Dagblaðið Vísir - DV - 27.06.2005, Blaðsíða 2

2 MÁNUDAGUR 27. JÚNl2005
Fyrst og fremst DV
Útgáfufélag:
365 - prentmiðlar
Rltstjðrar:
Jónas Kristjánsson
og MikaelTorfason
Fréttastjóran
Kristján Guy Burgess
Óskar Hrafn Þorvaldsson
DV: Skaftahlíð 24,105 Rvík, sími: 550
5000 Fax: Auglýsingar: 515 7599 -
Ritstjórn: 550 5020 Fréttaskot 550
5090 Rltstjóm: ritstjorn@dv.is
Auglýsingan auglysingar@dv.is.
Setning og umbrot:
365 - prentmiðlar.
Prentvinnsla:(safoldarprentsmiðja.
Dreifing: Pósthúsið ehf.
dreifing@posthusid.is
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent
efni blaðsins í stafrænu formi og úr
gagnabönkum án endurgjalds.
Jónas Kristjánsson heima og að heiman
Mestoghest
Eg rakaugun fáhuga-
veröa viöhorfskönnun
um helgina. Eins og
svo oft áður þá
mældist lífshamingja
(slendinga afskap-
lega mikil. Aö vfsu
trónuðum viö ekki efst
á listanum eins og viö höf-
um svo oft hreykt okkur af heldur
uröum viö aö láta okkur annað
sæti nægja þar sem hamingja
hinnar sökkvandi og frjálslyndu
þjóðar Hollendinga hafði heldur
vaxiö ásmegin. Ég gladdist yfir
gleði okkar og ýtti frá mér vanga-
veltum um allt þaö magn þung-
lyndislyfja sem viö neyöumst vfst
til aö innbyröa f þágu gleöinnar. í
hjarta mfnu fann ég til meö
óhamingjusömustu þjóð álfunn-
aren búlgarska þjóöin reyndist
hampa þeim vafasama trtli. Sá
grunurað Islendingarog Búlgarir
ættu ekki margt sameiginlegt
læddist aö mér.
Afdráttarleysi,
Þessi grunur minn
^reyndist ekki á rök-
* , um reistur. Ham-
ingjusamasta og
óhamingju-
samasta þjóöin
sameinuöust
neöst á lista f
annarri könnun. Sam-
einingin var fólgin f þvf aö firemur
Iftill stuðningur var viö þvf við-
horfi aö mönnum bærí aö huga
aö velferö dýra hvaö sem þaö
kostaöi. Um þaö bil 60% beggja
þjóöa þótti heldur Iftil þörf á þvf.
Aftur sló þjóöin f gegn þegar
spurt var um réttmæti þess aö
hagnýta umhverfiö f þágu
mannsins og hafnaöi hún f öðru
sæti. Okkur dugir ekkert hálfkák.
föÉH3h5,umv»
veriö aö skapa okkur _
ímynd út á viö og f
hugum okkar sjálfra •
um aö okkur sé
annt um umhverfi
okkar. Ótrúlega stór
hluti þjóöarinnar segist
trúa á álfa, fjöldi fólks er til f aö
ræða krúttlega um mikilvægi
þess aö komast f ósnortna nátt-
úrn og nær öll teljum viö mennt-
un afar mikilvæga. Einhvern veg-
inn myndi Iffshamingja þjóöar-
innar hljóma sennilegri ef hún
væri sprottin vegna þeirra krúttf-
myndar, sem viö höfum sannfært
okkur um aö eigi viö okkur. Svo
virðist þó alls ekki vera. Hamingja
okkar er augljósleg sprottin af
einhverj-um allt öörum meiöi. Út-
koma könnunarinnar hljómar
samt mjög f stfl viö þau áfonm
stjómvalda aö draga úr náms-
framboði f Háskólanum á Akur-
eyri. Þaö er jú ríkisstyrkt mennta-
stofnun og f hugum okkar er
mun mikilvægara fyrir rfkiö aö
styrkja og lána fyrir stóriðjum á
hálendinu.
k
„Lcelcnirinn rannsakaði hann hdtt og lágt og sagði hann vera
75% öryrlcja. Afi hélt nú ekki ogskellti hurðuni. Hann ætlaði
ekki aðfara að gerast hreppsómagi d miðjum aldri.“
Afí dó á laugardaginn
Einu sixuii, einhvern tíma í kring-
um ‘94 eða ‘95, sat ég hjá afa
mínum og spurði hann út í
ástandið í þjóðfélaginu. Vinstri menn-
irnir sem afi kaus alltaf voru búnir að
vera að kvarta sáran yfir fátækt og at-
vinnuleysi í fjölmiðlunum. Ég hélt að
afi væri nú heitur og jafnvel brjálaður
yfir því hvemig væri komið fyrir þeim
verst settu. Hann leit á mig og fussaði
lítillega og sagði: „Ég hef aldrei haft
það betra en eftir að ég fór á ellilífeyr-
inn og svo er þetta fólk að væla.“
Þessi kynslóð er hægt og hægt að
deyja út. Fólkið sem byggði þetta
óbyggUega land. Við munum aldrei
aftur sjá fólk eins og afa og ömmu.
Amma dó fyrir um fjórtán árum.
Afi hefði orðið níutíu og eins í ágúst.
Ég held að hann hafi verið sáttur.
Hann lést í litlum bæ á Suður-
Englandi. Þar eyddi hann síðustu ævi-
kvöldunum því ekki vildi hann verða
hreppsómagi aftur og vera á framfæri
hins opinbera. Hann var einn af
þessum stoltu hugrökku mönnum sem
kölluðu ekkert ömmu sína. Var smá-
gutti þegar hann missti föður sinn og
var settur á hreppinn vestur í Grund-
arfirði.
Alltaf þegar ég var hjá afa leið mér
eins og ég væri að hitta goðsögn í lif-
anda lífi. Hann átti níu böm og varð
auðvitað að sjá þeim farborða. Hann
vann erfiðisvinnu alla tíð. Var alltaf
með í bakinu víst. Svo einhvem tíma
þegar nútíminn hafði hafið innreið
sína á íslandi fór hann til læknis til að
láta athuga í sér bakið. Læknirinn
rannsakaði hann hátt og lágt og sagði
haxm vera 75% öryrkja. Afi hélt nú ekki
og skellti hurðixm. Hann ætlaði ekki að
fara að gerast hreppsómagi á miðjum
aldri. Haim hélt áfram að virma erfið-
isvinnu, verkamaimavixmu, og gerði
það í tuttugu ár í viðbót. Þá mátti haxm
ekki vinna lengur lögum samkvæmt.
Ég mim sakna afa. Enda held ég að
ég muni aldrei kynnast öðmm eins
hörkunagla.
EGILL HELGAS0N ER í miklu stuði
þessa dagana. Skrifar greinar af mikl-
um móð á Vísi.is. Frábært lesefni í alla
staði. Hann hefúr verið á Grikklandi
undanfarið og ritað nokkurs konar
ferðasögu. Hann og Kári, sonur hans,
heimsóttu munkaklaustur um daginn
og litli guttinn heillaði munkana upp
úr skónum. Þeir hafa líka notið sín á
ströndinni og baðað sig í sólinni og
athyglinni sem litíi guttinn fær.
ÞAÐ ER SAMT ALDREI langt í þjóð-
málaumræðuna þegar Egill er annars
vegar. Pistlamir fjalla ekki bara um
ferðamannalífið í Grikklandi. í síðasta
pistli fjallar Egill um Jón Ásgeir og
Davíð Oddsson. Hann horfði á frétt af
Stöð 2 á Vísi.is um þátt sem gerður var
um Jón Ásgeir í Bretlandi. Hann tjáði
sig um stjómmálalífið á fslandi en
viðbrögð Davíðs Oddssonar við því
„Og drykkjarvöru-
bransinn - sem Bjögg-
arnir voru fyrst og síð-
ast í - einn uppá-
haldsiðnaður mafí-
unnar."
Fyrst og fremst
styrktu Egil í þeirri „trú að Davíð sé á
leið út úr pólitík."
EGILL SEGIRAÐ UNDIREINS og „Davíð
birtist í þessum ham fellur fylgi Sjálf-
stæðisflokksins." Og hann Egill fer
víðar. Liggur ekki á þeirri skoðun
sinni að lagabálkur Davíðs um fjöl-
miðla var settur ffam í fljótfæmi.
„...illa smíðaður og hugsanlega af ill-
um hvötum.“
ÞAÐ ER HINS VEGAR forvitnileg pæl-
ing hjá Agli í nýja pistlinum um mun-
inn á því hvemig fjallað er um póli-
tíkusa og viðskipamógúla í fjölmiðl-
um á íslandi. Nú er ekki lengur farið
vettlingatökum um stjómmálamenn
í fjölmiðlum líkt og gert var á árum
áður. Nú taka allir fjölmiðlar hart á
stjómmálum og reyna í það minnsta
að láta þá vera ábyrga fyrir orðum sín-
um og gjörðum.
EN ÞEGAR KEMUR AÐ viðskiptafrétt-
um em þær iðulega óskiljanlegar og
oftast undir rós. Guardian skrifaði til
dæmis grein um íslenska viðskipta-
jöfranna og þar er greint ff á viðskipta-
ferli Bjögganna í Rússlandi og ekkert
verið að skafa utan af því að Péturs-
borg - þar sem þeir störfuðu aðallega
- sé höfuðvígi rússnesku mafiúnnar.
Og drykkjarvömbransinn - sem
Bjöggamir vom fyrst og síðast í - einn
uppáhaldsiðnaður mafíunnar.
ÞETTA KEMUR ALLT FRAM í breska
dagblaðinu Guardian. Egill fer í gegn-
um greinina á síðunni sinni. Hvemig
Bravó, bmgghús Bjögganna, hafi
stöðugt stækkað en aðrir í bransanum
átt erfitt uppdráttar. „Einn hafi verið
skotinn til bana í eldhúsi sínu, annar
hafi dáið í kúlnahríð þegar hann steig
út úr Mercedes-bifreið sinni, en eitt
bmgghúsið hafi brunnið til gruirna
eftir óhapp með logsuðutæki.“
( L0K GREINARINNAR SKRIFAR Egill
meðal annars þetta: „Nú geta menn
sagt að þetta séu getsakir hjá hinu
virðulega blaði Guardian. Jú, þetta er
í hæsta máta spekúlatívt, en svona
vangaveltur þykja lögmætar í alvöm
fjölmiðlum erlendis." Við á DV getum
ekki annað en skrifað undir það.
mikael@dv.is
Paranoja á hæsta stigi
Ólína enn í stuði
Jón Einarsson ftamsóknarmaður og tiður gestur i Silfri
Egils skrifar af istriðu um mótmæli þremenninganna
á Nordica Hótel. Hann setur skyrskvettumar í sam-
hengi við hryðjuvericaógnina og bendir réttilega á að
hér á fslandi springa sprengjur ekki á útimörkuðum
eða veitingastöðum.
„Þess vegna læt ég f mér heyra þegar fólk er farið að
fremja hryðjuverk i nafni ofstælds. Það er ekld ásætt-
anlegt að skvett sé súrmjólk hér á fólk vegna virkjunar-
framkvæmda, ekki frekar en sprengjutilræði við al-
menna borgara í frak eða Afganistan vegna frétta um
niðuriægingu Kóransins. Þeir sem mæla þessu bót em
að segja að hryðjuverk sé í lagi. En þau enr ekki í lagi. Og
þaðerengin afsökun þótt skaðinn sem hér varð sé ekki sá sami og í
frak eða Afganistan. Það er súrmjólk í dag, brennandi heit súpa á
morgun, svo tærandi sýra, þá dínamit og svo koll af kolli, stig af stigi magnast ógn-
in...
Gott og vel. SamkvæmtJóni Einarssyni er ekki langt i að virkjunarandstæðingar
vigvæðist, hlaði byssurnar og varpi sprengjum á Alþingi. Flestum heilvita mönnum
hlýturþó að þykja það ótrúlegt. I rauninni voru þetta sárasaklaus mótmæli miðað
við það sem víða gerist erlendis. Og jafnvel sakleysislegt miðað við þaðsemgerst
hefur hér heima. Það var ekki verið að henda Molotov-kokteili í sendiráð eða
banönum i Alþingið. Ætli Jón Einarsson vilji ekki senda þá Óla Pál og Paul Welch í
Guantanamo-fangelsið enda hryðjuverkamenn afhæstu gráðu...
í Fréttablað-
inu í gær var lítil
sæt ffétt af Ólínu
Þorvarðardóttur,
skólameistara á
ísafirði. Hún ætlar
að láta yfirfara
próf enskukenn-
arans Ingibjargar
Ingadóttur en hún
segir engar kvart-
anir hafa borist.
Líkir þessu við ein-
elti og segir að um
svipað mál sé að
ræða og kom upp í
desember í fyrra. í
því máli náðist dómssátt í apríl.
Formaður Félags framhaldsskóla-
kennara hefur sent inn kvörtun til
menntamálaráðherra. Vonar að
þeir slái á fingur Ólínu. Annars er
annað dómsmál í upp-
siglingu.
/ lok fréttarínnai er
sagt að „ekki náðist í
Ólínu Þorvarðardótt-
ur“en það þýðiroftast
að einhver hafí ekki
viljað ldta ná í sig. Við
á DVhöfum auðvitað
sagt ófáar fréttir af
málefnum Ólínu fyrír
vestan. Yfírlýsingar
hafa flogið á báða
bóga, útíeitt. En það
má. velta því upp
hvort það sé ekki
frekar íhlutverki skólameistara að
stilla til friðar og þjappa hópnum
saman en að standa f sífelldum ill-
deilum við starfsfólkið sitt?
Ólfna Þorvarðadóttir
Aftur komin (sama
ham og I fyrra.