Íslendingur - 13.03.1979, Blaðsíða 4

Útgefandi:
Ritstjóri ög ábyrgðarmaður:
Dreifing og afgreiðsla:
Ritstjórn og afgreiðsla:
Ritstjóri sími:
Dreifing og auglýsingar:
Askriftargjald:
Lausasala:
Auglýsingaverð:
Prentun i offset:
íslendingur hf.
Gfsli Sigurgeirsson
Jóna Árnadóttir
Ráðhústorgi 9
21501
21500
kr. 1.400 á ársfjórðungi
kr. 110 eintakið
kr. 1.200 dsm.
Skjaldborg hf.
Sjúkrahúsið
á
forgang
í fjárhagsáætlun Akureyrarbæjar, sem samþykkt var
nú fyrir skömmu, var framlag Akureyrarbæjar til bygg-
ingaframkvæmda við Fjórðungssjúkrahúsið 40 mill-
jónir kr. á þessu ári. Mörgum finnst þessi upphæð ekki
há og ekki merki um vilja bæjaryfirvalda til þess að
standa vel og rösklega að því að Ijúka þessum bygg-
ingaráfanga, sem dregist hefur verulega.
Ástæðan fyrir að upphæðin á fjárhagsáætluninni, er
ekki hærri til þessara mála, er sú ákvörðun í lögum um
kostnaðarskiptingu ríkis og sveitarfélaga við byggingu
sjúkrahúsa, ríkið greiðir 85% stofnkostnaðar en við-
komandi sveitarfélag 15%. Þannig er fjárframlag Ak-
ureyrarbæjar eingöngu reikningslegt dæmi að fjárlög-
um samþykktum. Það hefur þó ætíð verið Ijóst að Ak-
ureyrarbær mundi standa við sinn hluta fjárframlags-
ins til þessarar byggingar hver sem hlutur ríkisins væri.
Mörgum hefur fundist hægt ganga við byggingu
þessa húss og ekki hafi verið lögð nægjanleg áhersla á
þessa framkvæmd af hálfu heimamanna og hins
opinbera. Undir slíkt má taka, en á það skal jafnframt
bent, að stjórn sjúkrahússins hefur ýtt vel og dyggilega
á eftir þessu máli, en því miður hefur fjárveitingarvald-
ið ekki staðið sig sem skyldi í þessu tilviki.
Það má sjálfsagt deila á undirbúning og framkvæmd-
ir við sjúkrahúsbygginguna, en árangur þess í dag er
lítils virði. Það er meira virði að eyða þreki sínu í bar-
áttu fyrir verulegri breytingu í þá átt, að auka verulega
fjárveitingar til þessa máls á næstu tveimur árum,
þannig að sá byggingaráfangi sem nú er í smíðum
komist sem fyrst til fullra nota.
I fjárveitingu ríkisins í ár er ekki gert ráð fyrir verð-
bótum vegna fyrirhugaðra framkvæmda í ár. Slíkt
verður að telja mjög ábyrgðarlítið frá hendi fjárveit-
ingavaldsins, þar sem fátt bendir til þess að verulegra
breytinga sé að vænta til hins betra í efnahagsmálum
nú á næstunni.
Sjúkrahúsbyggingin er dæmigert mál fyrir það
samkrull og óljósu verkaskiptingu sem er milli ríkis og
sveitarfélaga. Hér á Akureyri kýs bæjarstjórn meiri-
hluta stjórnar sjúkrahússins, en aðrir eru kosnir úr hópi
starfsfólks. Akureyrarbær semur um kaup og kjör við
meginhluta starfsfólksins, en ríkið er hinn raunveru-
legi rekstraraðili sjúkrahússins og byggingarmál eru í
hendi ráðuneytis og Innkaupastofnunar.
En hvað geta heimamenn gert til þess að hafa áhrif á
málefni sem þetta, þar sem endanlegar ákvarðanir eru
algjörlega á valdi hins opinbera? Það sem heimamenn
geta gert er að sýna augljósan vilja og samstöðu um
framgang þessa máls og auka enn á þrýsting við fjár-
veitingavaldið.
Það hlýtur að vera skýlaus krafa Akureyringa og ná-
granna þeirra, að bygging sú sem nú er í smíðum við
sjúkrahúsið á Akureyri hafi algjöran forgang umfram
aðrar framkvæmdir á sviði heilbrigðismála á þessu
landssvæði, ef tekið er mið af þjónustusvæði og hug-
myndum um hlutverk þessa sjúkrahúss. s. j. s.
4 - ÍSLEiMDIIMGUR
Blaðamaður fslendings á Costa Bi
„Á Spáni er gott að djamma og djúsa, diskótekunum á,“ segir Laddi í kvæðinu
Sandalar, sem Brunaliðið kirjaði við miklar vinsældir sl. sumar, ekki síst naut
lagið vinsælda meðal íslendinga á Spáni. Á sömu skoðun hafa margir landar
hans verið, því fslendingar hafa íjölmennt á sólarstrendur á undanförnum ár-
um. Er þá ýmist farið til Spánar, ftalíu, Jugóslavíu, Grikklands eða annarra
sólríkra landa. Ekki fara þó allir til að „djamma og djúsa“, en „hvað jafnast á
við það, að þruma sér í gott sólbað“, eins og segir í sama kvæði. Með það fyrir
augum brá blaðamaður fslendings sér til Costa Brava sl. haust með Ferða-
skrifstofunni Útsýn, með „sandala og ermalausan bol“ í farangrinum.
Ferðafélagarnir voru eiginkona
blaðamannsins, Hildur H. Gunn-
arsdóttir, og sæmdarhjónin Páll
Alfreðsson og Sigríður Guðmunds-
dóttir. Á Spáni kynntumst við
bráðhressum hjónum frá Grinda-
vík, Elínu Sæmundsdóttur og Ást-
birni Þórissyni, kaupmanni og að-
alleikara þeirra þar syðra. Héldum
við mikið hópinn og áttum ógleym-
anlegar samverustundir, en í heild
var Útsýnarhópurinn samstilltur,
allir hressir og kátir. Slíkt er mikils
virði, því það jafnast ekkert á við
góða ferðafélaga í slíkum ferðum.
• Feröin hófst hjá
A ðalsteini í Bók-
val
í raun og veru hófst ferðin á
skrifstofunni hjá Aðalsteini Jóseps-
syni, kaupmanni og umboðsmanni
Utsýnar á Akureyri. Við'vorum al-
gerir græningjar í slíkum ferðalög-
um og reyndist Aðalsteinn okkur
mikil hjálparhella. Leysti hann úr
öllum okkar vandræðum af lipurð
og greiðasemi, sem kom sér vel í
upphafi ferðar.
Flogið var beint frá Keflavíkur-
flugvelli með Loftleiðaþotu til
Gerona, höfuðborgar Geronahér-
aðs. Þar tóku Þórhildur Þorleifs-
dóttir, aðalfararstjóri Útsýnar á
Costa Brava, og Sveinn Sveinsson,
fararstjóri, á móti okkur af reisn og
myndugleik. Þar var Jordi líka til
staðar við fólksflutningabílinn
sinn, en hann átti eftir að vera bíl-
stjórinn okkar í flestum þeim skoð-
unarferðum, sem farið var í. Reynd
ist hann traustur oggóður bílstjóri.
Frá flugvellinum í Gerona var
síðan ekið niður til strandarinnar,
til bæjarins Lloret de Mar, sem er
helsti ferðamannastaðurinn á
Costa Brava. Þar áttum við eftir að
dvelja í góðu yfirlæti næstu 3 vik-
urnar á Hotel de la Gloría, sem
margir íslendingar þekkja af eigin
raun.
• Costa Brava -
villta ströndin
Costa Brava merkir ströndin
villta og er strandlengja Gerona-
héraðs, nyrsti hlutinnaf Miðjarðar-
hafströnd Spánar. Nær hún allt frá
bænum Blanes til frönsku landa-
mæranna. Ströndin er mjög vog-
skorin, alsett þröngum kletta-
víkum, víðast hvar með litlum
sandfjörum. Rýmra er þó þar sem
stærstu bæirnir eru.
íbúarnir á Costa Brava
vinna við iðnað, fiskiveiðar og
landbúnðarstörf, en langflestir hafa
þó lífsviðurværi sitt af ferðamanna-
þjónustu. Þar stendur þessi atvinnu
vegur á gömlum merg og ströndin
er fjölsótt af útlendingum. Ferða-
mannatíminn er hins vegar styttri
heldur en á öðrum ferðamanna-
stöðum á Spáni, stendur hæst frá
júlí til september. Veður er líka
stopulla, en loftslagið mjög gott, að
því er okkur fannst, ekki of heitt.
Dvalartími okkar var frá 20. ágúst
til 10. september. Á þeim tíma gerði
nokkrum sinnum rigningu, og það
hressilega rigningu með tilheyrandi
þrumum og eldingum. Það var líka
tilbreyting.
• Strandbátarnir
ganga allt norður
til Tamariú
Lloret de Mar er ekki stór bær,
heldur minni en Akureyri þegar
litið er á íbúðarfjölda, sem er um
10.000. Hins vegar margfaldast
íbúatalan yfír ferðamannatímann.
Þar snýst allt um ferðamennina,
iðnaður er lftill og lítil útgerð.
Ströndin í Lloret er stór og góð,
sandurinn grófur og loðir ekkert
við mann. Síðan er hægt að fara á
ágætar baðstrendur í klettavíkum
beggja vegna við Lloret. T.d. fórum
við einu sinni til St. Cristina. Þar
var fínn sandur, grynningar lengra
út frá ströndinni og mun rólegra.
Einnig má minnast á strendurnar
Fanal^, sem er skammt frá St.
Cristina og Canyelles, sem er
norðan við Lloret. Til þessara staða
er hægt að komast með bátum eða
strætisvögnum. Gaman var að
ferðast með strandbátunum, sem
ganga allt norður til Tamaríú og
suður til Blanes.
Góðir fararstjórar eru gulli betri í Spánarferðum. Það voru þau líka Sveinn
og Þórhildur, sem stýrðu okkur fram hjá öllum skakkaföllum í ferðinni af
mikilli lipurð og myndugleik. Þórhildur er búsett í Barcelona og er því mjög
vel kunnug öllum staðháttum á Spáni.
• Næturlífið er
fjölbreytt og
fjörugt
Næturlífið í Lloret er mjög fjöl-
breytt og fjörugt. Þar eru diskótek á
hverju strái, aragrúi af litlum
börum og skemmtistöðum og
nokkrir næturklúbbar með vönd-
uðum skemmtikröftum. Oft fórum
við á „næturrölt". Þá var farið á
milli staða og litið á lífið og
endalaust virtis vera hægt að finna
nýja staði. Tvo næturklúbba heim-
sóttum við; „LA Fusta“ og E1
Relicario“, Báðir staðirnir voru
góðir, þó var léttara yfir skemmti-
atriðunum á þeim síðarnefnda. í
kjallara ,,E1 Relicario" er „El
Celler“, sem framreiðir einhverja
þá gómsætustu kjúklinga sem
blaðamaður íslendings hefur inn-
birt um dagana. Erstaðurinn opinn
frá 8 á kvöldin til 4 á morgnanna.
Ráðlegg ég öllum þeim er fara til
Lloret, að líta við í kjallaranum og
fá sér kjúkling. Ég er ílla svikinn ef
þeir láta sér nægja að fara einu
sinni.
• Verðlagið er ekki
hátt á CostaBrava
Okkur fannst ekki dýrt að dvelja í
Lloret, þó gjaldeyririnn væri farinn
að minnka í lokin, enda naumt
skammtaður þá af gjaldeyrisyfir-
völdum heima og gat enganveginn
hrokkið til. Samkvæmt því sem við
höfðum spurnir af, þá var mun
hærra verðlag sunnar á Spáni, t.d.
á Costa Blanca, þar sem skoðunar-
ferðirnar voru allt að því helmingi
dýrari. Kunnugir sögðu okkur að
innfæddir héldu verðlaginu niðri,
en Spánverjar, t.d. frá Barcelona,
eyða mikið sumarfríum sínum á
Costa Brava. Þeim er til þekktu bar
saman um að Costa Brava væri
einn ódýrasti sólarstrandarstaður-
inn, sem völ væri á. Verðið á
ferðunum sjálfum styður þetta, því
Lloret er ódýrasti staðurinn, sem
Útsýn býður upp á.
I Lloret býður Útsýn einnig upp á
íbúðir í nýju húsi niðri við
ströndina, Conbar á Paseo
Maritimo. íbúðirnar eru nýjar og
vel búnar og íslenskt starfsfólk á
vegum Útsýnar sjá um ræstinu
þeirra. Einnig býður Útsýn upp á
Hótel Montserat sem er ódýrara en
mun lakara en Cloría.
• Gloria er hrein-
legt og gott hótel
Við bjuggum á Hótel de la Gloría,
sem er þrifalegt og vinalegt hótel,
án þess að þar sé um nokkurn
munað að ræða. Þeir sem búa þar
verða að taka fullt fæði, sem
reyndist okkur vel. Að vísu kom
maturinn okkur svolítið „spánskt"
fyrir sjónir til að byrja með, en hann
vandist og starfsfólkið í matsalnum
bætti upp það sem á vantaði.
Asceusiou var aðalgengilbeinan
okkar, en ljúflingurinn María hljóp
í skarðið þegar Asceusiou, sem við
kölluðum nú bara Asjú, átti frí.
Þær töluðu eingöngu spænsku, en
þrátt fyrir það gekk okkur vel að
skiljast og fljótt var Asjú að sjá
hverskonar „matarj^t" blaðamað-