Íþróttablaðið - 01.01.1925, Blaðsíða 9

ÍÞRÓTTABLAÐIÐ
3
bíða nokkuð; og fór skipið aftur frá Skutulseyri
fyrir hádegi. Til Siglufjarðar komum við um mið-
nætti 12. júlí, og vorum þar um borð um nóttina.
Snemma um morguninn fórum við í land að svip-
ast eftir sýningarstað; því ákveðið var að sýna þar
um kvöldið. Við komum víða við. Salurinn í gamla
kvikmyndahúsinu var svo lítill, að við vildum held-
ur sýna úti, væri þess nokkur
kostur. Bezt leizt okkur á að
sýna á bryggju Edvins Jacob-
sens, síldarútvegsmanns. En
þegar farið var að falast eftir
því, var okkur neitan að sýna
þar. Umráðamaður bryggjunn-
ar var þó íslenskur, og hét
]ón; ættaður úr Þingeyjar-
sýslu, sem sögð er að vera
mesta menningarsýsla lands-
ins. Þótti okkur þetta kaldar
viðtökur, og ólíkar höfðings-
skap og gestristni fornmanna,
t. d. Atla í Fljótum, þræls
Qeirmundar heljarskinns, er
hann tók við Vébirni Sygna-
kappa og systkinum hans
og húskörlum, upp á sitt
eindæmi, og bað þau engu
launa vistina. Vébjörn Sygna-
kappi var nýkominn frá Nor-
egi, vegna ósáttar við Hákon
jarl (sbr. Landnámu bls. 110
til 112; útg. Sig. Kr. 1891).
Okkur var áhugamál að
sýna á Siglufirði, og ekki
síður er við fréttum að fim-
leikasýning hafði aldrei áður
verið þar í kaupstaðnum. Héldum við þá á
næstu bryggju, sem var eign Kveldúlfsfélagsins,
og gaf forstöðumaður hennar, Matthías Hallgríms-
son, þegar leyfi sitt, til að við mættum sýna þar.
En þar sem mikið þurfti að girða hana og lag-
færa, var hætt við að sýna þar, en fljótlega tekið
rausnarboði Helga kaupmanns Hafliðasonar, er
okkur barst í þeim svifum, um að sýna á bryggju-
torgi hans, er lá skamt frá Kveldúlfsbryggjunni,
og hann létjagfæra og útbúa svo við gætum sem
bezt notið okkar þar.
III.
Þar sem sýningarstaðurinn var nú fenginn, var
fimleikasýningin auglýst í skyndi á öllum götuhorn-
um og símastaurum. Svo hagaði til að tvær tré-
bryggjur lágu út á sýningarsvæðið, og var því gott
að selja þeim aðgang, sem landleiðina komu. Þó
síldartíminn væri að byrja, og
fyrsta veiðin að koma á land,
var töluvert af fólki komið,
þegar sýningin hófst. en þeg-
ar staðæfingarnar voru vel
byrjaðar, komu helmingnum
fleiri — á bifbátum. Og voru
þeir svo þéttskipaðir, að ýmsir
farþeganna höfðu leitað hælis
upp í siglutrjánum — vitan-
lega til að njóta útsýnisins.
Það var nýstárleg sjón að sjá
fólkið í siglutrjánum, frá sýn-
ingarstaðnum, vaggandi á öld-
unurn. Og hafði það þau ein-
kennileg áhrif að mönnum
fanst bryggjan vera á floti.
Vinur okkar, ]ón úr Þing-
eyjarsýslunni, lét sér nægja
að vera á Kveldúlfsbryggunni;
er vonandi að við höfum
»kristnað« hann áður sýning-
unni lauk.
Ahorfendur virtust vera
mjög hrifnir, og klöppuðu
okkur óspart lof í lófa.
Vmsir bæjarbúar buðu okk-
ur heim til sín á meðan við
dvöldum á Siglufirði, og bið-
um eftir e.s. »Síríus«, sem koma átti daginn eftir.
Eg vil hérmeð leyfa niér í nafni I. R. að þakka
þessu fólki, fyrir hinar ágætu viðtökur.
Ég var svo heppinn að vera á fallegasta staðn-
um á Siglufirði, á prestsetrinu, Hvanneyri. Er
þaðan stutt upp í Hvanneyrarskál, og var haldið
þangað daginn eftir sýninguna, og upp á Stráka-
hyrnu, sem er sögð vera um 1500 stikur yfir
sjávarflöt. Er þaðan mjög fallegt útsýni, bæði inn
og út fjörðinn, þar sem bátarnir voru á síldveið-
‘ um, og eins yfir kaupstaðinn, með hinum mörgu
. Sýningarsveitin:
Ben. G. Waage, Björn Steffensen, Osvaldur
Knudsen, Sigurliði Kristjánsson, Magnús Þor-
geirsson og Tryggvi Magnússon.