Saga - 2003, Side 76

74
VIÐAR PÁLSSON
að Snorra hafi einfaldlega þótt staðurinn fallegur og þar hafi
honum liðið vel, með Eiríksjökul glampandi á heiðskírum degi í
austri og bugðótta ána til vesturs. Þó er annað atriði sem kemur
til, tengsl Hvamm-Sturlu við staðinn. Sturla hafði betur við ná-
granna sína í Dölunum og fátt benti til annars en hann næði hag-
stæðum úrslitum þegar hann deildi við Pál prest Sölvason í Reyk-
holti í tengslum við Deildartungumál. Jón Loftsson kom þó í veg
fyrir það og Sturla lét í minni pokann. Þessi deila fékk svo mjög á
Sturlu að hann karlagðist þegar honum varð ljóst að hann fengi
hlut sinn ekki réttan.56 Þegar Snorri fékk heimildir á staðnum bjó
þar Magnús Pálsson, sonur þess sama og deildi við Sturlu.57 Það
var því ekki einungis um það að ræða að Snorri næði staðnum
sem föður hans tókst ekki að ná heldur náði hann honum af sömu
ætt og faðir hans átti við á sinni tíð. Seta Snorra í Reykholti var því
táknræn fyrir nýjan tíma. Snorri var föðurbetrungur, setan var
sýnileg staðfesting á framgangi Sturlungaættarinnar. Og ekki ein-
ungis hafði snúið með henni og staðarhöldurum í Reykholti held-
ur líka með Sturlungum og Oddaverjum. Snorri átti hægt með að
sitja þar sem hann vildi og hér bauð fortíðin honum að auka virð-
ingu sína á táknrænan hátt. Af hverju hefði hann átt að láta það
ganga sér úr greipum?
Menningarlegt auðmagn -jélagslegt auðmagn
Menningarlegt, félagslegt og táknrænt auðmagn er mikilvægt í
samfélögum þar sem völdin eru jafnfallvölt og í íslenska þjóðveld-
inu. Af kenningu Bourdieus leiðir að hver samfélagsgerð ákvarð-
ar vægi hverrar auðmagnstegundar fyrir sig, rétt eins og gengi
auðmagnsins sveiflast upp og niður eftir því á hvaða sviði barátt-
an um völd og áhrif fer fram. I samfélagi þar sem styrk konungs-
ætt ríkir fæðist konungurinn til valda og þarf síður að einbeita sér
að því að hefjast til valda, öfugt við það sem gerist í samfélagi þar
sem enginn fæðist til valda. I samfélögum eins og íslenska þjóð-
veldinu sem skorti höfuðvaldhafa með miðstýrt vald hlaut nauð-
syn þess að geta sannað sig og unnið hylli annarra að hafa verið
þeim mun mikilvægari.
56 Sturlunga saga I, bls. 108-114.
57 Sturlunga saga l, bls. 241.