Morgunn - 01.12.1965, Blaðsíða 28

106
MORGUNN
inn, þegar drengurinn opnaði forstofuna og kom inn, sem
draumnum olli og setti ímyndunaraflið á hreyfingu.
Konan í Ijósgcislaiium.
Þegar ég var prestur á Dvergasteini við Seyðisfjörð, var
það eitt sumar á túnaslætti, að mig dreymdi mjög ljósan
og skýran draum. — 'Ég þóttist vera staddur á einhverri
skuggalegri brú og í einhverri móðu eða myrkri, svo að ég
gat ekki greint umhverfið, fannst þetta helzt vera í ein-
hverju djúpu gljúfri. Og jafnframt hef ég það á tilfinning-
unni að í gljúfrinu ofan við brúna, sé eitthvað óhugnanlegt,
sem mér stendur stuggur af, án þess þó að vita hvað það er.
Skyndilega er sem kastljósi sé varpað lóðrétt niður rétt við
brúna hinum megin. Og þetta ljós lýsti upp ofurlítinn kringl-
óttan flöt af yfirborði vatnsins. Mér virtist hann naumast
stærri en alin í þvermál. Þarna beljaði fljótið áfram í þess-
um litla fleti og í straumnum lá ung kona á bakinu. Hún var
grafkyrr og var fremur eins og hún væri yfir straumkast-
inu en að það beinlínis beljaði um hana. Ég sá aðeins höfuð
og brjóst þessarar konu. Hún var mjög björt á hörund, ljós-
hærð, ung og fremur lagleg, klædd í peysuföt og ljóst slifsið.
Lengri varð draumurinn ekki.
Um morguninn sagði ég konu minni drauminn og okkur
fannst hann báðum einkennilegur. En nú var glaða sólskin
og þerrir, hálfþurrt hey í sæti á túninu, og ekki til setunnar
boðið. Ég fór þegar út til þess að hjálpa til að breiða töð-
una. Litlu seinna er ég kallaður heim í síma. Það er bæjar-
fógetinn á Seyðisfirði, Ari Arnalds sýslumaður, og biður
mig að koma með sér þá um daginn í bílferð upp á Jökuldal
og vera sér þar til aðstoðar við störf nokkur, sem óþarft er
að rekja í þessu sambandi. Varð það úr, að ég tókst ferðina
á hendur, enda þótt konan væri hálfkvíðandi vegna draums-
ins. Mig langaði líka til þess að skoða Jökuldalinn, en þang-
að hafði ég þá aldrei komið.