Vísbending - 15.10.2012, Blaðsíða 4

4 V Í S B E N D I N G • 4 1 T B L 2 0 1 2
Aðrir sálmar
Ritstjóri og ábyrgðarmaður: Benedikt Jóhannesson
Útgefandi: Heimur hf., Borgartúni 23,105 Rvík.
Sími: 512 7575.
Net fang: visbending@heimur.is.
Prentun: Heimur. Upp lag: 700 eintök.
Öll réttindi áskil in. © Ritið má ekki afrita
án leyfis út gef anda.
framhald af bls. 3
framhald af bls. 1
Til þess að rifja upp andrúmsloftið fyrir hrun er ágætt að skoða blogg Össurar
Skarphéðinssonar iðnaðar ráðherra frá
því í nóvember 2007. Þar fjallar hann
um REI-málið svonefnda, en í því vildu
ýmsir borgarfulltrúar láta OR taka fullan
þátt í útrásinni, en sex sjálfstæðismenn
komu í veg fyrir það:
„Harðvítugustu innanflokksátök
seinni ára í Sjálf stæðis flokknum hafa því
miður nánast ónýtt vörumerkið REI hvað
útrás varðar, og stórskaðað viðskiptavild
Orkuveitunnar. Skemmd ar verk þeirra má
líklega meta á milljarðatugi ef miðað er
við þá framvindu sem var í kortunum.
Svæðin, sem ég hafði milligöngu um á
Indónesíu og Filippseyju að gengju til REI
voru hvort um sig kringum 60 milljarða
dollara virði. Þannig seldust svipuð svæði
á frjálsum markaði í sömu viku. Nú renna
þau líklega - og eðlilega í stöðunni - til
Geysis Green. Einungis það má meta á 6-7
milljarða verðmætatap, sem einungis varð
vegna klúðurs sexmenninganna.
Þau gerðu sér leik að því að ganga með
sleggju á REI í ofstopa sínum í aðförinni
að Vilhjálmi Vilhjálmssyni borgarstjóra.
Ég hika ekki við að meta kostnaðinn af
skemmdum þeirra á REI á tugi milljarða.
Þá er ótalinn skaðinn sem hlýst af
missi lykilmanna en flótti þeirra virðist
brostinn á, og láir þeim enginn.
Sárast finnst mér að sjá hvernig búið
er að særa stolt starfsmanna Orku veit-
unnar, sem á undraskömmum tíma
byggðu upp glæsilegasta og fram sæknasta
orku fyrirtæki í heiminum, og hafa mátt
þola pústra og orðahnippingar af hálfu
kjörinna borgarfulltrúa Sjálfstæðis-
flokksins.
Menn skulu ekki fara neitt í grafgötur
með það, að valdarán sexmenninganna
í borgarstjórnarflokki íhaldsins, sem
framið var til að svala særðum metnaði,
hefur haft ótrúleg verðmæti af Reyk-
víkingum, og laskað Orkuveituna og
starfs menn þess [svo] gríðarlega.“
Illu heilli hurfu allar færslur um
orkumál af heimasíðu ráðherrans vorið
2008 og síðar hvarf síðan sjálf með húð og
hári. Þeir sem vilja kynna sér fróðleg skrif
Össurar um glötuð tækifæri í útrásinni og
önnur mál geta þó fundið þau á vefnum
vefsafn.is og slegið inn slóðina:
http://ossur.hexia.net. bj
Horfin snilld
að þjóðin gangi í Evrópusambandið og
taki upp evru. Tveir óheppilegir atburðir
urðu til þess að sú vegferð er í mikilli
óvissu. Sjálfstæðisflokkurinn hafði boðað
til landsfundar í lok janúar 2009 þar sem
markmiðið var að endurskoða Evrópu-
stefnu flokksins. Í kjölfar hrunsins vildu
margir flokksmenn hugsa stefnuna
upp á nýtt. Það var mikið áfall fyrir
flesta flokksmenn að efnahagskerfið
hefði hrunið „á þeirra vakt“. Alvarleg
veikindi Geirs Haarde urðu til þess að
fresta landsfundinum í tvo mánuði.
Samfylkingar menn ákváðu svo að slíta
stjórnar samstarfinu fyrirvaralaust á sama
tíma. Í kjölfarið var lítil von til þess að
Sjálfstæðisflokkurinn vildi taka upp
„Samfylkingarmál“ eins og fulla Evrópu-
sambandsaðild, jafnvel þó að hún falli
almennt vel að stefnumálum hægri manna
um álfuna alla.
Magnús rekur að Íslendingum sé
nauð syn að marka sér stefnu áfram út
úr erfiðleikunum. Ástandið sé ekki eins
svart og sumir hafa haldið fram, en ekki
dugi að leggja kortlaus á Kjöl. Skapa
verði samfélag þar sem allir hafa jafna
möguleika. Hann rifjar upp að Ólafur
Friðriksson hafi bent á að jafnaðamenn geti
ekki gert alla jafnhávaxna eða jafngáfaða,
jafnvel ekki jafnríka. En allir eigi að
hafa sömu möguleika. Þetta er reyndar
líka stefna frjálshyggjumanna. Í þessu
sambandi má minna á að í menntastefnu
um framhaldsskólana stóð á sínum tíma
að ekki mætti mismuna nemendum eftir
„andlegu eða líkamlegu atgervi.“ Meira að
segja gamall kommi eins og Jón Hafsteinn
Jónsson, stærðfræðikennari við MA, hristi
höfuðið yfir bullinu.
Því miður er Magnús of bjartsýnn
þegar hann talar um kosningarnar 2013:
„Vissulega mun trúverðugleiki stjórnmála-
manna skipta máli við ákvarðanatöku
kjósenda, en flestir munu líklega kjósa
á grundvelli þeirrar framtíðar sem
stjórnmála menn vilja berjast fyrir.“ Ég held
að fáir kjósendur hafi talið frambjóðendur
Borgarahreyfingarinnar trúverðuga vorið
2009, ekki síst vegna þess að fæstir þekktu
þá nokkuð. Aðalatriðið var að þeir voru
ekki í hinum flokkunum sem siglt höfðu
öllu í strand.
Þó að hér sé fundið að ýmsu í bók
Magnúsar er fjarri því að þar með sé fundið
að því að hann hafi skrifað hana. Þvert á
móti er það einmitt grundvöllurinn fyrir
því að hægt sé að eiga skoðanaskipti af viti,
að stjórnmálamenn setji fram sína lífssýn.
Bókin er lipurlega skrifuð, auðlesin og
skipuleg. Staða Magnúsar í pólitíska lit-
rófinu er skýrari eftir að maður hefur lokið
við lesturinn. Hann birtist sem hófsamur
stjórnmálamaður sem hafnar öfgum.
Ólíklegt er að í kjölfarið komi hrina
bóka frá pólitíkusum. Sennilega hafa fæstir
þeirra mjög sterkar skoðanir. Þeir fylgja
straumnum á þeim væng stjórnmálanna
þar sem þeir eiga best heima og samsama
sig þeim foringja sem stefnuna markar
hverju sinni.
það hafi nefnt sömu tölu. Siðanefndin
tók málið til umfjöllunar og óskaði frekari
upplýsinga frá Orkuveitunni um verðmat
samningsins og bárust þær með bréfi. Ekki
kemur fram í úrskurði nefndar innar hverju
Orkuveitan svaraði.
Fulltrúar Blaðsins virðast ekki hafa vitað
af fundargerð sveitarstjórnar Ölfuss og
tilgreina aðeins „heimildarmenn“ í mál-
flutningi sínum.
Í úrskurði siðanefndar sagði: „Af samn-
ingnum að dæma er ljóst að meta má
samninginn með ýmsum hætti og rétt
hefði verið að gera fyrirvara við upphæðina
sem nefnd er í fréttinni. Eins og málið er
sett fram má jafnvel skilja það sem verðmat
samningsaðila sjálfra.“ Nefndin taldi að
Blaðið hefði brotið gegn 3. gr. siðareglna og
að brotið væri ámælisvert.

Þöggun milli vina
Málið sýnir hve erfitt var að fjalla um
staðreyndir í óðagotinu fyrir hrun
og er jafnvel enn. Það spillti fyrir
fréttaflutningnum að blaðamenn gáfu sér
ekki tíma til þess að fá traustar heimildir.
Þetta verður til þess að siðanefnd telur að
frétt sem var efnislega rétt sé ámælisverð.
Vinnubrögðum í stjórnsýslu var
líka mjög ábótavant. Hvers vegna átti
Orkuveitan að borga að hluta með
framkvæmdum en ekki reiðufé? Og hvers
vegna hefur samningurinn enn ekki
verið efndur að fullu af hálfu OR? Ekki
virðist neinn stjórnarmaður hafa spurt til
hvers samningurinn var gerður eða hve
dýr hann yrði OR. Var þó bókunargleði
stjórnarmanna mikil eins og fram hefur
komið.
Það er einkennilegt að úttektarnefndin
skuli ekki hafa treyst sér til þess að fjalla
ítarlega um samninginn í 568 blaðsíðna
skýrslu heldur kalli eftir sérstakri athugun.
Skýringin kann að vera að nefndin telji að
í honum felist ólöglegt athæfi, án þess að
hún vilji segja það berum orðum. Afstaða
stjórnarformanns virðist einnig sú að e.t.v.
hafi verið maðkur í mysunni.