Íslendingur - Ísafold - 08.11.1969, Blaðsíða 5

ÍSLENDINGUR-ÍSAFOLD — LAUGARDAGUR 8. NÓV. 1969. 5
tekin handan kauptúnsins. (Myndk: Vilberg Guðnason).
auðlcgð, þá er ekki þar nieð
sagt að kasta eigi höndunum til
framkvæmda á öðrum sviðuin.
Þvcrt á móti hljóta liin smærri
fyrirtæki að verða veigamikil
stoð íslenzks atvinnulífs, enda
er ekki gerandi ráð fyrir, að
stóriðjan muni útvega mjög
miklum fjölda manna atvinnu,
heldur eru kostir hennar í því
fólgnir, að liún útheimtir til-
tölulcga Iítið vinnuafl, en hver
vinnandi hönd skilar gífurleg-
1111 verðmætum.
En það cru smærri fyrirtæk-
in, bæði á sviði iðnaðar, sjávar-
útvegs og framleiðslu á afurð-
landhúnaðarins, sem munu
trvggja vaxandi fjölda Islend-
inga örugga og góða atvinnu.
Gallinn er samt sem áður sá,
nð nægilega margir menn fást
ekk.5 til að leggja til atlögu við
atvinnurekstur. Hér á landi eru
■'ilt of marg'r ungir menn, sem
freistast <«1 þess að ráða sig að
loknu skólanámi til ríkisins eða
oninberra stofnana og njóta þar
þess öryggis, sem hví er sam-
fara að vera fastráðinn oplnber
starfsmaður, cn hlífast við að
takast á við hin mikilvægustu
viðfangsefni og leggja út í
sjálfstæðan atvinnurekstur.“ —
Og enn fremur: „Á því leikur
ckki vafi, að þjóðinni ríður nú
mest á því að ungir atorkumenn
leggi til atlögu við ýmis konar
atvinnurekstur, en þá þarf líka
ekkert að óttast, þegar heil fylk
ing dugmikilla æskumanna
tekst á við viðfangsefnin á sviði
atvinnulífsins.“
Veruleg viðbrögð í þessa átt
komu fram sl. vetur, þegar at-
vinnuhorfur voru hvað daufast
ar. Ungir og gamlir tóku sam-
an höndum og stofnuðu félög
til atvinnu- og framleiðsluaukn
ingar, mcst um fiskiskip og
frystiliús. Hér á Eskifirði var þá
stofnað hlutafélagið FISKINET
til veiðarfæraframleiðslu, með
nær 150 hluthöfum alls. Áhugi
fyrir stofnun þessa fyrirtækis
var gífurlegur, ekki sízt hjá
yngra fólki og að baki lágu
nákvæmlega sömu rök og fyrr
voru nefnd og sérfræðingar
gerðu að sínum fyrir Vestfjarða
éætluninni. Hefur nú verið unn
ið að framgangi þessa máls á
annað ár, af okkur lieimamönn-
um, en fyrir mörgum árum skip
aði iðnaðarmálaráðherra nefnd
færustu manna til að athuga og
gera tillögur um aukningu veið
arfæraiðnaðarins í landinu og
munu tUlögur þeirrar nefndar
hafa verið mjög jákvæðar. Er
líklegt að takast muni í næsta
mánuði að ljúka endanlegum á-
ætlunum um veiðarfæraverk-
smiðju hér á Eskifirði og höfum
við not«ð þar ötuls stuðnings
iðnaðarmálaráðherra og góðra
undirtekta annarra ráðherra. —
Við væntum því þcss, að inn-
an skamms verði tekin fulln-
aðarákvörðun um stærð og
gerð verksmiðjunnar og hún
verði tekin að mala þjóðinni
gull gnemma á næsta ári. Og
með þessu máli er fylgzt af á-
huga. Ekki aðeins af okkur Esk
firðingum, heldur öllum Aust-
firðingum, cnda hefur Samb.
sveitarfélaga í Austurlandskjör
dæmi og Atvinnumálanefnd
Austurlandskjördæmis mjög lát
ið þetta mál til sín taka.
Það fer ekki hjá því að mönn
um finnist iðnaðarfyrirtæki
eiga erfitt uppdráttar út um
land, nema þá á Akureyri. Það
er því prófmál, þctta fyrirtæki
okkar hér á Eskifirði. En það á
rétt á sér og ber sæti við hlið
annars iðnaðar hér á landi, svo
sem skipasmíðastöðvanna. Hér
mundu svo ungir íslenzkir
menntamenn, tæknifræðingar,
rekstrarsérfræðingar o. fl. fá
gullin tækifæir til að reyna f.ig,
— við treystum þeim fullkom-
lega og vonum að geta fengið
þeim vaxandi verkefni í hend-
ur sem fyrst. Þeir munu reyn-
ast hlutverki sínu vaxnir, ef
allir leggjast á eitt til að gera
þetta mögulegt.
Það þarf enginn að efast um,
að á Austfjörðum felast miklir
möguleikar, eigi síður en í öðr-
um landshlutum. Við höfum
skilað okkar framlagi til að
gera útflutningsverðmæti sild-
arafurðanna sem mest, þegar
það féll í okkar hlut. En þar
með skellur ekki hurð að ::töf-
um. Við ætlum að halda lífinu
áfram. Ungir sem gamlir taka
hér höndum saman og vilja
sækja á brattann. En við þurf-
um á að halda skilningi og vel-
vilja stjórnai'valdanna. Takist
okkur að koma á laggirnar
þessu merka iðnaðarfyrirtæki,
mun trú okkar á framtíðina auk
ast að mikum mun og gefa at-
orkumönnum víðs vegar um
kjördæmið byr undir báða
vængi. Við vænturn þess ein-
dregið að Alþingi og ríkisstjórn
líti einnig þannig á málin. Þá
fer þetta vel.
á næsta ári 710 milljónlr full-
orðinna manna í heiminum, sem
hvorki kunna að lesa né skrifa.
Þessar tölur eru ávöxtur af
rannsókn sem Menningar- og
vísindastofnun Sameinuðu þjóð
anna (UNESCO) hefur látið
gera í sambandi við bók sem
bráðlega kemur á markaðinn.
Rannsóknin byggir á upplýsing
um, sem fengust frá 92 aðildar-
rikjum stofnunarinnar með sér
stökum spurningalistum.
í nokkrum landanna er fólks
fjölgunin svo ör, að herferðin
gegn ólæsi fær einungis lítið
eitt dregið úr hinni miklu og
öru fjölgun ólæsra og óskrif-
andi manna.
□ KRÖFUR UM BETRI
KJÖR SJÓMANNA Á
HÖFUM UTI
32 af helztu siglingaþjóðum
heims, þeirra á meðal Danir,
Finnar, Norðmenn og Svíar,
hafa setið ráðstefnu í Genúa,
sem efnt var til af Alþjóða-
vinnumálastofnuninni (ILO). -
Ráðstefnan, sem lauk í lok síð
asta mánaðar, samþykkti nokkr
ar ályktanir, sem miða að betri
lífs- og launakjörum sjó-
manna. Þessar ályktanir verða
teknar fyrir á alþjóðavinnu-
málaráðstefnu ILO i okt. 1970.
í ályktununum er meðal ann
ars lagt til, að lágmarksmánað-
arlaun sjómanna verði hækkuð
úr 70 dollurum (6160 ísl. kr.)
upp í 91 dollara (8008 ísl. kr.),
og að athugað verði að greiða
þeim einnig tryggingarfé. Enn
fremur er lagt til, að gerður
verði viðbótarsáttmáli, sem
færi til nútímahorfs sáttmálann
frá 1949 um kjör áhafna um
borð í skipum. Þar sem gert
var ráð fyrir 20—30 ferfeta
svefnrými fyrir hvem mann á
skipum yfir 800 smálestir í sátt
málanum frá 1949, er nú lagt
til að samið verði um 40—50
ferfeta svefnrými á skipum yfir
1000 smálestir. Enn fremur er
borin fram krafa um loftkæl-
ingu í hýbýlum áhafna og hljóð
deyfingu. Er þetta í fyrsta sinn
sem gert er alþjóðlegt átak til
að draga úr hávaða. Þá er farið
fram á auknar öryggisráðstacan
ir til að draga úr tíðni og um-
fangi slysa, og sömuleiðis lagt
til að haldið verði áfram að
auka og bæta þjónustu um borð
í skipum og í höfnum.
VÍSNABÁLKUR
Starfsfólk opinberrar stofn-
unar á Akureyri kvartaði við
húsvörðinn um slælega kynd-
ingu. Hann mælti þá:
Af kuldanum það kvefast
óðum,
ef kyndingunni er eltki brcytt.
Verst er, ef í Vítisglóðum
verður því ekki nógu heitt.
Skáld kveður um nýja ljóða-
bók stéttarbróður:
Kvæðin eru anzi góð
eftir haga dverginn.
Aðeins vantar í þau glóð,
andagift og merginn.
Gísli Ólafsson frá Eiríksstöð-
um kvað:
Gerast hár á höfði grá,
hællinn sár í skónum.
Berast árin ótt mér frá
eins og bára á sjónum.
Kosningavísa frá 1959:
Finnst mér, þó að félli Jón
að fullu bættur skaðinn.
Húnvetningar fengu flón
Framsóknar í staðinn.
Höf. kunnur skagfirzkur hag
yrðingur, nú látinn.
Vísa á kjörseðli i S.-Þing.
við sömu kosningar:
Að velja úr þessum fjandafans
finnst mér ei hægt, því miður.
Fari þeir allir til andsk . . .
ellegar lengra niður.
Þekktur hagyrðingur kvað
um uppruna sinn, og lífshlaup:
Ég kom eins og annað fólk
undir — bara í gríni.
Nýfæddur ég nærðist mjólk,
núna á brennivíni.
Sigurður Björnsson frá Seyð-
isfirði:
Stjórnarkænan mastramjóa
mjakast ögn á hlið.
Þegar einn vill áfram róa,
annar leggur við.
Sá hinn sami er talinn höf.
að þessari stöku:
Sérhvað flýtur öðru af,
allt að sama rekur:
Þegar liægri hendi gaf,
hin það tekur aftur.
Ferðamenn gáfu Jónasi frá
Hofdölum að súpa á gin-flösku,
og varð honum þá að orði:
Vel sé þeim, sem gáfu „gin,”
það gleður hjartað, cykur þrótt.
Það er eins og árdagsskin
eftir kalda vetrarnótt.
Egill Jónasson á Húsavík
lenti í bridgekeppni við kvenna
sveit frá Akureyri um jólin fyr
ir mörgum árum. Höfðu kon-
urnar betur í fyrri leik, en í
þeim síðari varð jafntefli:
Kvenfólkið gaf oss góðar
stundir
að gleðinnar hátíð liðinni.
Við vorum um tíma aðeins
undir,
en enduðum leik á hliðinni.
Bílstjóri á Akureyri (hvers
nafn ég hef ekki þor til að
nefna) kvað þessa „þreytulegu”
vísu:
Erfið hún reyndist mér,
ævinnar gatan,
aflvana styn ég, og sálin er
þreytt.
Lífið er búið að leggja mig
flatan,
ég leita að engu, og finn ekki
neitt.