Íslendingur - 21.01.1953, Blaðsíða 1

U ppeldisstöð Skógrækt-
arféiags Eyfirðinga lét
22 þús. skógviðarplönt-
ur af hendi sl. ór.
Furútoppur úr Vaðlareitnum.
Furur í Vaðlareitnum jrá 193C.
LjÓ8m. Edvard Sigurgeirsson.
Frd starfsemi Skóarœktarfélaganna
Viðlal við Ármann Dalmannsson
í vikunni sem lei'5, leit Ár
mann Dalmannsson inn í skrií-
stoíu blaSsins. Af því kunnugt
var, að hann er einn af forustu-
mönnum skógræktarmála í hér-
aðihu og forslöðumaður uppeld-
isstöðvar Skógræktarfélags Ey-
firðinga, var tækifærið notað til
að forvitnast um starfsemi skóg-
ræktarfélagsins og deilda þess.
— Ilvenœr er Skógrcektarfé’.ag
Eyfirðinga slojnað?
— Það er stofnað hér á Akur-
eyri 11. maí 1930 og því 23 ára
gamalt í vor. Stofnendur voru 12,
og var fyrsti formaður þess Jón
Rögnvaldsson garðyrkjumaður í
Fífilgerði, en hann var aðalhvata-
maður að stofnun félagsins og
boðaði til stofnfundarins.
Friðun skógarleifa
fyrsto verkefnið.
— Ilver eru svo helzlu störf
fé’agsins?
— Fyrst og fremst friðun
skógarleifa, sem fundizt hafa á
félagssvæðinu og jafnfraint skóg-
græðsla. Fyista verkefni félags-
ins var friðun Garðsárgils, þar
sem gamlar skógarleifar voru fy'r-
ir. Var það land friðað fyrir 20
árum, og eru hæstu biikiplönt-
urnar þar orðnar allt að 5 metr-
ar. í þann reit var planlað um
1000 plöntum af greni og furu sl.
vor. Þá er það Vaglareitur á Þela-
mörk, sem friðaður var tveim ár-
um seinna. Plöntur, sem þá voru
þar fyrir en íæplega sýnilegar,
eru nú orðnar uin 4.5 metrar þær
hæstu. Reitur þessi hefir undan-
farin ár verið á vegum Skógrækt-
ar ríkisins, en í vor sem leið gróð-
ursetti Skógræktarfélag Eyfirð-
inga þar 1200 plöntur af greni og
furu. Er það fyrsta gróðurseln-
ingin í þann relt.
iMestar skógarleifar
í LeyningshóEum.
— En : Leyningshólum í Eyja-
firði, heldur Ármann áfram, —
voru mest áberandi skógarleifar í
Vaðlaskógur.
— Auk friðunar hinna gömlu
skógarleifa hefir Skógræktarfé-
laglð verið að koma upp nýjum
skógi austan við Eyjafjörð, gegnt inn
Akureyri, sem nefndur er Vaðla-
reitur eða Vaðlaskógur. Fékk fé-
Iagið umráðarétt yfir landsplldu
þar árið 1936 og girti þar af um
Eldhnötturinn flaug fyrir glugg-
ann með háum gný
Furðulegt íyrirbrigði að Tjörnum
í Eyjafirði
Síðastlið’nn mánudag, 12. þ. ’ eldneistum kembdi aftur af.
m. sást undarlegt náttúrufyrir- ^ Fylgdi þcssu gnýr, líkastur lágu
b:igði á Tjörnum í Eyjafirði, og þrumuhljóði með óhugnanlegu
heflr bóndinn þar, Gunnar Jóns- blístri. Stefna hnattarins virtist
son, skýrt blaðinu svo frá þess- vera frá norðvestri til suðausturs,
um atburði: og virtist hann ekki fara hærra
Á mánudaginn vorum við feðg- en rétt yfir símalínuna. Ég hljóp
ar, ég og tveir synir m'nir, sem
strax út að glugganum en synir
eru um og yfir tvítugsaldur, að mínir fram, annar að öðrum
undirbúa böðun sauðfjár, er fara glugga er vissi í þá áttina, er
átti fram daginn eflir. Urðum við hnötturinn virtist stefna en hinn
nokkuð síðbúnir, svo að nær ] út á tröppur hússlns. Sást þá ekk-
fulldimmt var orðið, er við kom- ert til hans. Frammi í eldhúsi
um inn til kaffldrykkju. Eftir að voru staddar fjórar konur og auk
hafa drukkið kaff.ð, settumst við þess 4 börn að leik með nokkrum
í stofu og fórum að spjalla hávaða. Þar var ljós og dregið
saman, en hirtum ekki um að fyrir glugga. Komu konurnar nú
héraðinu. Fékk félagið mikinn 60 ha. Landslag er þarna fjöl-
hluta þeirra tll umráða og frið- breytilegt, og þarf ekki að efa, að
aði þær með þriggja km. langri þangað verði Akureyringum tíð- Værl
girðingu árin 1937—8. Þar halda förult á góðviðrisdögum yfir
nú innhéraðsmenn árlega sumar-1 sumarlð, þegar tímar líða. Þarna
hátíð, er þeir nefna Leyningshóla- hafa árlega verið gróðursettar
dag. Síðastliðið haust var haf.zt ýmsar tegundir trjáplantna í þús-
handa um að grisja Leyningshóla- J undatali, eða alls um 122 þúsund
skóg, og unnu að því með mér ^ plönlur, þar af um 25 þúsund
um 12 menn, og var það einkum barrviðarplöntur. Hæstu birki-
sjálfboðavinna manna úr ná-, hr slurnar þar eru nú komnar yf-
grenninu. Er ætlunin að halda ir 3 metra.
þarna úfram árlegri grisjun. Þá|
lét félagið friða skógarlelfar í
Kóngsstaðahálsi í Skíðadal árið
1941, og að Miðhálsslöðum í
Oxnadal var friðað land sl. haust,
sem er um 16 ha. að slærð. Lagði
Skógrækt ríkisins til girðingar-
efni, en Skógræktarfélag Eyfirð- sem
inga kostaði uppsetningu giiðing-
kveikja Ijós né draga fyrir
glugga. Skyndilega heyrðum við
gný mikinn úti og verður þá lit-
ið út í gluggann. í sama bili birti
í stofunni sem um ljósan dag
en skammt undan húsinu,
að okkur virtist, sáum við eld-
hnött þjóta fram hjá hraðar en
fugl flygi. Hnötturinn virtist frá
okkur að sjá líkur að stærð og
fram á ganginn og spurðu, hvaða
drunur þetta hefðu verið, en svo
var gnýrinn mikill, að hann hafði
yflrgnæft skvaldrið og þysinn í
eldliúsinu.
Það hafði verið Iogndrífa um
daginn, en hafði stytt upp er þetta
var. Enn var þó lágskýjað og
slæmt skyggni. Taldi Gunnar
þetta lang-furðulegasta náttúru-
tungl í fyllingu, hvítglóandi og | undur, sem hann hefði nokkurn
dró eflir sér ljósbláan hala, sem tíma séð.
$toðug brunnvnrxln
Aburegri Hnfin
r
ft
Kjarnaskógur og
Ákureyrarbrekkur.
— Hvað svo um störf Skóg-
rœklarjél. Akureyrar sérstaklega?
— Skógræktarfélag Akureyrar,
sem er ein deild af mörgum í
Skógræktarfél. Eyfirðinga, ann- fram hjá Slökkvistöðinni við
Vörður á Slökkvistöðinni allan sólarhringinn
Rétt fyrir helgina síðustu varð
tíðindamanni blaðsins gengið
arinnar. Innan girðingar er slæð- ast f>'rst °S írem9t um tríárækt f|
ingur af birkiplöntum, sem lítt brekkunum hér 1 bænum’ en l’ar
ber á, en munu dafna, eftir að hef r árleSa um marí?ra ára okeið,
FramsóHn liiríir framboð
land.ð hefir verið friðað.
Framhald á 8. siðu.

KSKWjffil

Síðasti
„Dagur“ skýrir frá
framboði Framsóknarflokksins í
Eyjafjarðarsýslu, sem gengið var
frá í fulltrúaráði félaganna 10. þ.
Verður Bernhaið Stefánsson
enn í fyrsta sæti, en í annað sætið
velur flokkurinn enn nýjan mann,
Tómas Árnason lögfræðing frá
Seyðisfirði.
Fyrsta framboð, sem gjört var
kunnugt, var framboð Sjálfstæð-
isflokksins í Vestur-Skaptafells-
sýslu, þar sem Jón : Kjartansson
sýslumaður verður í kjöri fyrir
flokkinn. Má búast við, að fregn-
r af framboðum flokkanna í hin-
um ýmsu kjördæmum, fari smátt
Frá gróðrarstöð félagsins i Steinagerði vorið 1947. - Ljóem. E. Sigurgcó's-on. og sillátt að berast.
Geislagötu, eftir að skyggja fór,
og sá þar ljós í hverjum glugga,
sem hann hafði aldrei áður séð.
Af forvitni leit hann inn á stöð-
ina, og er þangað kom, rann það
ljós upp fyrir honum, að um
miðjan mánuðinn hefði átt að
taka upp fasta brunavörzlu á
stöðinni, og að til vörzlunnar
hefðu verið ráðnir fjórir menn
auk varaslökkviliðsstjóra. Inni á
stöðinni hitti hann varaslökkvi-
liðsstjórann, Svein Tómasson, og
einn brunavörðinn, og voru þeir
að búa þar um sig, setja upp
gluggatjaldastengur o. s. frv. —
Sneri hann sér þegar að vara-
slökkviliðsstj óranum og tók að
spyrja hann um ýmislegt varð-
andi varðgæzluna og annað, er
snertlr eldvarnir og slökkvilið.
— Hver verða aðalstörf bruna-
varðanna?
— Þeir eiga fyrst og fremst að
halda öllum áhöldum slökkvi-
sLöðvariniiar í eins góðu ásig-