Árblik - 01.05.1930, Blaðsíða 4
4
ÁRBLIK
á hátt sem við ekki enn þekkj-
um hver er,
Við vitum svo lítið um þetta
og ótal margt fieira hvernig
það gerist. Við verðum að láta
okkur nægja að vita, að það
gerist. í þessum tilfellum að fá
reynslu fyrir því að hugsunin er
kraftur eem ber skeyti frá ein-
um anda til hins — aðallega
milli þeirra, sem eru samstiltir
hverir að öðrum.
'&h
K a f \ a r
úr ýmsum bókum rituðum
ósjálfrátt.
—o—
I.
(Úr riti Vale Owens prests:
„Lifið fyrir handan“).
Menn voru vanir að hafa það
fyrir orðtak áður á tímum þeg-
ar við lifðum á jörðinni, að þeir
sem veldu hinn betri veginn þá
mundi skjótt iðra þess, en síðar
fagna því. þetta hafa að minsta
kosti sumir okkar reyntogfund-
ið að var ekki fjarri sanni. því
að þeir, sem velja þannig hafa
ekki augun á hinni jarðnesku æfi,
sem er stutt, heldur eilífðinni, sem
er löng Úr þessum heimum lít-
um vjer nú aftur, yfir f'arinn veg
og sjáum hann fyrir oss eins og
á mynd. Getum vjer nú betur
sjeð, það sem skiftir mestu fyr-
ir oss og hagað eftir því förinni
sem fram undan er.
En mikið er sú mynd, er vjer
sjáum hana hjer í hinu bjarta
ljósi himnanna, frábrugðin því,
er oss virtíst hún, þegar við vorum
að búa hana til og safna efni í
hsna. Eruð ekki þið, Bem nú
vinnið að þessu í dag, eina og
við unnum þá, alt of hirðulausir
um hvern veg þið metið hina
ýmsu þætti mannlegs Iífs og
mannlegrar bteytni? Nú sjáum
vjer að þessi miklu fyrirtæki,
sem vjer tókum þátt í, virtust
aðallega mikil vegna þess, að
vjer litum á þau í heild. En
þáttur vor, hvers út af fyrir sig,
var aðeins lítiil, og það eitt skifti
máli fyrir oss, af hverjum hvöt-
um við unnum hann. Hitt skifti
engu hvort þátttaka vor var lítil
eða mikil. Starfið í heild sinni
er fyrir kynslóðina — einstakl-
ingurinn hlýtur að eins sinn skerf
af útkomunni. Hinsvegar skiftir
það alls engu máli hvort heim-
urinn veitir starfi hans mikla eða
litla eftirtekt, sje það háleitt og
göfugt, sem fyrir honum vakir.
Til skýringar sagði sá et rit-
aði, siðan þessa sögu.
— — Maður sem lifað hafði á
því að bæta skó og unnið sjer með
því rjett til hnífs ogskeiðarkom