Þjóðlíf - 01.08.1987, Blaðsíða 70
ÍÞRÓTTIR
SIGURÐUR MAR HALLDORSSON
• Hvernig bregst Sigfried Held viö eftir austur-þýsku martrööina?
Metnaður og hugarfar
Ráöa mestu um úrslit
ÞRÍR MÁNUÐIR milli tveggja knattspyrnu-
leikja er langur tími. En þann tíma og ríflega
þaö hafa íslensku landsliðsmennimir og Sig-
fried Held landsliösþjálfari haft til að jafna sig
eftir skellinn gegn Austur-Þjóðverjum á
Laugardalsvellinum þann 3. júní. Næsti leikur í
Evrópukeppninni er gegn Norðmönnum á
Laugardalsvellinum þann 9. september og eft-
ir honum bíða margir spenntir.
Ekki aðeins eftir úrslitunum, heldur eftir
öllum aðdragandanum. Hvernig bregst Sig-
frield Held við eftir austur-þýsku martröðina?
Stokkar hann íslenska landsliðið upp frá
grunni eða teflir hann fram óbreyttu liði og
leikaðferð? Mikið vatn getur runnið til sjávar á
þremur mánuðum. Utanaðkomandi aðstæður
geta hæglega breytt miklu um landsliðsvalið,
meiðsli, form, hugarfar - þannig að erfitt er að
setja upp heildarmynd af þeim möguleikum
sem fyrir hendi eru fyrren síðustu 2-3 vikumar
fyrir leikinn.
En það er mikið í húfi. Núll sex tap á heima-
velli er hrikalegt áfall fyrir hvaða knattspymu-
lið sem er, ekki síst fyrir íslenska landsliðið sem
hefur verið að stighækka í áliti innan knatt-
spyrnuheimsins undanfarin ár. Svona ófarir
setja okkur á ný á bckk með lægst settu þjóð-
um Evrópu, Möltu, Kýpur og Luxemburg en
þeim flokki tilheyrði ísland til skamms tíma.
LEIKIRNIR VIÐ Noreg, sá seinni fer fram
ytra 23. september, ráða því miklu um framtíð
íslenskrar knattspyrnu. Heiður hennar er í húfi
og eftir ósigurinn gegn Austur-Þýskalandi er
ljóst að eina takmarkið sem ísland á eftir í
þessari Evrópukeppni er að hafna ekki í
neðsta sæti riðilsins. Vissulega var bjartsýni að
ætla sér ofar en í næstneðsta sætið í upphafi en
jafnteflin við Frakkland og Sovétríkin í byrjun
glæddu vonir margra um að ísland gæti hafnað
í þriðja sætinu í þessum sterka riðli.
Gleymum því ekki að Norðmenn hafa verið
í mikilli sókn undanfarin ár. Undanfama
mánuði hafa þeir reyndar átt í miklum erfið-
leikum með að skora mörk, en landslið þeirra
er byggt upp á keimlíkan hátt og það íslenska,
á atvinnumönnum sem leika á meginlandi
Evrópu. Til skamms tíma vom þeir í miklum
minnihluta í norska landsliðinu en það hefur
breyst. Norðmenn hafa unnið frækna sigra
síðustu tvö árin, m.a. sigmðu þeir ítali °í
Argentínumenn í vináttulandsleikjum, og 1
síðustu Evrópukeppni unnu þeir Júgóslavao?
gerðu jafntefli í Búlgaríu. Nú, og í fyrsta leiK
sínum í þessari keppni voru þeir óheppnir að
sigra ekki Austur-Þjóðverja, sem gátu þakkað
æðri máttarvöldum fyrir að sleppa með 0-0
jafntefli frá Noregi. Sigur Norðmanna a
Frökkum þann 16. júni sl. setur síðan ena
frekari pressu á íslenska liðið, það þarf nú þrJu
stig útúr leikjunum tveimur við Noreg til að
geta forðast botnsætið.
En íslenskir knattspymumenn hafa ákveðia |
lykilatriði framyfír norska. Það em viljina-
metnaðurinn og baráttugleðin - atriði sem haÞ
gert okkar leikmenn eftirsótta á meginlanú
Evrópu undanfarin ár. “Erlendu félögin vl,;11
hvað þau fá þegar þau falast eftir íslendingua1
- þau fá leikmenn sem leggja sig hundrac
prósent fram, eru ósérhlífnir og metnaðarful
ir,“ sagði íslenskur knattspymumaður sen1
þekkir víða til við mig nýlega. Hann hefur h'ka
kynnst því af eigin raun að Norðmenn eru eh
tilbúnir til að leggja jafn mikið á sig og 1 ^
lendingar þegar knattspyma er annars vegar
fljótari að gefa eftir og finna afsakanir.
Norðmenn hafa hinsvegar framyfir ou ’ _
mun meiri breidd - fleiri leikmenn á alþj°ð*L'
um mælikvarða. Ekki endilega betri leikmeu
7«