Ingólfur - 19.12.1929, Blaðsíða 4

4
Hættan mikla.
INGÓLFUR
I Reykjavík býr nú fjórði hluti ís-
lensku þjóðarinnar. Það er ekki mikill
mannfjöldi í samanburði við íbúatölu er-
lencjra stórborga. íslenska höfuðborgin
hefir heldur ekki enn safnað sér varan-
legum menjum auðæfa og hámenningar
á borð við höfuðborgir annara landa. En
við Reykvíkingar erum líka enn sem kom-
ið er að mestu lausir við ýms þeirra al-
varlegustu meina, sem sýkja og þjá stór-
borgalíf nútímans þar sem það hefir náð
að þróast hindrunarlaust.
Því verður eigi með rökum neitað, að
borgirnar veita mönnum að ýmsu leyti
betri skilyrði til sameiginlegra átaka
heldur en hinar dreifðu byggðir sveit-
anna. Félagslíf og skólasókn er auðveldari
og ódýrari í borgum en í sveitum. En
gallar borgalífsins ættu engum að vera
hugstæðari en borgabúum sjálfum. Tvent
er það, sem stærst alvöruefni er þeim,
sem mest hugsa um framtíð borganna.
Það er hættan um líkamlega heilsu fólks-
ins og það er siðferðilega hættan. Þessi
tvöfalda hætta er orðin að veruleika í
stóru löndunum og hún vofir yfir hverj-
um þeim bæ, sem nú er í bemsku en á
möguleika til vaxtar.
Mennimir eru ávalt meira og minna
háðir áhrifum utan að. Þar sem lágt er
undir loft og ekkert fagurt ber fyrir
augu þrífst lágur hugsunarháttur og lít-
ilmannlegur. íslenska þjóðin á andlega
hreysti sína mest því að þakka, að hún
hefir lifað mestan hluta æfi sinnar undir
himinhvelfingunni einni og haft vítt til
veggja.
í borg, sem látin er vaxa án þess að
skeytt sé nánar um hvernig sá vöxtur
verður, getur ekki hjá því faríð, að fólkið
glati svo að segja alveg hinum heilnæmu
áhrifum náttúrunnar á heilsu og hugar-
far. Úr þessu mætti talsvert bæta með
því að láta dálítinn blett af landi fylgja
hverju húsi. Svo er í sumum bæjahverf-
um Suður-Þýskalands og gefur slíkt fyrir-
komulag bæjunum alt annan svip en
venjulegt er.
Iðjuleysið er plága í hverri stórborg,
hvort sem það kemur af því að eigi sé
vinnu að fá eða því að upp vaxi hópur
viljalausra manna, sem ekki finna hjá
sér löngun til að vinna starf af hendi. 1
hópi þessara raunamanna er löngum
jarðvegur fyrir óglæsilegar hugmyndir
um borgaralegar skyldur. Hverri borg er
það lífs nauðsyn, að slíkir menn séu sem
fæstir. Þannig er heill almennings best
bórgið, að hver maður eigi kost á hollu
starfi.
1 höfuðborgum tveggja nágrannaland-
anna hafa á þessu hausti verið framdir
glæpir svo hryllilegir, að óhug hefir sleg-
ið á landslýð allan. Mönnum verður að
spyrja, hvort slíkir voða viðburðir séu
óhjákvæmilegur ávöxtur nútíma stór-
Framsóknarfélag's Reykjavíkur
er í Búnaðarfélagshúsinu við Lækjargötu. Fyrst um
sinn opin kl. 9—12 f. h„ 4—7 og 8—9 e. h. Símí 2374.
bæjalífs. Svo framarlega, sem vér trúum
á framtíð heimsmenningarinnar, verðum
vér að treysta því, að svo sé eigi.
En hin raunalegu siðferðilegu slys stór-
borganna eiga að vera hinum yngri og fá-
mennari til viðvörunar. Með því að byggja
borg er verið að byggja upp að meira eða
minna leyti líkama og sál þeirra miljóna
sem þar eiga að lifa á komandi öldum. —
Mætti borgarsmiðum Reykjavíkur vera
ljós sú ábyrgð, sem á þeim hvílir!
-o
Samkvæmt kosningalögum síðasta þings
eru æskunni í þessum bæ fengin meiri völd
í hendur en hún hefir haft hingað til.
Aldurstakmark kosningaréttar er fært úr
25 árum niður í 21 ár. Fleira af ungu fólki
gengur nú að kjörborðunum við bæjar-
stjórnarkosningar í Reykjavík en nokkru
sinni áður.
Það er alveg víst, að hinir ungu kjós-
endur láta sig málefni æskulýðsins sér-
staklega miklu skifta, að þeir vilja styðja
að eflingu íþrótta, að þeir vilja vinna að
bættu uppeldi, að þeim er það áhugamál
að ungmennafræðslunni hér sé komið í
sæmilegt horf.
Það er áreiðanlegt, að unga fólkið er
ekki ánægt og getur ekki verið ánægt með
það, að hætt sé við að byggja sundhöll-
ina í Reykjavík þegar þingið hefir geng-
ið inn á að leggja til hennai’ stóra upp-
hæð af almannafé.
Það hefir verið sagt, að Framsóknar-
menn væri flokkur æskunnar á Islandi.
Foringi íhaldsmanna hefir kvartað yfir
því á opinberum fundi, að unga fólkið
væri sínum flokki og sinni stefnu óvin-
veitt. Unga fólkið í Reykjavík ætti ekki að
vera meir hneigt til þröngsýni í stjórn-
málum en jafnaldrar annarsstaðar á
landinu. Það hlýtur að styðja flokk æsk-
unnar í þessum bæ.
I efsta sæti á lista sínum hefir Fram-
sóknarfélagið valið einn af þróttmestu
mönnum íslenskrar æsku, mann sem af
eigin ramleik og með fádæma dugnaði
hefir brotist fram til hárrar mentunar,
mann sem hefir verið meðal helstu fröm-
uða íslensks íþróttalífs, mann sem lætur
sér alveg sérstaklega ant um andlegt og
bkamlegt heilbrigði æskulýðsins í Reykja-
vík, mann sem á nógu mikinn áhuga og
nógu mikið þrek til að koma því alvar-
lega máli í viðunandi horf.
Þessum manni eiga ungu kjósendurnir í
Reykjavík að greiða atkvæði 25. jan. n. k.
Æskan í Reykjavík á að kjósa B-listann.
----o----
Sjálfum sér líkir.
Auðvitað getur Morgunbl. skki skilið,
að Reykvíkingum sé þörf á stöðum til úti-
vistar og íþróttaiðkana. Er við öðru að
búast af mönnum, sem fyrir rúmu ári síð-
an ætluðu að „drita inni“ nemendur
mentaskólans ? En hart er það óneitan-
lega, að Reykvíkingar, sem árum saman
hafa þolað Mbl. átölulítið að spilla máli
þeirra og menningu, skuli ekki mega vera
í friði fyrir því um sín stærstu framfara-
mál.
Alt á hornum sér.
Blöð gömlu flokkanna hafa alt ilt á
hornum sér út af lista Framsóknarfélags-
ins. Undir eins og fréttist um hin nýju
samtök og löngu áður en listinn var lagð-
ur fram, voru bæjarblöðin farin að kasta
hnútum að þeim, sem að honum standa.
Ingólfur væntir þess, að kjósendur láti
ekki órökstuddar dylgjur eða slúðursögur,
sem dreift er út um bæinn að tjaldabaki,
rugla dómsgreind sína. Slúður og bak-
! mælgi.eru vopn þeirar manna einna, sem
tómhentir eru á opinberum vettvangi.
Kosningaskrifssofu
hefir Framsóknarfélagið opnað í Búnaðar-
lelagshúsinu við Lækjargötu. Verður
skrifstofan opin hálfan daginn nú fyrst
um sinn en lengur, er að kosningunni líð-
ur. Fylgismenn B-listans eru velkomnir á
skrifstofuna til viðtals um þau málefni
sem kosninguna varða. Kjörskrá liggur
frammi á skrifstofunni. Ennfremur er
kosningablað Framsóknarfélagsins þar til
sölu. Sími kosningaskrifstofunnar er
2374.
Ritstjóri:
Gísli Guðmundsson.
Hólatori 2. Sími 1245.
\
Prentsmiðjan Acta.