Læknablaðið - 15.06.1999, Blaðsíða 28

Durogesic FORÐAPLÁSTUR;
N 02 A B 03 X R E
Eiginleikar: Forðaplásturinn er ætlaður til
samfelldrar meðferðar með fentanýli. Fentanýl
er sterkt morfínlyf sem fyrst og fremst binst
p-viðtökum. Ábendingar: langvinnir verkir, af
völdum illkynja sjúkdóma, sem cru næmir fyrir
morfínlyfjum. Frábendingar: Slævð öndun.
Varúð: Aukinn heilaþrýstingur, minnkuð
meðvitund, meðvitundarleysi og órói í kjölfar
neyslu áfengis og svefnlyfja. Hægur
hjartsláttur. Astmi. Slímsöfnun í lungum.
Samtímis notkun annarra slævandi lyfja.
Fylgjast þarf náið með sjúklingum með
skerta lifrar- eða nýrnastarfsemi svo og
öldruðum sjúklingum og sjúklingum í
kröm. Meðganga og brjóstagjöf:
Morfínlyf geta hamið öndun hjá nýburum.
Ef um langvarandi notkun lyfsins á
meðgöngu hefur verið að ræða má gera
ráð fyrir fráhvarfseinkennum hjá baminu
eftir fæðinguna. Fentanýl berst í
brjóstamjólk í nægilegu magni til þess
að hafa áhrif á bamið, jafnvel þó að gefnir
séu venjulcgir skammtar. Aukaverkanir:
Algengustu aukaverkanir eru
ógleði/uppköst (28%) og syfja (23%).
Alvarlegasta aukaverkunin er hömlun
öndunar og er skammtaháð, en þessi
aukaverkun er sjaldgæf hjá sjúklingum,
sem myndað hafa þol gegn morfínlyfjum.
Algengar (>!%): Almennar: Kláði.
Hjarta- oi; œOakerfi: Lágur blóðþrýsting-
ur, hægur hjartsláttur. MiÖtaugakerfi:
Syfja, rugl, ofskynjanir, sæluvíma.
Hömlun öndunar. Meltingaifœri: Ógleði,
uppköst, hægðatregða. HúD: Erting í
plástursstæðinu (roði, kláði, útbrot).
Þvagfœri: Þvagteppa. Húðertingin hverfur
venjulega innan sólarhrings eftir að plástur
hefur verið fjarlægður. Sjúklingar, sem
fá morfínlyf, geta myndað þol og einnig
orðið háðir lyfinu. Milliverkun: Fentanýl
samverkar með barbítúrsýrulyfjum.
Skammtastærðir handa fullorðnum:
Skömmtun er einstaklingsbundin og byggir
á almcnnu ástandi sjúklings svo og á fyrri
sögu um notkun morfínlyfja. Hafi sjúklingur
ekki fengið sterk morfínlyf áður ber að stilla
inn stuttvcrkandi morfínlyf fyrst og síðan
breyta þeim skammti yfir í Durogesic.
Skammtur lyfsins er svo endurskoðaður með
jöfnu millibili þar til æskilegum áhrifum er
náð. Þegar breytt er úr morfínlyfjum til inntöku
eða stungulyfjum yfir í Durogesic skal nota
eftirfarandi til leiðbeiningar:
1. Leggið saman notkunina á sterkum
verkjalyfjum síðasta sólarhring.
2. Ef sjúklingurinn hcfur notað annað lyf en
morfín, breytið þá yfir í jafngildisskammt (sjá
sérlyfjaskrá) af morfíni til inntöku.
3. Notið töflu (sjá sérlyfjaskrá) til þess að ákveða
upphafsskammt Durogesic og miðið við
morfínskammt til inntöku á sólarhring. (90 mg
af morfíni til inntöku á dag cr sambærilegt við
Durogesic 25 míkróg/klst. Þannig skal nota
Durogesic 50 míkróg/klst. cf morfínskammtur til
inntöku er 135-225 mg/sólarhring). Skipta skal um
plástur eftir 72 klst. Hæfilegur skammtur fyrir hvem
einstakling er fundinn með því að auka skammtinn
þar til verkjastillingu er náð. Fáist ekki nægjanleg
verkun af fyrsta plástri, má auka skammtinn cftir 3
daga. Síðan er unnt að auka skammtinn á þriggja
daga fresti. Þurfi sjúklingurinn meira cn 100
míkróg/klst. má nota ficiri en einn plástur í senn.
Durogesic skal líma á cfri hluta líkamans eða á
upphandlegg og á ógeislaða, slétta, og heilbrigða
húð. Ef hár eru á staðnum bcr að klippa fiau af en
ekki raka en hárlaus svæði eru æskilegust. E! þvo
þarf svæðið áður en plásturinn er settur á, skal gera
það með hreinu vatni. Ekki má nota sápu, olíu, áburð
eða önnur efni sem geta ert húðina eða breytt
eiginleikum hennar. Þegar skipt er um plástur skal
hann settur á annan stað. Fyrri stað má ekki nota
fyrr en cftir nokkra sólarhringa. Skammtastæröir
handa börnum: Lítil reynsla cr af notkun lyfsins
til meðferðar hjá bömum.Athugið: Durogesic á
ekki að nota gegn bráðaverkjum eða verkjum
eftir skurðaðgerðir.
Pakkningar og verð (1.4.1998): Foröaplástur
25 iníkróg/klst.: 10 cm2 2x5 stk. - 5967 kr.
Foröaplástur 50 míkróg/klst. : 20 cm2
2x5 stk. - 10428 kr. Forðaplástur
75 míkróg/klst.: 30 cm2 2x5 stk. -
14060 kr. Foröaplástur 100 míkróg/klst.:
40 cm2 2x5 stk. - 17052 kr.
THORARENSEN LYF
Vainagarðar 18 • 104 Rcykjavlk • Sími 568 6044
^ JANSSEN-CILAG
A
LÆKNABLAÐIÐ 1999; 85
525
vascular disease in the communily: the Oxfordshire com-
munity stroke project 1981-1986. J Neurol Neurosurg
Psych 1988; 51: 1373-80.
25. Alfredsson L, von Arbin M, de Faire U. Mortality from and
incidence of stroke in Stockholm. BMJ 1986; 282: 1299-
303.
26. Rosamond WD, Chambless LE, Folsom AR, Cooper LS,
Conwill DE, Clegg L, et al. Trends in the incidence of
myocardial infarction and in mortality due to coronary heart
disease, 1987 to 1994. NEJM 1998; 339: 861-7.
27. Dellborg M, Eriksson P, Riha M, Swedberg K. Declining
hospital mortality in acute myocardial infarction. Eur Heart
J 1994; 15:5-9.
28. Sigfússon N, Sigvaldason H, Steingrímsdóttir L, Guð-
mundsdóttir II, Stefánsdóttir I, Þorsteinsson Þ. Decline in
ischaemic heart disease in Iceland and change in risk factor
levels. BMJ 1991; 302: 1371-5.
29. Saloma VV, Lundberg V, Agnarsson U, Radisaukas R,
Kirchhoff M, Wilhelmsen L. Fatalities from myocardial in-
farction in Nordic countries and Lithuania. Eur Heart J
1997; 18:91-8.
30. McGovem PG, Burke GL, Sprafka JM, Xue S, Folsom AR,
Blackbum H. Trends in mortality, morbidity, and risk factor
levels for stroke from 1960 through 1990. JAMA 1992;
268: 753-9.
31. Peltonen M, Stegmayr B, Asplund K. Time trends in long-
term survival after stroke. The northem Sweden multinatio-
nal monitoring of trends and determinants in cardiovascular
disease (MONICA) study. Stroke 1998; 29: 1358-65.
32. Ueda K, Omae T. Hirota Y, Takeshita M, Katsuki S, Tanaka
K, et al. Decreasing trend in incidence and mortality from
stroke in Hisayama residents, Japan. Stroke 1981; 12: 154-
60.
33. Valdimarsson EM. Heilablóðfall. Heilbrigðismál 1995;
43(3); 12-3.
34. Harmsen P, Tsipogianni A, Wilhelmsen L. Stroke incidence
rates were unchanged, while fatality rates declined, during
1971-1987 in Göteborg, Sweden. Stroke 1992; 23: 1410-5.
35. Bonita R. Broad JB. Beaglehole R. Changes in stroke inci-
dence and case-fatality in Auckland, New Zealand, 1981-
1991. Lancet 1993; 342: 1460-73.
36. Wolf PA, D’Agostino B, O’Neal A, Sytkowski P, Kase C,
Belanger A, et al. Secular trends in stroke incidence and
mortality. The Framingham Study. Stroke 1992; 23: 1551-5.
37. McGovem PG, Pankow JA, Burke GL, Shahar E, Sprafka J,
Folsom AR. et al. Trends in survival of hospitalized stroke
patients between 1970 and 1985: the Minnesota Heart
Survey. Stroke 1993; 24: 1640-8.
38. Stegmayr B, Asplund K, Wester PO. Trends in incidence,
case-fatality rate and severity of stroke in northem Sweden,
1985-1991. Stroke 1994; 25: 1738-45.
39. Ahmed OI, Orchard TH, Sharma R, Mitchell H , Talbot E.
Declining mortality form stroke in Allegheny County,
Pennsylvania: trends in case fatality and severity of disease,
1971-1980. Stroke 1988; 19: 181-4.
40. Sandercock P. Bamford J, Dennis M, Bum J, Slattery J,
Jones L, et al. Atrial fibrillation and stroke: prevalence in
different types of stroke and influence on early and long
term prognosis (Oxfordshire community stroke project).
BMJ 1992; 305: 1460-5.
41. Lowe GD, Jaap AJ, Forbes CD. Relation of atrial fibrilla-
tion and high haemoalocril to mortality in acute stroke.
Lancet 1983;321:784-6.
42. The Stroke Prevention in Atrial Fibrillation Investigators.
Stroke prevention in atrial fibrillation study: final results.
Circulation 1991; 84: 527-39.
43. The Boston Area Anticoagulation Trial for Atrial Fibrilla-
tion Investigators. The effect of low-dose warfarin on the
risk of stroke in patients with nonrheumatic alrial fibrilla-
tion. N Engl J Med 1990; 323: 1505-11.
44. Eyjólfsson GI, Haraldsdóttir V. Upplýsingar ffá rannsókna-
deild Sjúkrahúss Reykjavíkur.
45. Haraldsson M, Önundarson PT, Guðmundsdóttir B, Einars-
dóttir K, Kristinsson Á, Pálsson K, et al. Framskyggn rann-
sókn á blóðþynningarmeðferð á Landspítalanum. Lækna-
blaðið 1997; 84: 32-40.
46. Weir CJ, Murray GD, Dyker AG, Lees KR. Is hypergly-
caemia an independent predictor of poor outcome after
acute stroke? Results of a long term follow up study. BMJ
1997; 314: 1303-6.
47. Jörgensen HS, Nakayama H, Raaschou HO, Olsen TS.
Stroke in patients with diabetes. The Copenhagen Stroke
Study. Stroke 1994; 25: 1977-84.
48. Hreiðarsson ÁB, Geirsson RT, Helgason T. Diabetes melli-
tus in Iceland: prevalence, organization of services, preg-
nancy outcome and long-term complications. Diab Nutr
Metab 1993; 6: 333-4.
49. Slördahl SA, Indredavik B. Akutt hjemeslag. Pasienter be-
handlet ved slaganheten i Trondheim. Tidsskr Nor Læge-
foren 1996; 116: 1452-4.
50. Valdimarsson EM, Sigurðsson G, Jakobsson F. Orsaka-
greining heilablóðþurrðar á endurhæfinga- og taugadeild
Borgarspítalans 1994. Læknablaðið 1998; 84: 921-7.
51. Lindgren A, Roijer A, Norrving B, Wallin L, Eskilsson J,
Johansson BB. Carotid Artery and Heart Disease in Sub-
types of Cerebral Infarction. Stroke 1994; 25: 2356-62.
52. Hacke W, Kaste M, Fieschi C, Toni D, Lesaffre E, von
Kummer R, et al. Intravenous thrombolysis with recombi-
nant tissue plasminogen activator for acute hemispheric
stroke. The European cooperative acute stroke study
(ECASS). JAMA 1995; 274: 1017-25.
53. The NINDS study group. Tissue plasminogen activator for
acute ischemic stroke. N Engl J Med 1995; 333: 1581-7.
54. Hacke W, Kaste M, Fieschi C, von Kummer R, Davalos A,
Meier D, et al. Randomised double-blind placebo-con-
trolled trial of thrombolytic therapy with intravenous
alteplase in acute ischaemic stroke (ECASS II). Lancet
1998; 352: 1245-51.
55. Aboderin I, Venables G. Stroke management in Europe. J
IntMed 1996; 240: 173-80.
56. Sigurðsson G, Valdimarsson EM, Jakobsson F, Ellertsson
Á. Ný heilablóðfallstilfelli á Borgarspítalanum 1994
[ágrip]. Rannsóknardagur 19. apríl 1995. Reykjavík: Vís-
indaráð Borgarspítalans 1995.