtarskeiðinu. Allt er
þetta í góðu samræmi við þekktar erlendar niðurstöður.
Það, sem e. t. v. kom skýrar fram hér en áður, er hversu
miklar breytingar eiga sér stað á vaxtarhraða einstakra
vöðva og vöðvahópa frá einu tímabili til annars. Þessar
þroskasveiflur koma fram í breytilegum vaxtarstuðlum,
eins og sýnt er í línuritinu. Til frekari skýringar skal þeim nú