Ný vikutíðindi - 30.10.1970, Blaðsíða 8

8
NÝ VIKUTÍÐINDI
ÞÚSUND ÍBÚA STQRHÝSI
Fréttabréf frá Breiðholti h.f.
Hafin er bygging á tstór-
hýai miklu i Breiðholtinu,
sem á að vera sámtals um
300 íbúðir með áætlaða
1000-1200 íbúa, eða fleiri en
Stokkseyringa og Eyrbekk-
inga samtalda.
Á blaðamannafundi hjá
Breiðholti hf. á föstudaginn
kom það fram að sala ibúð-
anna gengi vel og að þáer
ættu að vera tilbúnar á ár-
inu 1972. Ýmsár nýjungár
og nýtizkuvélvæðingar eru
notaðar við byggingu jiessa
risahúss og gera kostnað-
inn við þær lægri en í minni
húsum.
Ákaflega fállegt útsýni
verður úr þakgarði hússins,
enda á það að standa á
hárri hæð og gnæfa yfir
borgina.
Talsmenn Breiðholts hf.
áætla byggingarkostnað liús-
báknsins 150-160 millj. kr. —
Að öðru leyti var upplýs-
ingabréf félagsins lil blað-
anna á þessa leið:
;,Reýkjavíkurborg tók upp
þá nýbreytni á síðastliðnu ári,
að úthluta stórum lóðum til
háhýsabygginga í efra Breið-
holtshverfi, og hlaut Breið-
holt hf. lóðina Æsufell 2-6.
Önnur nýjung Reykjavíkur-
borgar er sú að öllum lögnum
í þessu hverfi er lokið og götur
malbikaðar áður en byggingar
framkvæmdir hefjast.
Hafin er bygging fyrsta á-
fanga af þremur, þ. e. a. s. 42
íbúðum af 124 í 7 hæða fjöl-
býlishúsum á einhverjum fall-
egasta útsýnisstað borgarinnar.
Þessi stækkun byggingarein-
ingarinnar gefur aukna mögu-
leika til vélvæðingar við bygg-
ingarframkvæmdirnar og verða
notuð „Scanform“- stálmót frá
Danmörku og rafdrifnir turn-
krana til hífingar á þeim.
Vélvæðingin og endurtekning
fjölda íbúða á sama stað gefa
möguleika til að halda kostnaði
í skefjum þrátt fyrir verð’hækk
anir.
Verð íbúðanna er:
2ja herb. 65,5 ferm.
kr, 915.000,-
3ja herb. 95 ferm.
kr. 1.235.000,-
3ja-4ra herb. 102,5 ferm.
kiy 1.335.000,-
4ra-5 herb. 117 ferm.
kr. 1.480.000.-
Góð fjármagnsfyrirgreiðsla
er nauðsynlegur grundvöllur
fyrir því, að svo stór bygging-
arframkvæmd sé hagkvæm.
Það er von okkar að réttir
aðilar leysi þann vanda á við-
unandi hátt.
Framkvæmd fyrsta áfanga
verður lokið eftir rúmt ár og
framhald verður í samræmi við
markaðsþörf.
Við teljum að þessi þróun
gefi aukna möguleika til upp-
byggingar byggingariðnaðarins
sem sérhæfðrar framleiðslu-
greinar í þjóðfélaginu og í
nánum tengslum við eftirspurn
markaðarins hverju sinni.
Aðrar framkvæmdir félags-
ins er bygging 4000 tonna
Vatnstanks á Seláshæð fyrir
Reykjavíkurborg, stækkun Á-
burðarverksmiðju ríkisins og
bygging 160 íbúða fyrir
Framkvæmdanefnd byggingar-
áætlunar.“
• Lögfræðingar
Framhald af bls. 1
arar við Hæstarétt og aði'ir
dómarar, sem dæma í mál-
um manna í héruðum, eru
meira og minna önnurn kafn
ir við framkvæmdir allskon-
ar mata og álitsgerða, á-
samt setu í gerðardómum,
sem í framkvæmdinni úti-
loka að slíkum málum verði
skotið til Hæstaréttar.
Þær ásakanir hafa verið
hafðar uppi, þessu ástandi
til réttlætingar, að dómarar
væru svo lágt launaðir að
þeim hrykkju ekki dómara-
laun sín til lifsviðurværis og
]iað að Hæstaréttardómur-
um meðtöldum.
Þetta er að sjálfsögðu al-
gerlega óviðunandi ástand.
Við þetta hefur nú bætzt
það ástand, að út af ágrein-
ingi dómarafulltrúa við hér-
aðsdónrstólana, eru þessir
menn í hálfgerðu verkfalli,
sem framævæmt er með
þeim hætti að draga úr
vinnuafköstum — eða að
flýla sér hægt, eins og það
er kallað.
Nú liefur þessi ósómi ver
ið kórónaður með því, að
fjöldi dómarafulltrúa liefur
sett upp lögfræðiskrifstofur,
við liliðin á störfum sínum
hjá dómsmálastjórninni, og
reka þar sjálfstæðan mál-
flutning. Menn spyrja: hvern
ig getur slikt samrýmst opin-
berum dómarastörfum?
Við hliðina á þessu þá er
það opinhert leyndarmál, að
þrátt fyrir það ákvæði, að
dómarar skuli vera óliáðir
vegna skulda, þá er fjöldi
lögfræðinga, eins og gengur
og gerist með menn al-
mennt, skuldum vafðir og
sumir í bókstaflega botn-
lausu skuldafeni, auk þess
sem drykkjuskapur sumra
þeirra og framkoma á opin-
berum vettvangi er slik, að
ekki getur samrýmst hlut-
lausum dómarastörfum.
Við þetta bætist svo sá
þáttur til viðbótar, að jafn-
vel í Hæstarétt eru valdir
menn, sem koma beint úr
hinni harðskeytlu og lilífð-
aralausu islenzku stjórn-
málabaráttu; og þótt al-
mennt sé reiknað með að
Hæstaréttarstarf sé fyrir-
iiugað ævistarf, þá eru þess
nú dæmi, að fyrrverandi
stjórnmálamenn, sem staðið
hafa áratugum saman í eld-
línu stjórnmálanna, taki
sæti í Hæstarétli sem dóm-
ara. Og svo, þegar færi
bíðst, að þeir hlaupi úr
Hæstaréttardómarastarfi,
segi af sér og ryðjist að
nýju fram á stjórnmálavöl!-
inn.
Ekkert virðist þvi svo til
fyrirstöðu, miðað við stjórn-
málaþróunina á íslandi, að
virkið stjórnmálamenn geti
til skiptis verið Hæstaréttar
dómarar, ef þeir lenda í bvr
levsi í stjórnmálabaráttunni,
og svo, þegar byrlegar lítur
út, þá dregið stjórnmála-
seglin að liún og lagt á ný’
út á haf stjórnmálanna.
Þótt um valinkunna menn
sé að ræða, þá er það nú
samt svo, að slík skipting
starfa frá stjórnmálabaráttu
til þess að vera dómari í
æðsta dómstól iandsins — og
svo stjórnmálabaráttu til
skiptis — samrýmist ekki
þeim kröfum, sem gerðar
eru til dómara i Hæstarétti.
glasbotninum
Líkn við þraut
Ráðleggingarstöð þjóð-
kirkjunnar er merkilegt ný
. mæli, sem áreiðanlega á eft
ir að gegna mikilvægu hlut-
verki.
Vilað er að prestar anna
slórmerku starfi á heimil-
um, þar sem vandkvæði
steðja að — og vita fæstir
hvaða erill fylgir því iiljóð-
láta fórnarstarfi því mætti
halda meira á lofti en gert
er.
Á hitt skal hent núna, að
þótt ráðleggingastöð presta
sé áfangi í þá átt, að létta
áhyggjum af fólki, sem ein
hverra hluta vegna er að
kikna undan oki lífsins, þá
er ekki nóg að hafa þessa
stöð opna vissar klukku-
stundir á dag.
Menn ættu að geta fundið
likn við þraut hvenær sem
er sólarhringsins. Það er
ekki prestsins að segja til
um, hvenær sóknarharnið
þarf á honum að halda.
Heimavafðar sígarettur
Margir hafa tekið upp
þann sið í dýrlíðinni nú á
dögum, að vefja sjálfir síga
rettur sínar til daglegrar
nolkunar. Fást tiltölulegar
ódýrar vafningsvélar og
einnig svo ódýrt amerískt
sígarettutóbak og mjög
miklu munar á verði heima
vafinna vindlinga og á
þeim, sem seldir eru í pökk
um.
Vihsælasta tóbakið, sem
nolað er í þessar heima-
vöfðu sígarettur, heitir Top
og er mjög svipað og það,
sem notað er i amerískar
sígarettur yfirleitt.
X-
Sætindi
Þegar fasteignaskattar
leggjast i auknum mæli á
húseigendur, og fjárlögin
hækka i ótrúlegar fjárliæð-
ir, verður manni hugsað til
þeirra linda, sem rílcissjóð-
ur sækir aðallega sitt fé til.
Fyrir utan söluskatt, toll,
útsvar og ýmsa aðra skalta,
þá eru tolltekjur hins opin
hera af luxusvörum — vini,
tóbaki og sælgæti — svim-
andi háar. Við eigum líka
afhurða færa menn í sæl-
gætisiðnaðinum, sem eru á
heimsmælikvarða. Nægir
að nefna nöfn eins og Opal,
Lindu, Freyju, Nóa og
margar fleiri vandaðar
verksmiðjur, sem gefa er-
lendum ekkert eftir, fyrir
utan öl- og gosdiykkjagerð
ir, sem allar greiða offjár
i ríkiskassann.
Við segjum stundum að
sælgæti sé dýrt liér, en það
er vönduð vara og léttir af
herðum okkar beinum
greiðslum í ómetlanlegan
sjóð f j ármálaráðherrans.
Svo, næsl þegar við fáum
okkar hrjóslsykur, verður
hann ennþá sætari í munni
en áður, ef við höfum
þetta i huga.
*
Skotamál
Englendingar sækja það
fast, að heiðargæsin is-
lenzka sé friðuð. Hún kem-
ur til Skotlands á haustin
og er yndi og skotmark
hrezkra sportidjóta.
Hvað vilja þeir leggja
l'járhagslega að mörkum
lil uppeldis þessum veiði-
fuglum? Myndu þeir kosta
uppihald Finns fuglafræð-
ings? Eða ætlast þeir til að
stöðvaðar séu raforku-
stöðvabyggingar hérlendis
til uppeldis gæsa handa
skotmönnum i Skotlandi?
Einhver islenzkur gæsa-
skotmaður spurði liálfur i
einfeldni, hvers virði lóða-
réttindi voru i Austurstræti
ef, arður heiðalandanna
er hagsnrunamál Breta. —
Við skildum þetta ekki i
bili, en kannske liggur á
bak við orðin djúplæg liugs
un, sem væri efni i heila
grein.
Xr
Brandarl vikunnar
Magnús hafði áhyggjur
af að skilja hina kynóðu
konu sína eina lieima með
an hann fór í tveggja
daga helgarferð í viðskipta
erindum. Hann setti þess
vegna svera stálrimla fyr-
ir alla glugga og öfluga
járnhurð á útidyrnar, sem
hann læsti vandlega.
Þrátt fyrir allar þessar
varúðarráðstafanir, kom
hann, þegar heim kom, að
útihurðinni uppsprengdri,
svo að hann spurði konuna,
hvað eiginlega hefði gerzt.
„Æ, liann Tómas í næsta
húsi sprengdi upp útidyrn-
ar með kúbeini. Svo fleygði
hann sér yfir mig og kvaðst
ekki fara fyrr en ég bæðisl
griða!“
Tómas æpti: „Bannsettur
þorparinn. Sá skal aldeilis
fá fyrir ferðina!“
Konan livíslaði: „Róleg-
ur. Hafðu ekki svona hátt.
Það er ills viti að tala illá
um DÁIÐ fólk!“
Xr
Og svo er það þessi...
„Pabbi,” sagði sá sex ára
gamli, „ ég ætla að giftast
lienni Mæju á morgun.”
„Nú, en hún er bara
fimm ára,” sagði pabbinn
og reyndi að verjast brosi.
„Hvað ætlið þið að gera við
börnin?”
„Jái — við höfum talað
um það mál,” sagði dreng-
urinn ábúðarmikill og full-
orðinslegur. „Alltaf þegar
hún Maja verpir, ætlum
við að stíga á eggið!”
Xr
Og enn einn ...
Skelfing ófríð stúdína
kom blaðskellandi heim til
mömmú sinnar og sagðist
loksins hafa misst meyjar-
haftið.
„Nú, hvernig vildi það
lil?” spurði móðir hennar
vantrúuð.
,,.Ta, það var hreint ekki
svo auðvelt,” svaraði dótt-
irin. „Þrjár vinkonur min-
ar þurftu að halda honum
niðri!”