Morgunn


Morgunn - 01.06.1973, Blaðsíða 65

Morgunn - 01.06.1973, Blaðsíða 65
HINN FURÐULEGI EDGAR CAYCE 63 að honum hafði tekizt að svæfa sjálfan sig og láta skrifa niður það, sem hann hafði sagt á meðan hann var í þessu ástandi. Fyrst í stað hóf Cayce þessa óvenjulegu hjálparstarfsemi með aðstoð vinar síns Laynes, en síðar tóku lærðir læknar þátt í þessu. 1 hvert sinn, sem Cayce hafði komið sér í leiðsludáið og ástandi sjúklingsins hafði verið lýst fyrir honum, komu þessi orð: „Já, við höfum líkamann hérna.“ Þessu fylgdi síðan sjúk- dómsgreining á máli læknisfræðinnar, sem sannfærði efagjöm- ustu lækna um það, að hvaðan sem þetta kæmi, þá lægi hér að baki mikil læknisfræðileg þjálfun og þekking, enda komu svo á eftir nákvæm fyrirmæli um meðferð sjúkdómsins. Cayce og samstarfsmenn hans kröfðust þess jafnan, að lækn- ingaraðferðin væri framkvæmd af læknum á staðnum, sem aðgang höfðu að sjúklingnum. En stundum var þetta ekki hægt, ýmist sökum þess, að læknar neituðu að vera nokkuð ríðnir við þetta dularfulla „kukl“ eða hins, að sjúklingarnir vildu ekki láta læknana koma nálægt sér, sökum þess að þeir höfðu misst alla trú á þeim. Enda voru fyrirmælin, sem gefin voru, þegar Cayce lá í dái, stundum ákaflega einföld, t.d. háls- skolun, grautarbakstrar, plástrar, heimatilbúið te eða hressing- arlyf. Oft voru fyrirskipaðar eins konar strokur eða nudd, eink- um á mænunni til þess að endurskapa flæði taugaaflsins um líkamann. Það fór nú ekki hjá því, að þessar lækningar færu að vekja eftirtekt. Kom fyrst um þær grein í blaðinu The Bowling Green í Kentucky árið 1903 og svo birtust fleiri í blöðum í Louisville og Nashville. Þetta leiddi til þess að bréf, símskeyti og lang- linu-samtöl hlóðust að, svo nota þurfti alla daga vikunnar til þess að hafá við að sinna þessu með einhverjum hætti. Það hggur í augum uppi, að Cayce var imian handar að verða stórefnaður maður á því að taka greiðslu fyi'ir hjálp sína, en það tók hann ekki í mál, og þetta önnum kafna góðmenni átti því fullt í fangi með að framfleyta lífinu. Hann var nú kvæntur og vann fyrir sér sem aðstoðarmaður hjá ljósmynd- ara. En þau litlu laun nægðu ekki fjölskyldunni til framfæris.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Morgunn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.