Morgunblaðið - 30.09.2011, Blaðsíða 25

MINNINGAR 25
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 30. SEPTEMBER 2011
✝ Guðrún Bjarg-ey Jónsdóttir
fæddist í Garðbæ,
Vesturgötu 105, á
Akranesi þann 20.
september 1923.
Hún andaðist á
Höfða 21. sept-
ember 2011.
Foreldrar Guð-
rúnar voru hjónin
Guðjónína Jóns-
dóttir, ljósmóðir og
húsmóðir, f. 13. mars 1887 í Leir-
árgörðum, d. 4. nóvember 1946
og Jón Bjarnason, sjómaður,
bóndi og umboðsmaður Morg-
unblaðsins, f. 20. október 1891 á
Björgum á Skagaströnd, d. 30.
júní 1978.
Alsystir Guðrúnar var Guð-
ríður Jóna Jónsdóttir, kölluð
Dúa, f. 1921, nú látin. Dúa giftist
Henry Edward Clemensen og
eiga þau eina dóttur, Nínu Önnu.
Hún er búsett í Bandaríkjunum,
gift þar og á tvö uppkomin börn.
tvö börn, Berglindi Nínu og
Ingvar og 2) Sigríði Kristbjörgu,
f. 17.2. 1963, gift Jóni Helgasyni.
Þau eiga tvær dætur, Guðrúnu
Valdísi og Höllu Margréti.
Guðrún starfaði á yngri árum
á saumastofu en helgaði líf sitt
annars húsmóðurstörfum. Guð-
rún var umboðsmaður Morg-
unblaðsins á Akranesi í yfir 20
ár, en í fjölskyldunni hjá þremur
kynslóðum var umboðið sam-
fleytt í rúm 40 ár og kom Guðrún
að því öll árin.
Guðrún var virk í fé-
lagsmálum alla tíð. Hún starfaði
í Skátafélagi Akraness frá barn-
æsku. Var í Kvennadeild Slysa-
varnafélags Íslands á Akranesi
og sat þar í stjórn í yfir 20 ár. Þá
var hún mjög virk í Akranes-
deild SÍBS og tók þar m.a. þátt í
fjáröflun fyrir uppbyggingu
Reykjalundar. Um áratuga skeið
starfaði Guðrún með Kirkju-
nefnd Akraneskirkju og sinnti
þar trúnaðarstörfum. Guðrún
tók þátt í starfi Sjálfstæð-
isflokksins á Akranesi og sat þar
í stjórnum.
Útför Guðrúnar fer fram frá
Akraneskirkju í dag, 30. sept-
ember 2011, og hefst athöfnin kl.
14.
Samfeðra systk-
ini Guðrúnar voru
tvíburarnir Sigrún
Kristín, húsmóðir á
Söndum í Miðfirði,
og Magnús Bjarni
sem lést ungur af
slysförum. Kristín
eignaðist fimm
börn og Magnús átti
einn son.
Þann 9. júní 1946
giftist Guðrún
Valdimar Sigurði Páli Ágústs-
syni, f. 6. janúar 1923, frá Sig-
urvöllum á Akranesi, stýrimanni
og skipstjóra. Foreldrar Valdi-
mars voru hjónin Björnfríður
Sigríður Björnsdóttir og Ágúst
S. Ásbjörnsson sjómaður. Valdi-
mar lést 29. mars 1989.
Guðrún og Valdimar eign-
uðust tvær dætur: 1) Jónínu, f.
21.6. 1947, gift Ingvari Bald-
urssyni og eiga þau eina dóttur,
Guðrúnu Elínu, í sambúð með
Antoni Traustasyni og eiga þau
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(V. Briem.)
Með fáum orðum vil ég senda
tengdamóður minni, Guðrúnu
Bjargeyju Jónsdóttur, hinstu
kveðju og þakka henni samfylgd
og vináttu um árabil. Mæt kona
er fallin frá. Það er í raun frekar
söknuður en sorg í huga, þegar
svo öldruð kona kveður, södd líf-
daga, sátt við Guð og menn.
Árið 1983 kynntist ég Siggu
dóttur hennar, og upp úr því
kynntist ég Guðrúnu, sem ávallt
var kölluð Gunna. Kynni okkar
spanna því um 28 ár. Tveimur ár-
um eftir að við Sigga kynntumst
hófum við sambúð á neðri hæð-
inni hjá Gunnu og Valda, þannig
að nálægðin var mikil. Sameigin-
legir matmálstímar og náin sam-
skipti allt frá árinu 1985 og þang-
að til Gunna flutti á Höfða fyrir
um þrem árum geta reynt á, en
svo var ekki fyrir að fara í okkar
tilfelli. Var það Gunnu að þakka.
Gunna var alla jafna í góðu skapi,
síbrosandi og tókst ætíð að hafa
gaman af líðandi stundu. Eftir að
Valdi dó var Gunna mjög dugleg
að heimsækja vinkonur sínar eða
fá þær í heimsókn til sín. Var oft
glatt á hjalla á efri hæðinni, þegar
gömlu vinirnir rifjuðu upp liðna
tíð.
Árið 1946 giftist hún Valdimar
Ágústssyni, einstaklega traustum
og góðum manni.
Þegar Nína, eldri dóttirin var
tveggja ára veikist Gunna af
berklum og þurfti að dvelja á
Berklahælinu á Vífilsstöðum og
Kristnesi í Eyjafirði í þrjú ár.
Þetta mikla áfall hafði afgerandi
áhrif á líf hennar og þeirra
beggja. Hjónaband þeirra var
samt afar farsælt og ástríkt og
voru þau ákaflega góðir vinir, svo
eftir var tekið. Því var missir
Gunnu mikill þegar Valdimar lést
eftir stutt og erfið veikindi.
Eins og áður hefur komið fram
bjuggum við í nánu sambýli á
Vesturgötunni. Gunna tók mikinn
og virkan þátt í uppeldi dóttur-
dætra sinna allra þriggja. Þegar
dætur okkar Siggu fæddust kom
Gunna mikið að uppeldi þeirra.
Hún fór með þær í kirkjuskólann,
á leikskólann, fylgdi þeim í tón-
listarskólann. En það sem Gunna
átti kannski síst von á var að hún
ætti eftir að skutla stelpunum á
svo margar knattspyrnuæfingar
og jafnvel horfa á leiki í öðrum
byggðarlögum. Gunna hafði hins
vegar æft fimleika og handbolta á
sínum unglingsárum og farið
margar keppnisferðir til Reykja-
víkur. Ekki þótti henni leiðinlegt
að segja frá því að þær hefðu nú
unnið Reykjavíkurliðin nokkuð
oft.
Guðrún Elín, Guðrún Valdís og
Halla Margrét eiga afskaplega
góðar minningar um Gunnu
ömmu sína, sem kenndi þeim
bænir, góða siði, las fyrir þær,
hlustaði á óteljandi píanóæfingar,
bakaði pönnukökur fyrir þær,
gladdist með þeim og var til stað-
ar og sýndi þeim umhyggju þegar
eitthvað bjátaði á. Við foreldrarn-
ir erum óendalega þakklát fyrir
hennar góða þátt í uppeldi dætra
okkar og stelpurnar eiga dýr-
mætan fjársjóð minninga um
samfylgd með ömmu sinni.
Með Gunnu er gengin góð
kona, réttsýn, glöð og síbrosandi.
Hennar er saknað af aðstandend-
um.
Ég vil að lokum kveðja elsku-
lega tengdamóður mína með
þessum bænarorðum:
Gráta skal barn
góða móður,
hún er ímynd Guðs elsku.
En huggast skal Guðs barn
því á himni lifir
Guð þess góðu móður.
(M. Joch.)
Hvíl í friði, elsku Gunna mín.
Jón Helgason.
Þegar við Helgi fluttum á
Akranes fyrir um tíu árum, ásamt
níu ára dóttur okkar, Valgerði,
mynduðust strax góð tengsl við
fjölskyldur bekkjarfélaga og liðs-
félaga í fótboltanum. Þannig bak-
land er ómetanlegt fyrir fjöl-
skyldu sem nýflutt er í bæinn.
Ein þessara fjölskyldna var
fjölskylda Guðrúnar Bjargeyjar,
eða Gunnu í Garðbæ, eins og
flestir Skagamenn kölluðu hana.
Þar kynntumst við elskulegri
fullorðinni konu sem alltaf tók
okkur vel. Var einstaklega já-
kvæð og velviljuð manneskja. Þá
keyrði hún enn um á bláa fólks-
bílnum sínum. Það eru örugglega
hundruð ferða sem Guðrún tók
dóttur okkar með sinni dóttur-
dóttur á knattspyrnuæfingar eða
um bæinn í ýmsum erindum.
Á þessum tíma var hún sjálf
ekki lengur umboðsmaður Morg-
unblaðsins, næsta kynslóð hafði
tekið við, en hún hafði tekið við af
föður sínum. Hún kom að dreif-
ingu Moggans á Akranesi í yfir
fjóra áratugi. Víða í bænum hef
ég heyrt blaðbera, sem oft voru
næstum börn eins og tíðkaðist,
minnast hennar af mikilli virð-
ingu og með hlýhug.
Eftir þúsaldamótin hafði dreg-
ið úr þátttöku Guðrúnar í fé-
lagsstörfum en hún var samt enn
að fara á fundi í kirkjunefndinni
og hitta slysavarnakonur í Jóns-
búð.
Úr Brekkubæjarskóla var
langstyst að hlaupa heim á Vest-
urgötu 105, til Siggu og Jonna.
Lengi framan af þessum tíma var
Gunna oft að sinna stelpunum,
Guðrúnu Valdísi og Höllu Mar-
gréti, vinkonurnar flutu með.
Börn eru flest sísvöng og þarfnast
umfram allt skilnings og um-
hyggju.
Guðrún var gestrisin, glaðvær,
jákvæð og góð heim að sækja.
Hún var alltaf mjög vel tilhöfð, í
fallegum fötum og fór í hár-
greiðslu í hverri viku.
Fjölskylda mín er þakklát fyrir
velvilja og greiðasemi í okkar
garð. Kæru vinir Sigga, Jonni,
Guðrún Valdís og Halla Margrét.
Við sendum okkar innilegustu
samúðarkveðjur til ykkar, ann-
arra ástvina og fjölskyldu. Minn-
ing lifir um góða og kærleiksríka
konu.
Jóhanna Leópoldsdóttir.
Í dag drúpum við höfði og
kveðjum frábæra konu Guðrúnu
Jónsdóttur, Gunnu á Reykjum
eins og flestir þekktu hana á Akra-
nesi. Gunna var gift Valda föður-
bróður mínum og því hluti af nán-
ustu fjölskyldu minni, samofin
uppvexti mínum og umhverfi á
Skaganum. Fjölskylduböndin
voru mjög náin á þessum tíma og
samgangur mikill og nutum við
systurnar þess þegar við á unga
aldri misstum móður okkar langt
fyrir aldur fram. Þá komu Gunna
og Valdi inni í það tómarúm og
reyndust okkur bakland sem
óharðnaðir unglingar þurfa við
svo erfiðar aðstæður. Það verður
seint fullþakkað að hafa átt svo
góða að eins og Gunnu frænku og
Valda föðurbróður okkar.
Gunna var hjartahlý kona og
það stafaði af henni hugarró og
lífsreynslu sem gerði það að verk-
um að fólki leið vel í návist hennar.
Hún hafði endalausan áhuga á líf-
inu og öllu litrófi þess, fordóma-
laus og opin fyrir nýjungum hvers
tíma.
Alla tíð var Gunna mjög fé-
lagslynd. Hún var virkur félagi í
Slysavarnafélagi kvenna á Akra-
nesi og sat í stjórn þess félags í um
20 ár.
Trúin var Gunnu alltaf mikil-
væg og starfaði hún í áratugi í
Kirkjunefnd Akraneskirkju. Hún
var einnig virkur félagi í Skátafé-
lagi Akraness, allt frá barnæsku
og átti þar margar ánægjustundir
auk þess að sinna þar trúnaðar-
störfum. Oft rifjaði Gunna upp
skemmtilegar sögur frá þessum
árum og sagði m.a. af því sem
skátastúlkurnar tóku sér fyrir
hendur. Eitt var að hjóla til
Reykjavíkur og það fyrir Hval-
fjörð, en þá var hann hvorki mal-
bikaður né steyptur heldur grófir
og hlykkjóttir malarvegir og hjólin
af einföldustu gerð og sum komin
til ára sinna.
Gunna var mjög pólitísk og mik-
il sjálfstæðiskona alla tíð, hún
hafði trú á rétti einstaklingsins til
orðs og æðis en einnig á mikilvægi
og afli hópstarfsins. Fjölskylda
Gunnu kom að dreifingu Morgun-
blaðsins á Akranesi í heil 42 ár.
Fyrst aðstoðaði hún föður sinn
sem var með Morgunblaðsumboð-
ið, síðan var hún umboðsmaður
sjálf í um 20 ár og að lokum aðstoð-
aði hún dóttur sína Siggu og mann
hennar Jonna þegar þau tóku við
dreifingunni. Margir blaðberar
Morgunblaðsins í gegnum árin
minnast Gunnu af miklum hlýhug.
Það var ekki í kot vísað þegar
maður heimsótti Gunnu á Vestur-
götuna og á seinni árum með
dyggri aðstoð og umhyggju Siggu
dóttur hennar og tengdasonarins
Jonna. Þá var dúkað upp með dýr-
indis dúkum og fínasta postulín
sem völ er á dregið fram. Heima-
lagað bakkelsi, og oftar en ekki
pönnukökur með rjóma, framreitt
af konunglegum gæðum. Þá var
skrafað og hlegið og samverunnar
við þessa skemmtilegu konu notið.
Þannig viljum við, sem munum
sakna hennar hér eftir, minnast
Gunnu, með glettni í augum,
hlýjuna í viðmótinu og umfram allt
vináttuna sem geislaði af henni.
Um leið og við viljum þakka fyr-
ir samferðina biðjum við góðan
guð að blessa Guðrúnu Jónsdótt-
ur.
Við sendum samúðarkveðjur
til ykkar, kæra frændfólk og vin-
ir, til Nínu, Ingvars, Gunnu og
fjölskyldu. Siggu og Jonna og
dætra þeirra.
Ágústa S. Björnsdóttir,
Sveinn Úlfarsson og
fjölskylda.
Henni Guðrúnu kynntist ég
þegar ég var í Háskólanum með
Siggu dóttur hennar. Alltaf var
gott að koma í heimsókn á Vest-
urgötuna þar sem ætíð var tekið á
móti mér með opnum örmum og
hlýju brosi. Í gegnum öll árin sem
við Sigga höfum verið vinkonur
höfum við margoft átt gott spjall
yfir kaffibolla hvort sem það var
uppi á Akranesi eða bara á kaffi-
húsum í Reykjavík og alltaf fylgdi
Guðrún með glöð í bragði og
hress og kát og kunni svo sann-
arlega að meta félagsskap okkar
Siggu og svo bættust yndislegu
dætur hennar Siggu í hópinn.
Ég minnist þessarar yndis-
legu, hlýju og glaðlyndu konu
með gleði og þakklæti í hjarta yfir
að hafa fengið að vera partur af
fjölskyldu hennar.
Ég votta ykkur, elsku Sigga
mín, Jonni, Guðrún Valdís, Halla
Margrét og ykkur öllum, mína
dýpstu samúð.
Hanna Sigríður
Magnúsdóttir.
Guðrún Bjargey
Jónsdóttir
HINSTA KVEÐJA
Ó, Jesús bróðir bezti
og barnavinur mesti,
æ, breið þú blessun þína
á barnæskuna mína.
Mér gott barn gef að vera
og góðan ávöxt bera,
en forðast allt hið illa,
svo ei mér nái’ að spilla.
(Páll Jónsson)
Kveðja frá barnabarna-
börnum
Berglindi Nínu og Ingvari.
HINSTA KVEÐJA.
Góður engill Guðs oss leiðir
gegnum jarðneskt böl og stríð,
léttir byrðar, angist eyðir,
engill sá er vonin blíð.
Blessuð von í brjósti mínu
bú þú meðan hér ég dvel,
lát mig sjá í ljósi þínu
ljómann dýrðar bak við hel.
(Helgi Hálfdanarson)
Ég fel í forsjá þína,
Guð faðir, sálu mína,
því nú er komin nótt.
Um ljósið lát mig dreyma
og ljúfa engla geyma
öll börn þín svo blundi rótt.
(M. Joch.)
Við þökkum þér, elsku
amma, fyrir stundirnar
sem við áttum saman og
kveðjum þig með söknuði.
Guðrún Elín Ingvarsdóttir,
Guðrún Valdís Jónsdóttir og
Halla Margrét Jónsdóttir.
V i n n i n g a s k r á
22. útdráttur 29. september 2011
A ð a l v i n n i n g u r
Kr. 2.000.000 kr. 4.000.000 (tvöfaldur)
1 7 7 7 2
V i n n i n g u r
Kr. 100.000 Kr. 200.000 (tvöfaldur)
8 9 7 0 1 5 3 2 6 2 3 3 5 0 6 6 7 8 5
V i n n i n g u r
Kr. 50.000 Kr. 100.000 (tvöfaldur)
2729 11046 17646 34205 48449 52490
10058 12524 32926 35244 51275 60734
V i n n i n g u r
Kr. 15.000 Kr. 30.000 (tvöfaldur)
1 6 8 0 9 2 3 6 2 0 0 7 2 3 0 4 2 0 4 0 8 1 7 5 0 5 2 3 6 0 0 8 4 6 7 0 6 6
2 1 7 9 1 0 7 9 9 2 0 4 7 2 3 1 1 2 4 4 1 5 2 6 5 2 5 9 8 6 0 8 5 1 6 7 9 8 4
2 3 1 4 1 2 9 8 1 2 0 5 3 4 3 1 4 0 7 4 1 9 3 2 5 4 3 2 6 6 1 4 5 1 6 8 1 4 0
2 3 1 9 1 4 5 1 9 2 2 6 3 8 3 3 4 8 6 4 3 3 2 6 5 7 1 5 9 6 1 6 0 5 7 1 5 5 6
2 4 3 7 1 4 6 8 6 2 2 8 1 6 3 4 8 9 5 4 3 5 7 6 5 7 1 6 0 6 1 6 1 0 7 3 6 5 6
3 0 7 9 1 5 9 8 6 2 5 6 0 9 3 5 7 7 2 4 5 8 5 9 5 7 4 2 8 6 2 9 6 0 7 6 4 4 9
3 8 3 7 1 8 4 0 4 2 7 3 7 6 3 6 5 7 0 4 7 2 2 0 5 7 8 3 8 6 3 5 6 2 7 7 0 5 2
4 9 9 8 1 9 6 3 9 2 8 7 0 0 3 7 0 6 6 4 9 0 1 9 5 8 9 6 6 6 4 4 1 6 7 7 0 6 0
6 9 3 2 1 9 8 0 8 3 0 1 9 2 3 9 5 9 6 4 9 2 6 7 5 9 1 0 8 6 6 2 0 9 7 7 9 3 1
6 9 5 2 1 9 9 6 2 3 0 2 9 9 4 0 7 6 6 5 0 0 5 5 5 9 4 8 1 6 6 8 7 2 7 9 8 9 3
V i n n i n g u r
Kr. 9.000 Kr. 18.000 (tvöfaldur)
107 6941 14852 22371 31058 41116 47724 55476 62715 70998
156 7036 15433 22500 31102 41341 47963 55562 62778 71385
207 7224 15641 22655 31109 41439 47965 56092 62811 71787
379 7260 15732 23067 31314 42007 48016 56142 62862 72255
474 7348 15756 23178 31374 42008 48234 56293 62919 72383
754 7654 15839 23182 31447 42105 49107 56332 62937 72748
835 7760 15974 23328 32155 42186 49172 56437 63188 72984
886 7940 16313 23451 32166 42212 49237 56663 63190 73015
1114 8083 16788 23641 32229 42376 49557 56722 63426 73074
1132 8306 16795 23778 32510 42622 50140 57002 63503 73373
1386 8652 17083 23916 32725 42860 50240 57500 63688 73537
1640 8714 17266 23923 34026 42925 50462 57572 63993 74008
1829 8810 17306 24337 34034 43096 50613 58143 64084 74197
2059 8862 17541 24417 34082 43175 50955 58318 64090 74258
2077 9195 17656 24782 34436 43244 51094 58362 64231 74742
2519 9289 17884 24798 35405 43462 51854 58934 64605 74908
2651 9421 18346 25266 35638 43670 51923 59006 64819 75106
2763 9713 18504 25411 35834 43768 52264 59036 64823 75162
2911 9846 18636 25427 35893 43858 52303 59311 65072 76358
2972 10788 18806 25528 35920 43860 52591 59354 65279 76380
3107 11063 19016 25763 36387 43876 52608 59458 65495 76491
3408 11222 19022 25824 36645 43910 52785 59549 66065 76504
3676 11331 19090 26096 36701 44265 53110 59734 66245 76661
3880 11454 19354 26331 36869 44587 53533 59891 66277 76669
3942 11774 19701 26774 37052 45371 53809 60058 66310 76733
4251 11861 19732 26839 37190 45430 53856 60103 66863 76753
4333 12248 20108 27153 37642 45450 54089 60257 67128 77074
4916 12297 20430 27587 38437 45502 54115 60327 67799 77182
5010 12631 20605 27920 38686 45536 54169 60787 68242 77183
5352 12650 20669 27968 39035 45611 54409 60914 68306 77390
5364 12673 20765 28015 39417 46037 54459 60916 68316 77895
5751 13150 20772 28127 39610 46279 54540 61028 68383 77952
5759 13348 20827 28376 39719 46444 54618 61112 68658 78067
5880 13574 21456 29069 40248 46862 54628 61186 69169 78115
5960 13597 21692 29662 40486 46963 54735 61338 69323 78378
6108 13787 21722 29674 40620 47157 55037 61492 70092 78819
6448 13837 21803 30231 40681 47199 55275 61538 70146 78865
6463 13923 21986 30525 40699 47266 55312 61901 70285 78909
6714 14419 22231 30840 40926 47385 55330 62030 70411 78942
6745 14437 22263 30910 41095 47633 55429 62135 70971 79834
Næstu útdrættir fara fram 6. okt, 13. okt, 20. okt & 27. okt 2011
Heimasíða á Interneti: www.das.is
Fasið einkenndist af
áreynslulausri festu og virðuleik.
Fátt virtist geta slegið Huldu út
af laginu. Þeir sem þekktu hana
dáðust að æðruleysi hennar
þrátt fyrir erfið veikindi. Allir
kraftakallarnir verða hálfmjó-
róma í samanburði við þessa lág-
vöxnu tignarlegu konu sem aldr-
ei nennti að kvarta.
Hulda var sannarlega gæfu-
Hulda Sigríður
Þórðardóttir
✝ Hulda SigríðurÞórðardóttir
fæddist í Reykjavík
29. júní 1935. Hún
lést á líknardeild
Landakotsspítala
sunnudaginn 18.
september 2011.
Útför Huldu fór
fram frá Háteigs-
kirkju þriðjudag-
inn 27. september
2011.
manneskja. Sálar-
þrek hennar og ein-
beitni við allt það
sem hún tók sér
fyrir hendur voru
lykillinn að vel-
gengni hennar.
Miklu skipti líka að
þau Jói frændi voru
svo ljónheppin að
hitta hvort annað
þegar þau voru ung.
Saman eignuðust
þau fríðan hóp barna og barna-
barna.
Hulda gat verið glettin og
hlegið af hjartans lyst, en einnig
var hún einstaklega gjafmild og
hugulsöm. Þeir sem komust und-
ir verndarvæng hennar áttu þar
góða vist. Ég kveð Huldu með
þakklæti fyrir það ljós sem hún
beindi á minn veg. Aðstandend-
um sendi ég mína dýpstu samúð.
Guðrún Ingólfsdóttir.