Dropar - 01.01.1927, Page 33

hann að dragast nær henni, þessu ösjálfbjarga barni,
sem engan átti að annan en hann, og hann var að
reyna að halda lífinu í, þó að ólík væri hún konu
þeirri, sem hann hafði hugmyndað sjer og ætlað að
fihriá, éri ekki náð.
Það, sem enginn annar máttur liefði megnað, það
megnaði neyðin. Þrátt fyrir allar andstæður vafði
einingin þau að sjer, svo að úr þeim urðu h jón, eða
öllu heldur trúfastir fjelagar.
Hún fór ekki erindisleysu inn í mannheim þján-
ingin sú, og svo mun víðar.
Ólöf frá Hlöðum.
31