Dropar - 01.01.1927, Side 61

?o°0 O °000° 00000Q00000000Q00000000Q0000000 0O0 o o o ooOOqOO OqC
b _o°°° O O
Q Oo OOOOOOOOOOOOOOOOOOðOOOOO
0O0 oQooqq noo°°2 o°0°0 oo%?p o O o oo S°°oon noo°°0° °Og
? O 0000 (ORS °-£.° °nr.° ° 9
°OoOv
O* oooQQooooooooooo • °
o o o°.0.
0° °00° oooooooooooooooooOQOOO '
^ S ðOooooíO
o 0000000000OO00 0 ’O °o
,„.°0 O O
0 OO Oooooooooooo 0000000 oQO° °0
MUNDU
Inni’ i háum hömrum
hafa álfar skjól,
elska gömnl óðöl,
nrðir, klett og hól.
En álfameyjar elska
einkum máttinn þann,
sem opnar bratta bergið
og blíðu þeirra vann. —
óltalaust kysti jeg
kommnann.
Mundu mig og mundu,
injer er þörf á yl,
bergið mitt er brolið
birtu jeg vil.
Mundu mig og mimdu,
m jer er birtan ung,
inn í bergið aftur
eru sporin þung.
Mimdu mig og nnindii,
mín er gleðin hál,
ef þú slekkur aftnr
óskanna bál.
Mundu mig og mundii,
er morguninn rís,
vertu hjá mjer vinur
í Norsins ]>aradís.
(jiiðrún Stefánsdótlir
frá Fagraskógi.
59