Austurland - 08.11.1984, Blaðsíða 2

2
FIMMTUDAGUR, 8. NÓVEMBER 1984.
----------Austurland---------------------
MÁLGAGN ALÞÝÐUBANDALAGSINS
Ritnefnd: Elma Guðmundsdóttir, Guðmundur Bjamason,
Einar Már Sigurðarson, Þórhallur Jónasson og Smári Geirsson.
Ritstjóri: Birgir Stefánsson (ábm.) S7756.
Auglýsingar og dreifing: Aðalbjörg Hjartardóttir-Pósthólf 31
— 740 Neskaupstað — S7756,
Ritstjórn, afgreiðsla, auglýsingar: Egilsbraut 11, Neskaupstað
S7756.
Prentun: Nesprent.
ÚTG.: KJÖRDÆMISRÁÐ ALÞÝÐUBANDALAGSINS
Á AUSTURLANDI
Að gerðum samningum
Nú má heita, að lokið sé að mestu gerð kjarasamninga milli
launafólks og atvinnurekenda í þeim víðtæku samningavið-
ræðum og kjaradeilum, sem staðið hafa hér á landi síðasta
tvo og hálfan mánuð. Flest aðildarsambönd ASÍ sömdu í
fyrrakvöld, en þó er enn ósamið hjá Sjómannasambandinu,
Rafiðnaðarsambandinu og Verslunarmannafélagi Reykjavík-
ur.
Allir þeir kjarasamningar, sem gerðir hafa verið, eru á
svipuðum nótum, þó að einhverju smávægilegu muni milli
einstakra samninga. Allir eiga þessir kjarasamningar það sam-
eiginlegt að vera langt undir þeim kröfum, sem launafólk gerði
og enn lengra undir þeirri kaupmáttarskerðingu, sem átt hefir
sér stað síðustu þrjú misseri, en á því tímabili hefir kaupmáttur
hrapað niður um hartnær þriðjung.
Launafólk hefir því enga ástæðu til að fagna og gerir það
heldur ekki. Forystumenn launþegasamtakanna hrósa heldur
ekki sigri, en mæla með samþykkt gerðra samninga á þeim
forsendum, að lengra verði ekki náð í þessari lotu. í forystu-
grein AUSTURLANDS í síðustu viku var samningur BSRB
kallaður varnarsigur og sömu ummæli skal hafa um samning
ASÍ nú.
Atvinr.urekendur hafa verið óvenju harðir og ósveigjanlegir
í samningaviðræðum nú og stjórnvöld sýndu klærnar svo að
um munaði. Harmagrátur atvinnurekenda er ekki ný bóla og
engin ástæða fyrir launafólk að taka hann alvarlega. Það sem
um hefir verið samið vegur aðeins upp að tveimur þriðju eða
tæplega það, kaupmáttarskerðingu þriggja síðustu missera.
Það eru nú öll ósköpin, sem þessir samningar skila, þó að
atvinnurekendur og ríkisstjórn býsnist mjög yfir því, hversu
launafólk hefir fengið mikið í sinn hlut og hóti tvöföldun
verðbólgunnar og nýrri skriðu verðhækkana. Gengisfellingu
hefir heldur ekki verið neitað, þó að enginn hafi beinlínis
þorað að boða hana ennþá.
Það virðist vera alveg borin von, að reynt verði að færa til
fjármagn í þjóðfélaginu frá milliliðum og gróðastarfsemi til
launafólks, Iífeyrisþega og framleiðslugreinanna í landinu. En
einmitt þetta þarf að gera til að draga úr verðhækkunaráhrifum
launahækkana og kostnaðarauka framleiðslugreinanna, en í
þeim vegur launa- og vaxtakostnaður þyngra en í mörgum
öðrum atvinnugreinum. Og þetta er hægt að gera, án þess að
verðbólga æði upp.
En þó að þessir nýgerðu samningar skili launafólki minni
ávinningi en flestir vildu, er nær víst, að þeir verða samþykktir
í þeim atkvæðagreiðslum, sem standa nú yfir hjá BSRB og
fara fram á næstunni í ASÍ félögum.
Aðalgalli þessara samninga er þó ekki sá, hversu litlu þeir
skila í launahækkunum. Launahækkanirnar væru hugsanlega
viðunandi, ef tekist hefði að koma inn í samningana ákvæðum
um verðtryggingu launanna. Aðalgallinn er, að launahækkan-
irnar er hægt að taka allar aftur, án þess að nokkrar bætur
komi fyrir. Og þetta hafa ráðherrar einmitt hótað að gera.
Atvinnurekendur hafa reyndar hótað því líka og eru m. a. s.
svo bíræfnir að heimta, að ríkið borgi allar launahækkanir
fyrir þá. Sú krafa er auðvitað aðeins krafa um gengisfellingu,
verðhækkanir og aukna verðbólgu.
Önnur úrræði virðast ekki vera til skoðunar. Hér eru enn
á ferðinni sömu, gömlu framsóknaríhaldslummurnar.
B. S.
Alyktanir þings AS A
Atvinnuleysi á ábyrgð
ríkisstjórnar
og atvinnurekenda
Þing Alþýðusambands Aust-
urlands haldið að Iðavöllum í
Vallahreppi dagana 26. - 28.
okt. 1984, lýsir fullri ábyrgð á
hendur ríkisstjórn og atvinnu-
rekendum, vegna þess atvinnu-
leysis sem verið hefur viðloð-
andi í sjávarplássum víða um
land.
Þingið telur það hámark
ósvífninnar hjá atvinnurekend-
um að stofna vísvitandi til at-
vinnuleysis með því að láta skip
sigla með afla, en segja upp
starfsfólki í vinnustöðvum við-
komandi útgerðar á þeim for-
sendum að um hráefnisskort sé
að ræða.
Þingið skorar á sjávarútvegs-
ráðherra að við ákvörðun fisk-
veiðistefnu fyrir næsta ár verði
girt fyrir það ábyrgðarlausa
brask, sem átt hefur sér stað
með fiskkvóta einstakra skipa.
Þess verði gætt að fiskkvóta
verði aldrei ráðstafað úr við-
komandi byggðarlagi og þeir að-
ilar sem ekki vilja eða geta nýtt
sína fiskkvóta verði sviptir þeim
og þeir afhentir öðrum aðilum
í viðkomandi byggðarlögum án
endurgjalds.
Aukin áhrif verkafólks
á stjórn fyrirtækja
Þingið lýsir áhyggjum sínum
yfir ástandi því sem skapast hef-
ur á Seyðisfirði, þar sem at-
vinnuleysi virðist orðið ríkj-
andi, og bendir á að hliðstæðir
atburðir munu fyrirsjáanlega
gerast í fleiri byggðarlögum ef
ekki verður að gert.
Þó að rekja megi ástand þetta
nú til stjórnleysis í atvinnumál-
um þjóðarinnar, telur þingið að
aðeins með auknum áhrifum
verkamanna og verkalýðsfélaga
á stjórn fyrirtækjanna, megi
koma í veg fyrir að slíkt atvinnu-
leysisástand skapist, enda verði
þá leitast við að haga rekstri
þeirra með hagsmuni hins vinn-
andi fólks og byggðarlaganna
sem heilda fyrir augum, en ekki
eingöngu með gróðasjónarmið
í huga.
Heilbrigðrar
byggðastefnu krafist
Þingið harmar þá staðreynd
að byggðastefnan hefur nú snú-
ist upp í andhverfu sína, og
streymir nú fjármagn frá hinum
dreifðu byggðum, þar sem meg-
inhluti framleiðslunnar fer
fram, til höfuðborgarsvæðisins,
þaðan sem vörur og ýmis þjón-
usta er seld undirstöðuatvinnu-
vegunum á því verðlagi sem
einhliða er ákveðið af innflytj-
endum og þjónustuaðilum.
Hefur þetta skapað hömlu-
lausan gróða þeirra sem reka
þjónustu og verslun, en kippt
grundvelli undan sjávarútvegi
og landbúnaði, án þess að
stjórnvöld virðist hafa komið
auga á það sem er að gerast eða
telji sér skylt að grípa í taum-
ana.
Þessu til viðbótar hefur svo-
nefnd langlánanefnd útvegað
stórverslunum höfuðborgar-
svæðisins ómældar upphæðir er-
lends lánsfjár, svo tryggt sé að
þessir atvinnuvegir skuli engan
skort líða.
Auk þess sem þetta hefur
skapað áður óþekktan kjara-
mismun eftir landshlutum, telur
þingið sjálfstæði þjóðarinnar
vera hætta búin, þegar svo er
vegið að þeim atvinnugreinum,
sem byggja alfarið á innlendum
auðlindum.
Breytt raforkugjald
Þing Alþýðusambands Aust-
urlands haldið að Iðavöllum í
Vallahreppi dagana 26. - 28.

_______________________________________________jí__________
Frá þingi ASA. Talið f. v. Hermann Guðmundsson, Seyðisfirði,
Hallsteinn Friðþjófsson, Seyðisfirði og Gyða Vigfúsdóttir, Egils-
stöðum. PálínaJónsdóttir, Seyðisfirði snýr baki í myndavélina.
Ljósm. B. S.
okt. 1984, skorar á Alþingi að
breyta innheimtu verðjöfn-
unargjalds af raforku í þá veru
að gjaldið verði föst krónutala
á hverja kílówattstund í stað
prósentugjalds, sem leggst
þyngst á þá sem dýrasta raforku
greiða.
Fljótsdalsvirkjun og
kísilmálmverksmiðja
Þing Alþýðusambands Aust-
urlands haldið að Iðavöllum í
Vallahreppi dagana 26. - 28.
okt. 1984, krefst þess að staðið
verði við fyrri ákvarðanir stjórn-
valda um Fljótsdalsvirkjun og
byggingu kísilmálmverksmiðju
i Reyðarfirði.
Hjartans þakkir til allra, sem sýndu okkur íbúðarhús til sölu íbúðarhúsið .J.V Strandgata 32 Neskaupstað
samúð og vinarhug við andlát og jarðarför eigin- er til sölu
manns míns, föður okkar, tengdaföður, afa og
langafa Allar upplýsingar gefur
Gunnars Víglundssonar Viðskiptaþjónusta Guðmundar Ásgeirssonar
Urðarteigi 5 Melagötu 2 Neskaupstað
Ásta Ketilsdóttir,
börn, tengdabörn, barnabörn og barnabarnabörn S 7677 & 7177