Oddur - 01.01.1927, Blaðsíða 4

4
ODDUR
að afli né visku né líkamsstærð, en eftir því
sem aldur færist nær ráðherrastóli (það er
æðsta takmark allra sósukrathriflista) vex
honum viska og líkamsstærð — hvorutveggja
á þverveginn.
Oddur S i g u r g e i r s s o n,
Candidatus Bolsevicc.
»Aldrei skal eg gefast upp,
neí, nei«.
Eg þykist vita að flestir hafi álitið að eg
hefði fyrir fult og alt dregið mig út úrstjórn-
málum og blaðaskömmum. Ekki neita eg því
heldur, að mér hafi dottið slíkt 1 hug; því
löngum flökrar mér við svo örgu skarnverki
og þar sem mér bauðst í vetur sæmilega
launuð staða suður á Madagascar, þá lá við
að eg freistaðist til að bregða mér suður
fyrir miðjarðarlínuna, herti það líka heldur á
mér, að Jón Þorláksson sagði mér að hún
ætti nú heima á Reunion sú litla svarta 15
ára sem Sveinbjörn Egilsson hitti á hótelinu
í Calcutta. En ættjarðarástin vann að lokum
sigur á allri útþrá, enda dró það líka úr mér,
að eg frétti að eg ætti að verða Trylle-
kúnstner sem er sama sem Sisyfusar atvinna.
Er svo ekki að orðlengja þetta meir, eg hefi
aftur snúið mér að ritmenskunni, nafni minn
að koma útmánaðarlega sem landsblað Harð-
jaxlflokksins, verður stefna hans mörkuð sam-
kyæmt þeirri gömlu stefnuskrá sem áður var
prentuð, en sem á þessu nýja ári þarf að
endurprentast og breytast í anda þeirrar af-
sláttar politicur sem vér höfum ákveðið að
drífa framvegis hér á landi. Svo þarf eg að
koma nokkrum nýjum lagagreinum í bálk-
inn, t d. um útrýming alls fiðurfénaðar, útrým-
ing þessi verður að skoðast nauðsynleg, ekki
sökum þess að flokk mínum sé persónulega
illa við þetta fé, nei, heldur er það vegna
smithættu sem kom svo greinilega fram við
síðasta landskjör. Eg þykist vita að mót-
stöðumenn flokks míns telji þessa afstöðu
vora til áðurgetins fénaðar, benda til þess að
seppaeðli sé með oss þar sem vér leggjumst
á garðinn þar ,sem hann er lægstur. En auð-
vitað fer blað þetta sínu fram hvað svo sem
aðrir segja. Nafn blaðsins skiftir engu máli,
en rett er að geta þess, að nokkur ágreining-
ur varð um það meðal framkvæmdastjóra
flokksins. Sumir vildu að það héti Gamli
Skjóni, en eg sem oddamaður, forseti og rit-
stjóri neytti réttar míns og ákvað að það
skyldi heita í höfuðið á sjálfum mér og féll-
ust flestir á það að lokum. Einn mótorbátur
hefir verið látinn heita í mitt rauða höfuð.
Það þótti mér of lítið og fékkjón Ól. til þess
þess að lofa mér því, að láta næsta trollara
heita í höfuðið á mér.
Sumir samborgarar mínir og aðrir, munu
álíta ofdirfsku af mér á gamals aldri, að ráð-
ast í útgáfu þessa nýja blaðs, og þessi mín
viðleytni muni enda með skelfingu og skulda-
súpu. — Slíkur spádómur er mjög eðlilegur;
reynslan hefir svo oft sýnt þvílík endalok.
Eg hefi góða trú á þessu mínu fyrirtæki. Og
þar sem eg er gamall og reyndur blaðamað-
ur rithöfundur og búinn að hlaupa af mér
hornin, sem aldrei voru nein, þá er mér ekki
eins hætt við háskalegu gönuhlaupi, sem
»þeim ungu« er ætla sig skáld eða eitthvað
annað mikið, af »Guðs náð«. Þótt aldrei
nema fjárhagur minn sé bágur og eg hafi
nærri verið farinn að »klæða jólaköttinn«, þá
er ekki aðaltilgangur minn að raka saman
auði. Það sem rak mest á eftir mér, var sú
þörf sem eg lengi hefi séð að er hér á landi
fyrir hlutlaust búnaðarblað fyrir alþýðu þessa
lands og sem ræðir málefni bæði Bolsa og
Burgeisa á réttum grundvelli með glöggum
skilningi á réttlátum kröfum og sjálfsagðri
tilhliðrunarsemi. (Framh.)
Oddur S i gurge i r sson
af Skaganum.
Ábyrgðarmaður: S. Sigurþórsson.
Prentsmiöján Acta - 1927