Þjóðin: tímarit sjálfstæðismanna - 01.02.1938, Qupperneq 16

12
ÞJOÐI N
il ráð á Spáni, yrðu þeir ekki ein-
göngu hætlulegir siglingum Breta
um Miðjarðarhaf. Þeir mundu einn-
ig fá mjög góða aðstöðu til þess að
reka kommúnistiskan undirróður í
löndum Breta fyrir austan Miðjarð-
arliaf.
Hvorugur kosturinn er því góður.
En sumir ætla, að Bretar þurfi
ekki að óltasl yfirráð þjóðernis-
sinna á Spáni. Þeir segja, að
spænska þjóðin sé svo stolt, að hún
muni aldrei verða taglhnýtingur
annara ríkja. Það færi einnig al-
gjörlega í i)ága við þjóðernisstefn-
una. Þeir rökstyðja þessa skoðun
sina einnig með því, að hermenn
Francos hafi ekki vilja sætta sig
við ihlutun af hálfu italskra her-
foringja.
Bretar hafa vgrið hlutlausir á-
horfendur hildarleiksins á Spáni,
en reynt að koma i veg fyrir, að
erlendar þjóðir tækju þátt í honum.
Þeir liafa lieðið átekta, vitandi það,
að sigurvegarinn, hvor sem liann
nú verður, þarf á miklu fé að lialda,
lil þess að reisa landið úr rústum.
En Englendingar eru eina þjóðin
í Evrópu, sem getur lánað féð, er
til þess þarf. Þegar Spánverjar fara
að leita eftir lánum í Bretlandi, geta
Bretar setl skilyrði, er tryggi hags-
muni þeirra á Spáni og í Miðjarð-
arhafi.
Því hefir verið fleygt, að þjóð-
ernissinnar ætli að gera Spán að
konungsveldi, ef þeim verður sig-
urs auðið. Brezk hlöð hafa lýst á-
nægja sinni yfir þeirri hugmynd,
enda er móðir hins fyrirhugaða
konungsefnis af enskum ættum.
Bretar liafa nú sent erindreka til
Francos, og er ætlun ýmsra, að það
hendi lil þess, að þeir telji miklar
líkur á að þjóðernissinnar sigri.
3. Pcilestína. Eins og áður segir,
hafa Bretar hagsmuna að gæta í
löndunum fyrir austan Miðjarðar-
haf. Þeir eiga þar miklar olíunám-
ur, og uni þau liggur landleiðin frá
Miðjarðarhafi til Indlands. Bretar
hafa komið ár sinni svo fvrir horð,
að þeir ráða mestu í þeim löndum,
sem þessi leið liggur eftir. En óeirð-
irnar í Palestinu gela leitt til þess,
að hagsnumum Breta verði hætta
húin á þessum slóðum.
Bretar skipuðu nefnd til þess að
gera tillögur um lausn þrætumál-
anna milli Gvðinga og Araha i Pa-
lestínu. Hún Jagði það til, að land-
inu yrði skift milli þessara þjóða.
Gyðingar voru hvergi nærri ánægð-
jr með þá 'lausn, og allur þorri
Araba taldi liana óviðunandi.
Brezka þingjð vildi ekki fallast á
hana heldur.
Þjóðahandalagið hefir gefið Bret-
um umboð til þess að fara með
stjórn Palestínu. Og Bretar hafa nú
skotið þessu vandamáli lil umhjóð-
andans, Þjóðahandalagsins.
En á meðan heðið er eftir að-
gjörðum þess, reyna Bretar að halda
óeirðunum uiðri með harðri hendi.
Arahar eru Múhameðstrúar, og
íbúar allra landa, sem liggja milli
Palestínu og Indlands, eru sömu
trúar. ÍHudlaudi hýr og margt Mú-
hameðstrúarmanna.
Hættan fvrir Breta er sú, að trú-
hræður Araba i þessum löndum
taki upp þykkjuna fyrir þá og snú-