Eining - 01.01.1963, Blaðsíða 13

EINING
13
is- og siSbótarstarf unglingareglunnar
bæri almennt og á mjög víðum grunni
ómetanlega ávexti í íslenzku þjóólífi. . .
S. G.
Þessi fjörkippur í starfsemi barna-
og unglingastúknanna gæti vel verið
forboði annars meira, að góðtemplara-
reglan færist á ný í aukana. Þegar við
vorum að stofna Bindindisráð krist-
inna safnaða á síðastliðnu sumri, komu
fram spurningar um það, hvað slíkt
ráð ætti að gera. Auðvitað var því ekki
vandsvarað, alltaf eru verkefni næg,
en þá heyrðist ein góð rödd, sem sagði:
,,Við getum þó alltaf að minnsta
kosti stofnað barnastúku“. Og þar var
ekki látið sitja við orðin tóm. Mynd-
arlega barnastúku hefur Langholtssöfn-
uður þegar stofnað og gefið þar með
gott fordæmi.
Þegar ég var ungur maður erlendis,
heyrði ég oft talað um það, hvílíkur
aflvaki erlenda kristniboðið væri söfn-
uðunum í heimalöndunum. Allir vita
og það, hversu það auðgar líf foreldra
að ala upp börn. Og kristnum söfnuð-
um mun hvarvetna reynast það bless-
un og fjörgjafi, að sinna sem bezt upp-
eldislegri starfsemi í þágu ungmenn-
anna, hvort sem það nú er í mynd
bamastúkna eða annarra æskulýðsfé-
laga, en áreiðanlega gefa barnastúkurn-
ar mjög gott tækifæri, ef þar er vel
á málum haldið og forustan góð. Á-
nægjulegt væri það, ef söfnuðurnir víðs
vegar á landinu vildu gefa þessu gaum,
eins og Sigurður Gunnarsson, okkar
ágæti áhugamaður um þessi mál, hef-
ur vikið að. Allir kraftar, sem efla
vilja heilbrigt félagslíf þjóðarinnar
og siðgæðisþroska hennar, þurfa að
taka höndum saman um sem bezt og
bezt samstarf.
Pétur Sigurðsson.
Áríðandi leiðrétting
í marzhefti blaðsins er þýdd ritgerð, sem
heitir: Það sem lwer rnaður þyrfti að vita
um dfenga cirykki. Seinna á árinu gaf Áfeng-
isvarnaráð út sérprentun af þessu erindi í
allstóru upplagi. í báðum útgáfunum er ein
og sama leiðinlega prentvillan. í þriðju máls-
grein erindisins eru þessar setningar: Hin
nákvæmasta rannsókn í þessum efnum var
gerð í Evanstoneborg í Illinois-ríkinu, og
sýndi, að 4% umferðarslysa, sem meiðslum
valda á mönnum, orsakast af áfengisneyzlu
ökumanna.
í stað 4% á að koma 40%. Þeir sem halda
Einingu saman, eru vinsamlegast beðnir að
leiðrétta þetta þar, og það eru einnig þeir
mörgu beðnir að gera, sem fá sérprentun-
ina. Sem betur fer verður prentvillan aug-
Ijós, þegar næstu línur eru lesnar, en bezt er
samt að leiðrétta hana.
Svo heitir ný ljóðabók eftir Þórodd
Guðmundsson frá Sandi. Þetta er
fimmta ljóðabók höfundar, en ein
þeirra er ljóðaþýðingar. Útgefandi
Sólmánaðar er Bókaútgáfa Menning-
arsjóðs, og ætti það að geta talizt all-
góð meðmæli með bókinni. Prentuð er
hún í prentsmiðju Hafnarfjarðar.
Sólmánuður er engin byltingarljóða-
gerð og ekki mun bók þessari ætlað að
afmarka nein tímamót í íslenzkum
kveðskap, því svo drengilega er hún
trygg hinum bezta arfi þjóðmenning-
arinnar á því sviði. Á þessu má sjá,
að höfundurinn á næga trú á andlega
heilbrigði þjóðarinnar og aðekkimuni
verða neitt geigvænlegt gengishrun ís-
lenzkra ljóða. Einnig treystir hann
því, að ekki þurfi að veifa flíkinni út-
hverfri framan í almenning, til þess
að á hana verði litið.
Vel má lýsa bókinni í mjög stuttu
máli. Þetta er falleg og sviphrein bók.
Drengileg og heilbrigð hugsun, ástar-
óður til lífsins, fegurðar og mann-
dóms, ættjarðar, göfugra hugsjóna,
náttúrutöfra og lotningarfyllst af-
staða til hins eilífa, órannsakanlega
og ómælanlega og algóða; fágað ljóð-
form og lipur rímleikni. Snurður eða
hrukkur finnast þar tæpast, og ekki
er bókin handiðnaðarframleiðsla, hún
er getin af andanum og gædd sál.
Þetta verður vafalaust talinn ein-
hliða ritdómur, en tæpast munu þessi
ljóð eiga skilið miklar aðfinnslur. Hé-
gómamál er auðvitað að fetta fingur
út í mikla rausn í pappír, þar sem
sum staðar eru tvær eða fjórar línur
á blaðsíðu, en þetta tíðkast nú tölu-
vert í útgáfu ljóðabóka og verða þær
því fleiri en oftast áður, sérstaklega
þegar þær eru þá myndskreyttar líka,
jafnvel hálfgerð böm eru farin að
gefa út nokkur ljóð, sem kallast svo
bækur.
í ljóðinu, Ráð mitt allt þér fús ég
fel, er þetta stef:
Ljúfa sælu leyndast böl
löngum hafa nomir tvinnað,
vonir, þrá og kviðans kvöl
kemt í eitt og saman þrinnaö.
Förumunkar endar á þessu stefi:
í fjarskans bláma hjúpar himin
blær
þá höll, er morgunsólin geislum
stafar.
Sú hetja sigrað allar ógnir fær,
sem andans tinda stígur, djúpin
kafar
og öruggt fylgi förumunkum Ijær
til fegins lands og Drottins helgu
grafar.
Leikandi lipurt er ljóðið, Islenzkt
skáld. Það er um Jakob Thorarensen.
Fyrstu þrjú stefin eru þessi:
Við elli glíminn, í oröi kíminn
og aflakló
á Boðnarmiöum og Sónarsviðum.
Þér sefi hló,
hvort ofsi var eöa ríkti ró,
í ráöum snar, þegar ýföi sjó.
Þótt ilmgrös kali um íslands dali,
er eldur hlýr
í ógnardjúpi meö hrjúfum hjúpi,
sem hugar frýr.
Svo firnist mér blóö þitt og eöli allt
sem eimsins glóö, en bjart og svalt.
Meö hægu fasi og fjarri þrasi
þér famnstu leið
um hjam og klungur og hæstu
búngur
sem höföm breiö,
átt fasta lund, ert þó gleöigjarn
á góöri stund eins og viturt bam.
Framhald ljóðsins verður hver og
einn að sækja í bókina. Þórddur yrkir
einnig um Fagraskógarskáldiö - Davíð
Stefánsson. Þar eru fyrstu tvö stefin
þessi:
Á vængjum þöndum
frá vetrar böndum
að vorsins löndum
þú stefnu kaust.
Úr lægöum dalsins
á leiöum valsins
til Ijóma fjallsins
steig söngs þins raust.
Aö sigurhæöum
í sumarklæöum
og silkislæðum
bjó fögur mynd,
er gaf þér sveiginn.
En ginnhelg regin
þér greiddu vegirm
á efsta tind.
Eitt veigamesta kvæðið í bókinni er
Skálholtsljóö 1956. Háskóli Islands 50
ára er einnig eitt af helztu ljóðunum.
Eitt stefið er á þessa leið: