Vísbending - 26.04.2011, Blaðsíða 4

4 V í s b e n d i n g • 1 6 . t b l . 2 0 1 1
Aðrir sálmar
Ritstjóri og ábyrgðarmaður: Benedikt Jóhannesson
Útgefandi: Heimur hf., Borgartúni 23,105 Rvík.
Sími: 512 7575. Myndsendir: 561 8646.
Net fang: visbending@heimur.is.
Prentun: Heimur. Upp lag: 700 eintök.
Öll réttindi áskil in. © Ritið má ekki afrita
án leyfis út gef anda.
Dauður, horfinn,
gleðifregnframhald af bls. 1
Líklega hefur engin andlátsfregn vakið jafnmikla gleði áratugum saman og
frásögnin af aftöku Osamas bin Ladens.
Enginn sem fylgdist með óþokkaverk-
inu 11. september 2001 getur gleymt
myndunum af brennandi turnunum eftir
að kaldrifjaðir morðingjar, sendir af bin
Laden, nýttu sér farþegaflugvélar sem
vopn. Osama var þá þegar svo þekktur
fyrir níðingsverk sín, að fáir efuðust um
hver hefði staðið að verki. Síðar hældist
hann um ódæðin á frægu myndbandi.
Þetta óþokkaverk leiddi beint til stríðs-
ins í Afganistan, stríðs sem stendur enn,
án þess að menn viti hvernig það getur
endað, og óbeint til Íraksstríðsins. Íslend-
ingar studdu fyrrnefnda stríðið örugg-
lega flestir, hitt studdu nokkrir, en á for-
sendum sem seinna reyndust falskar. Þó
voru flestir áreiðanlega á því, að Saddam
Hussein væri óþokki og glöddust þeg-
ar hann kom skríðandi út úr rottuholu
sinni. Með sama móti fagna menn því
að Osama sé nú þurrkaður út af yfirborði
jarðar, tuttugu árum seinna en hefði ver-
ið heppilegt.
Bush feðgarnir höfðu um margt á sér
yfirbragð taparans, þess sem getur ekki
klárað það sem hann byrjar á. Sá eldri
náði Kúveit af Saddam, en leyfði honum
hins vegar að halda áfram óáreittum í
stríði sínu gegn Kúrdum, þar sem sann-
anlega var beitt efnavopnum. Líklega var
meginástæða þess að Bush yngri réðst á
Írak að ljúka verki föður síns, 12 árum
síðar. Því er ekki að fullu lokið enn.
Bandaríkjamenn gátu unnið stríðið, en
réðu ekki við friðinn.
Á endanum var það Obama sem fyrir-
skipaði aftöku Osamas. Það tók Banda-
ríkjamenn nærri tíu ár að finna fantinn
og koma honum fyrir kattarnef. Auðvit-
að vakna upp spurningar um það hvort
aftaka án dóms og laga sé réttlætanleg.
Saddam var þó ekki hengdur fyrr en eftir
réttarhöld. En flestir Vesturlandabúar eru
eflaust sammála því, að í aðstæðum eins
og þessum sé réttlætinu fullnægt. Nokkr-
ir leiðtogar hafa sjálfir sett sig á listann
yfir réttdræpa. Þar voru þeir efstir á lista
Osama, Saddam og hinn dökkhærði
Gaddafi. Nú eru tveir farnir. En því mið-
ur klárast svona listi aldrei. bj
Það er því ekki gengi evrunnar sem hrjáir
Íra, jafnvel þó að það sé orðið svo sterkt.
Á endanum verða þegnar ríkja þó alltaf
að líða fyrir óvarkárni í fjármálum. Geng-
isbreytingar leiða hins vegar af sér miklar
eignatilfærslur á skömmum tíma. Það sem
þyrfti að gerast í Miðjarðar hafslöndunum
er aukin framleiðni og aðhald. Fólk hef-
ur komist mjög ungt á ellilífeyri í þessum
löndum, konur jafnvel 50 til 55 ára, án
þess að nokkurt söfnunarkerfi hafi verið
sett upp. Þetta er ein skýringin á því hve
illa gengur. Auk þess má nefna ósveigj-
anlega vinnulöggjöf þar sem mjög erf-
itt er að segja fólki upp, sem gerir það
að verkum að atvinnuveitendur halda
að sér höndum við fastráðningar. Það er
því margt annað en gengi myntarinnar
sem hefur áhrif á efnahagsástand þessara
landa.
Eitt af því sem fyrirtæki þurfa að hugsa um er hvernig hægt er að fá sem mest afköst frá starfsmönn-
um. Þegar kreppir að, eins og gerst hefur
á Íslandi undanfarin ár, er það fyrsta sem
stjórnendum dettur í hug að fækka starfs-
mönnum til þess að draga úr kostnaði. En
það er líka hægt að fara aðra leið og reyna
að fá meira út úr starfsmönnunum. Sumir
virðast kannski ómögulegir, en það er dýrt
að ráða nýja starfsmenn og snjallast er
að reyna að nýta sem allra best hæfileika
þeirra sem þegar eru í vinnu.
Hvernig starfsmenn?
Hægt er að flokka starfsmenn með ýmsu
móti. Sumir hafa mikið frumkvæði og
verða helst að stjórna sér sjálfir að ein-
hverju leyti, en aðrir eru duglegir, þegar
þeim er sagt til. Hægt er að skipta starfs-
mönnum í nokkra flokka:
Greinandinn er sjálfstæður og vill fá að
hafa frumkvæði. Hann skilur oft vel hvað
hægt væri að gera, en er of heftur. Þess-
um starfsmönnum finnst oft að þeir fái
ekki nægilegar upplýsingar og nái þannig
ekki að þeim árangri sem þeir gætu náð.
Stundum er greinandanum ekki nægilega
vel ljóst hver hans raunverulega geta er.
Hann gæti oft þurft á félaga að halda sem
bætir hann upp. Annar er kannski vinnu-
þjarkur sem fer áfram af meira kappi en
forsjá meðan hinn hefur yfirsýn, en vantar
kraftinn. Greinandinn þarf að vita hvert
fyrirtækið stefnir og hann vill vera fyrstur
með fréttirnar.
Sá röski er duglegur en þarf verkstjórn
til þess að ná góðum árangri. Stund-
um eru þessir starfsmenn þannig að þeir
djöflast áfram, en hafa þegar upp er stað-
ið litlu afkastað. Þeir þurfa nauðsynlega á
leiðbeiningum að halda um verkferlana
sjálfa. Þegar honum hefur verið sagt hvað
á að gera leysir hann sín verkefni af prýði.
Hvernig er hægt að bæta
starfsmenn?
Þessi starfsmaður þarf fyrst og fremst
þjálfun í sínu starfi.
Áhorfandinn veit hvorki hvað hann á
að gera, né ber sig eftir því að vita það. Í
þessa starfsmenn þarf að setja mikinn tíma
þannig að þeir átti sig á hlutverki sínu.
Þeir þurfa á ítarlegum leiðbeiningum og
skýringum að halda, þannig að þeir átti
sig á því til hvers er ætlast af þeim. Þá er
ekki nóg að láta þá fá kennslubækur held-
ur þurfa þeir að sjá hvernig aðrir vinna
verkið rétt.
Hvað er til ráða?
Einfaldasta leiðin til þess að bæta starfs-
mann er að reyna að þjálfa hann með ein-
hverju móti, til dæmis setja hann á nám-
skeið eða í starfsþjálfun. Sá röski lærir oft
fyrst og fremst af mistökunum eða með
því að vinna verkið. Þess vegna sparar það
mikinn tíma að beina honum strax í rétt-
an farveg, þannig að hann eyði ekki allt
of miklum tíma í það að prófa sig áfram.
Áhorfandinn þarf hins vegar að fá að sjá
hvernig best er að gera hlutina.
Stjórnandinn getur ímyndað sér að
hann sé að tefla skák. Engum sem kann
mannganginn myndi detta í hug að færa
taflmennina alla á sama hátt. Hver um sig
hefur sína styrkleika og veikleika og frá-
leitt er að færa hrókinn eftir skálínum eins
og biskup. Jafnvel peðin geta sprungið út
þegar þau eru komin í rétta stöðu. Mestu
máli skiptir að einhver nái að eyða næg-
um tíma með hverjum starfsmanni um sig
þannig að menn fái þá athygli, leiðbein-
ingar og hvatningu sem þeir þurfa.
Snjallast er að reyna
að nýta sem allra best
hæfileika þeirra sem
þegar eru í vinnu.