Austurland - 11.09.1991, Blaðsíða 7

MIÐVIKUDAGUR, 11. SEPTEMBER 1991.
7
Fædd 19. sept. 1906 - dáin 1. sept. 1991.
Laugardaginn 7. september sl. fór
fram frá Norðfjarðarkirkju útför
tengdamóður minnar Sigríðar Bjarg-
ar Tómasdóttur, en hún lést í
Fjórðungssjúkrahúsinu í Neskaup-
stað 1. september tæpra 85 ára gömul
þrotin af kröftum.
Hún fæddist í Gamla-Lúðvíkshúsi
þann 19. september 1906, dóttirhjón-
anna Ingibjargar Sveinsdóttur og
Tómasar Sigurðssonar skipstjóra.
Tómas var þekktur sjósóknari á sinni
tíð, en hann fann Gullkistuna, hin
fengsælu fiskimið út af Austfjörðum.
Gamla-Lúðvíkshús stendur enn, það
er elsta húsið i Neskaupstað, norskt
hús. Þar ólst hún upp næstelst fjög-
urra systkina, en þau voru Ásbjöm,
Hildur og Páll, öll látin.
Pað var gaman að hlusta á Sigríði
segja frá lífinu áður fyrr, en hún
mundi fyrst eftir sér þegar foreldrar
hennar bjuggu í einu herbergi með
bamahópinn, og í þessu herbergi var
eldað á kabyssu, en það var algengt
á þeim tíma. í hverju herbergi var
búið, ýmist einstaklingar eða fjöl-
skyldur, og þótt húsakynnin væru
þröng vom eigur fólks ekki svo mikl-
ar að til þyrfti mikið húsnæði og
kröfumar litlar.
í>að varð hlutskipti hennar ungrar
að sjá um heimili föður síns þar sem
móðir hennar missti heilsuna og dó
fyrir aldur fram og sá hún um ferm-
ingu yngri systkina sinna. Tvisvar var
hún vetrarlangt í Reykjavík á sínum
yngri árum en festi ekki yndi þar,
Minning
Sigríður Björg Tómasdóttir
Neskaupstað
þótti ólíkt skemmtilegra og meira um
að vera fyrir austan.
Svo var það að ungur maður,
Símon Eyjólfsson kom austur á land
í atvinnuleit. Hann var fæddur í
Merkinesi í Höfnum, sonur Eyjólfs
Símonarsonar og Helgu Gísladóttur.
Með þeim tókust kynni og þau giftust
og hófu búskap í Gamla-Lúðvíks-
húsi, i fyrstu í félagi við föður hennar
og bræður. Petta var á kreppuárun-
um, þegar lífskjör fólks voru með
öðrum hætti en í dag. Símon stundaði
ýmist sjómennsku eða störf í landi. í
sjávarþorpunum á Austfjörðum ríkti
staðbundið atvinnuleysi og því þurfti
oft að sækja vinnu suður á land.
Margar vertíðir var Símon heitinn
ýmist í Vestmannaeyjum eða á
Suðumesjum. Þá var Sigríður ein
með bamahópinn ásamt föður sínum
Tómasi.
Böm þeirra urðu fjögur. Elstur er
Tómas, kvæntur undirritaðri, næst
Ingibjörg, maki Þorbergur Sveins-
son, Helga, maki Hermann Davíðs-
son, bæði látin, og yngstur Hilmar,
kvæntur Pálínu Imsland. Niðjahópur
hennar fyllir næstum fjóra tugi.
Ég kynntist Sigríði fyrst 1957. Ekki
löngu seinna byggðu þau Símon sér
hús upp á Lúðvíkstúninu, en á þeim
ámm starfaði Símon sem múrari og
vann mikið að húsbyggingunni
sjálfur. Úr húsinu þeirra var fagurt
útsýni yfir fjörðinn og það var hlýlegt
heimili sem þau áttu. Tengdamóðir
mín var afkastamikil hannyrðakona
og einstaklega vandvirk. Aldrei lét
hún neitt frá sér fara nema að vera
viss um að handbragðið væri fullkom-
ið. Það var sama hvaða heimilisstörf
hún vann, hvort sem hún sinnti blóm-
unum sínum eða lagði á borð fyrir
gesti, hún nostraði við hlutina, þang-
að til hún var ánægð með verk sitt.
Báðar dæturnar og Hilmar sonur
hennar stofnuðu heimili í Neskaup-
stað og bjuggu í næsta nágrenni við
hana og var samgangur mikiil milli
heimiianna og barnabömin tíðir
gestir. Sigríður dótturdóttir hennar
ólst að mestu leyti upp hjá henni.
Fleiri bamabörn hennar dvöldu hjá
henni um lengri eða skemmri tíma.
f heimilinu var einnig Páll bróðir
hennar. Oft var því heimilið erilsamt
og vinnudagurinn langur en hún aldr-
ei sérstaklega sterk til heilsu. Hún
lifði reglusömu lífi, var árrisul, bind-
indismanneskja alla ævi, og hafði
ákveðnar skoðanir á þeim málum.
Hún hafði létta lund og sá spaugilegu
hliðamar á tilvemnni.
Sigríður hafði gaman af að ferðast
og kom oftast einu sinni til tvisvar á
ári til Reykajvíkur. Þá heimsótti hún
frændur og vini. Pau keyrðu oft um
landið Símon og hún eftir að þau
eignuðust bíl og höfðu mikið yndi af.
Fyrir u. þ. b. 19 árum kenndi Símon
heilsubrests. Varð hann þá smám
saman að minnka við sig vinnu en
samt áttu þau margar góðar stundir.
Það eru tæp tíu ár liðin síðan hann
lést 69 ára gamall og voru það mikil
viðbrigði fyrir tengdamóður mína.
En hún flíkaði ekki tilfinningum
sínum, bar sig vel í lengstu lög.
Er Páll bróðir hennar var fallinn
frá og hún orðin ein, seldi hún húsið
sitt og flutti í litla íbúð í Neskaupstað,
en þá fór heilsan að gefa sig. Hún gat
ekki lengur búið ein og var tilneydd
að fara á Elliheimilið. Og svo mikið
sem það var henni á móti skapi að
fara á stofnun þá átti hún eftir að
verða þar ánægð, og þar eignaðist
hún vini meðal vistfólks og hjúkmn-
arfólks. Einstök vinátta tókst með
henni og Sveinhildi Vilhjálmsdóttur
og var það henni ómetanlegt.
Fyrir tæpum tveimur árum lést
Helga dóttir hennar, en þær mæðgur
voru mjög samrýmdar, og var það
henni mikið áfall, sem geta má nærri.
Heilsu hennar hrakaði hægt og síg-
andi, en hún reyndi sitt besta og náði
sér aftur og aftur upp úr veikindum.
Ingibjörg dóttir hennar, sem búsett
er í Neskaupstað, var henni styrk
stoð, og kom til hennar eins oft og
hún gat og var við hlið hennar er yfir
lauk. Vil ég nota tækifærið og þakka
öllu því góða fólki sem annaðist hana
svo vel og hlúði að henni í veikindum
hennar.
í sumar þegar ég heimsótti hana
var hún sæmilega hress. Hún var fal-
leg gömul kona hún Sigríður, alltaf
svo fín, hélt andlegri reisn, og fylgdist
vel með sínum. Hlustaði mikið á út-
varp og hafði gaman af léttri tónlist.
Síðast þegar hún gisti hjá mér raulaði
hún oft fyrir munni sér lagið „Á hörp-
unnar óma“. Nú þegar tónarnir síð-
ustu eru þagnaðir veit ég að hún á
góða heimvon á hinni sólfögru strönd
eilífðarinnar.
Anna Sigurbergsdóttir
Samtökin Samstaða um óháð ísland
Áformuð stofnun kjördæmafélaga
Stofnfundur samtakanna
„Samstaða um óháð ísland“ var
haldinn á Hótel Borg í Reykja-
vík fimmtudaginn 29. ágúst,
höfuðdaginn.
Samtökin vilja stuðla að víð-
tækri fríverslun milli landa og
góðum samskiptum Islendinga
við Evrópubandalagið svo og
aðrar þjóðir og heimshluta. Um
leið vilja þau tryggja að íslend-
ingar verði hér eftir sem hingað
til óháðir viðskiptabandalögum
og þjóðin haldi óskertu fulveldi.
Samstaða vill að kjósendur eigi
kost á að segja álit sitt í þjóðar-
atkvæðagreiðslu áður en ríkis-
stjórn og Alþingi taka afstöðu
til aðildar að evrópsku efna-
hagssvæði (EES) eða EB.
Á stofnfundinum var kosin 15
manna stjórn sem skipti með sér
verkum strax að loknum fundin-
um. Kristín Einarsdóttir er for-
maður, Jóhannes R. Snorrason
varaformaður, Helgi S. Guð-
mundsson gjaldkeri og Auður
Sveinsdóttir ritari.
Annar fundur stjórnarinnar
var haldinn 30. ágúst. Þar var
starfið framundan skipulagt.
Ákveðið var að gefa út frétta-
bréf með ýmsu fræðsluefni,
stuðla að stofnun kjördæmafé-
laga, halda fundi víða um land
og eru fyrstu fundirnir á Isafirði
á sunnudagskvöld og Patreks-
firði á mánudagskvöld.
Á undirbúningsfundinum
sem haldinn var í Norræna hús-
inu 3. júlí var ákveðið að gang-
ast fyrir undirskriftasöfnun þar
sem skorað var á ríkisstjórnina
að hætta samningum um evr-
ópskt efnahagssvæði og efna til
þjóðaratkvæðagreiðslu ef geng-
ið yrði til samninga. Söfnun
undirskrifta er enn í fullum
gangi.
Stjórn Samstöðu um óháð ís-
land skipa eftirtaldir einstakl-
ingar:
Auður Sveinsdóttir ritari,
Ásta R. Jóhannesdóttir, Bjarni
Einarsson, Eyvindur Erlends-
son, Gunnlaugur Júlíusson,
Harpa Njálsdóttir, Hannes
Jónsson, Helgi S. Guðmunds-
son gjaldkeri, Helgi Seljan,
Hlöðver Hlöðversson, Jóhann-
es Snorrason varaformaður,
Jóna Valgerður Kristjánsdóttir,
Kristín Einarsdóttir formaður,
Sigríður Kristinsdóttir og Þór-
anna Pálsdóttir.
SAmstaÐA
UM ÓHflO ÍSLAND
Frá ABN
Almennur félagsfundur
veröur haldinn í Alþýðubandalaginu í
Neskaupstaö sunnudaginn 15. september kl.
1600 í Kreml.
Dagskrá: 1. Kjördæmisráðsþing 5. október.
2. Vetrarstarfið.
3. Stjórnmálaviðhorf, Hjörleifur
Guttormsson með framsögu.
4. Önnur mál.
Stjórnin
Nýkomið
Kápur, jakkar, buxur, peysur og bolir.
Einnig hinir vinsælu skólakuldaskór á börn og
unglinga.
Margar gerðir af innanhússskóm.
VIÐ LÆKINN
NESKAUPSTAÐ S 71288