Læknablaðið : fylgirit - 01.08.2002, Blaðsíða 19

ABSTRACTS / 21 ST NORDIC CONGRESS OF ALLERGOLOGY
Results: 22 work-titles were identified, and each employee was
grouped in one of 5 categories of last year exposure. 43 (24%)
reported 2 of 3 main nasal symptoms, a specific baking ingredient
that worsened the symptoms, and improvement in vacations. 40
(22%) experienced coughing, shortness of breath, or wheezing at
work, and improvement in vacations. Altogether 58 (32%)
reported both upper and lower respiratory tract symptoms at work.
The interview supported these figures, and identified nasal
symptoms nearly always to precede lower respiratory tract symp-
toms. Far less work-related nasal symptoms were experienced
beneath the exposure-level of lmg/m3 flour-dust.
Conclusions: Every fourth employee in the bakeries has an
occupational rhinitis. Nasal symptoms precede lower respiratory
tract symptoms. Work-related symptoms are well controlled if the
exposure-level of flour-dust is kept beneath 1 mg/m3 (total dust).
POSTERS
P 1 - Intravenous administration of immunoglobulins in
a therapy-resistent asthmatic child. Inflammatory
responses and minor clinical improvement
Nakstad B', Pettersen M2
'Department of Pediatrics, Rikshospitalet University Hospital, and 2Department of
Pediatrics, Ullevaal University Hospital, Oslo, Norway.
Background: High dose immunoglobulin (IgG)(Octagam™, 0.8
g/kg i.v.) were given daily during a 3 day period to a 16 year old boy.
The treatment was repeated after 6 weeks. Fle suffered from respira-
tory failure due to bronchopulmonary obstruction and severe atopy
against house dust mites. His asthmatic symptoms had been resistant
to therapy, including intravenously given high-dose steroids. One
week after IgG treatment his clinical condition had improved
slightly, but he was still not able to perform lung function tests.
Methods: Plasma IL-10 and TNFa both proinflammatory cyto-
kines, concentrations were quantified by ELISA after incubation of
whole blood for 6h. In each therapy period blood was drawn for
pre-therapy levels 30 min before the first injection (lst day) and for
post-therapy levels one week after the first injection (7th day).
Expression of leukocyte CD14 (endotoxin receptor activated
during inflammation) was analysed by flow cytometry.
Symbicort Turbuhaler
INNÖNDUNARDUFT, R03AK (Sérlyfjaskrártexti)
Innihaldslýsing: Hver skammtur inniheldur: Budesonidum INN 160 míkróg og Formoterolum INN, fúmarat tvíhýdrat, samsvarandi Formoterolum INN 4,5 míkróg og Lactosum. Ábendingar: Til reglulegrar meðferðar á astma þegar samsett
lyfjameðferð (barksteri til innöndunar og langvirkur betaörvi) á við þegar ekki næst full stjóm á sjúkdómnum með barkstera til innöndunar og stuttverkandi beta2-ðrva til innöndunar eftir þörfum, eða þegar full stjóm hefur náðst á sjúkdómnum með
bæði barkstera til innöndunar og langverkandi beta2-örva. Skammtar og lyfjagjöf: Lyfið er ekki ætlaö til upphafsmeðferðar á astma. Skömmtun virku efnanna f lyfinu er einstaklingsbundin og henni á að breyta til samræmis við alvarieika sjúkdómsins.
Skammti skal breyta að lægsta skammti sem heldur einkennum sjúkdómsins niöri. Skammtastærðlr handa fullorðnum: 1-2 innandanir tvisvar sinnum á sólarhring. Venjulega þegar stjóm á einkennum hefur náðst með gjöf lyfsins tvisvar sinnum
á sólarhring, getur skammtaminnkun að lægsta virka skammti leitt til þess að unnt verði að gefa lyfiö einu sinni á sólarhring. Skammtastærðir handa börnum (yngri en 12 ára): Lyfið er ekki ráölagt bömum yngri en 12 ára. Sérstaklr sjúklingahópar:
Ekki þarf að breyta skömmtum hjá öldruöum. Frábendingar: Ofnæmi fyrir búdesónfði, formóteróli eða innönduöum mjólkursykri. Varnaðarorð og varúöarreglur: Ráðlagt er aö minnka skammta smám saman jsegar meðferð er hætt. Ef sjúklingur
telur að meðferö skili ekki viðunandi árangri eða að hann þurfi meira en núverandi skömmtun samsetts lyfs, verður hann að leita læknis. Aukin notkun berkjuvfkkandi lyfs f bráðatilvikum (rescue bronichodilatores) bendir til elnunar á undiriiggjandi
ástandi og krefst endurmats á astmameðferðinni. Skyndileg og áframhaldandi elnun á stjórn astma getur verið lífshættuleg og brýnt er að endurmeta meöferöina. í slfkum tilvikum skal hafa f huga þörf á aukinni meöferö með barksterum eða
hvort gefa þurfi að auki bólgueyöandi lyf til inntðku, eins og kúr með barksterum eða sýklalyfjameðferö ef sýking er til staöar. Engar upplýsingar eru fyrirliggjandi um notkun lyfsins við meðferð á bráðu astmakasti. Sjúklingum skal leiðbeina um að
hafa lyf við bráöaástandi ávallt meðferöis. Meðferö skal ekki hefja á meöan astmi fer versnandi. Eins og við á um önnur lyf til innöndunar getur komið fram berkjusamdráttur með auknum öndunarerfiðleikum strax eftir lyfjagjöf, sem er f þversögn
viö verkunarhátt lyfsins. Ef alvarleg einkenni koma fram, ætti aö endurmeta meöferð og veita annars konar meðferö ef nauösyn krefur. Almenn einkenni geta komið fram við notkun hvaöa barkstera til innöndunar sem er, sérstaklega við stóra
skammta sem eru gefnir til langs tfma. Þessar verkanir koma miklu síður fram við meöferö til innöndunar heldur en þegar barksterar eru teknir inn. Hugsanlegar almennar verkanir eru m.a. bæling nýrnahettna, seinkun á vexti hjá börnum og
unglingum, minnkun á beinþórini, vagl á auga og gláka. Það er þess vegna mikilvægt að skammtur af innönduöum barksterum sé sá minnsti sem heldur einkennum niðri. Læknar ættu að fylgjast náið með vexti barna og unglinga sem fá barkstera
óháð íkomuleið og meta ávinning barksterameðferðar á móti hugsanlegri vaxtarbælingu. Ef minnsta ástæða er til að ætla að starfsemi nýmahettna só skert eftir fyrri meðferðir með stera til inntöku, skal gæta varúöar þegar meðferð er breytt og
notkun lyfsins er hafin. Ávinningur meðferöar með búdesóníöi til innöndunar er venjulega aö lágmarka þörf á sterum til inntöku, en hjá sjúklingum sem eru að hætta aö nota stera til inntöku getur hættan á skertri starfsemi nýrnahettna varað f
töluverðan tfma. Sjúklingar sem áður hafa þurft á stórum skömmtum af barksterum ( bráðatilvikum að halda geta einnig verið ( hættu. Þessa hugsanlegu vanstarfsemi nýrnahettna til lengri tíma ætti ávallt að hafa ( huga við bráöaaöstæöur og
aöstæöur sem Ifklegar eru til að geta valdiö streitu og hafa veröur f huga viöeigandi meöferö með barksterum. Ef umfang skertrar nýrnahettnastarfsemi er mikið getur verið nauösynlegt að fá ráðleggingar hjá sérfræöingi viö aöstæöur sem líklegar
eru til að valda streitu. Til þess að lágmarka hættu á sveppasýkingu í koki og hálsi ætti að leiöbeina sjúklingum um að skola munn með vatni eftir hverja lyfjagjðf. Samtímis meðferð með ketókónazóli og öðrum öflugum CP3A4 hemlum á að varast
(sjá Milliverkanir). Ef það er ekki mögulegt ætti tími á milli lyfjagjafa þessara lyfja að vera eins langur og unnt er. Lyfið á að gefa með varúð sjúklingum með ofstarfsemi skjaldkirtils, krómfíklaæxli (phaeochromocytoma), sykursýki, ómeðhöndlaðan
kalíumskort, hjartavóðvakvilla með þrengingum og hjartavöðvastækkun (hypertrophic obstructive cardiomyopathy), sjálfvakin neðanósæðarþrengsli (idiopathic subvalvular aortic stenosis), alvariegan háþrýsting, slagæðagúlp eða aðra alvariega
hjarta- og æðasjúkdóma, eins og blóðþurröarhjartasjúkdóm, hraðsláttartmflanir eða alvariega hjartabilun. Varnðar skal gæta við meöferö sjúklinga með lengingu á QTc-bili. Formóteról getur valdið lengingu á QTc-bili. Hætta á alvariegum kalíumskorti
er hugsanleg eftir stóra skammta af beta2*örvum. Samtímis meðferð með lyfjum sem geta valdiö kalíumskorti getur aukið möguleikann á blóðkalíumlækkandi verkun við gjðf stórra skammta af beta2-ðrvum. Sórstök varúð er ráðlógð við bráðan
alvariegan astma þar sem vefiidisskortur getur aukið hættuna. Blóökalíumlækkandi áhrif geta aukist viö samtímis gjöf xantín-afleiða, stera og þvagræsilyfja. Ráölagt er aö fylgjast með þéttni kalíums f sermi viö meöferö á bráöum alvariegum
astma. Eins og við á um alla beta2-örva, ætti að hafa í huga að auka tíðni blóðsykursmælinga hjá sykursjúkum. Lyfið inniheldur mjólkursykur (<1 mg/innöndun). Þetta magn hefur venjulega ekki vandamál f för með sór hjá einstaklingum með
mjólkursykuróþol. Milliverkanlr við lyf og annað: Milliverkanir vegna lyfjahvarfa: Ketókónazól 200 mg einu sinni á dag sexfaldaöi að meðaltali plasmagildi búdesóníðs (einn 3 mg skammtur) sem gefið var samtfmis. Milliverkanir vegna lyfhrifa:
Betablokkar geta dregiö úr eða hamlað verkun formóteróls. Lyfið skal því ekki gefa samtímis betablokka (þ.m.t. augndropum) nema brýna nauðsyn beri til. Meöganga og brjóstagjöf: Engar klínískar upplýsingar liggja fyrir um notkun lyfsins eöa
samtfmis meðferöar með formóteróli og búdesóníöi á meögóngu. Fullnægjandi upplýsingar um notkun formóteróls hjá þunguöum konum liggja ekki fyrir. Upplýsingar benda ekki til aukinnar hættu á vansköpun vegna notkunar búdesóníös til
innöndunar. Á meðgöngu ætti einungis að nota lyfiö þegar væntanlegur ávinningur vegur þyngra en hugsanleg hætta. Nota ætti lægsta skammt af búdesónfði sem gefur viöunandi stjóm á astma. Ekki er vitaö hvort formóteról og búdesónfð berast
í brjóstamjólk. Eingöngu ætti að gefa konum með barn á brjósti lyfiö ef væntanlegur ávinningur móður er talinn meiri en hugsanleg hætta fyrir barnið. Aukaverkanir: Þar sem lyfiö inniheldur bæði búdesóníð og formóteról, getur sama mynstur
aukaverkana komið fram og greint hefur verið frá við notkun þessara efna. Ekki hefur sést aukin tíðni aukaverkanatilvika eftir að þessi tvö efni hafa veriö gefin samtímis. Algengustu aukaverkanir lyfsins eru þekktar aukaverkanir vegna lyfhrifa
beta2-örva, eins og skjálfti og hjartsláttarköst. Þær eru yfirieitt vægar og hverfa venjulega innan nokkurra daga. Aukaverkanir sem hafa verið tengdar búdesóníði eða formóteróli eru taldar upp hér á eftir. Algengar (>1%): Miðtaugakerfi: Höfuðverkur.
Hjarta- og æðakerfi: Hjartsláttarköst. Stoðkerfi: Skjálfti. öndunarvegur: Sveppasýkingar í munni og koki, væg erting í hálsi, hósti, hæsi. Sjaldgæfar (0,1-1%): Hjarta- og æöakerfi: Hraður hjartsláttur. Stoðkerfi: Vöðvakrampar. Miötaugakerfi: Æsingur,
eirðarleysi, taugaveiklun, ógleði, sundl, svefntruflanir. MJög sjaldgæfar (<0,1%): Húð: Útbrot, ofsakláöi, kláði. öndunarvegur: Berkjukrampi. Afar sjaldgæfar aukaverkanir, þar af geta sumar verið alvarlegar eru m.a.: Búdesóníð: Geðræn einkenni
eins og depurð, hegðunartruflanir (aðallega hjá bömum), merki og einkenni um almenna barkstera verkun (þ.m.t. vanstarfsemi nýmahettna), snemm- eða síðkomið ofnæmi (þ.m.t. húðbólga, ofsabjúgur og berkjukrampi), marblettir. Formóteról:
Hjartaöng, blóösykurshækkun, truflanir á bragðskyni, breytingar á blóðþrýstingi. Eins og viö á um önnur innöndunarlyf, getur í einstaka tilvikum komið fram berkjusamdráttur, sem er í þversögn við verkunarhátt lyfsins (sjá Varnaðarorð). Greint
hefur verið frá hjartsláttartruflunum eins og gáttatitringi, ofansleglahraðtakti og aukaslögum við notkun annarra betæ-örva. Ofskömmtun: Ofskömmtun formóteróls myndi Ifklega valda verkunum sem eru einkennandi fyrir beta2-adrenvirka örva:
skjálfti, höfuðverkur, hjartsláttarköst og hraöur hjartsláttur. Lágþrýstingur, efnaskiptablóðsýring, kalíumskortur og blóðsykurshækkun geta einnig komiö fram. Bráð ofskömmtun með búdesóníöi, jafnvel (stórum skömmtum, er ekki taliö klínískt
vandamál. Lyfhrlf: Lyfið inniheldur formóteról og búdesóníð. Verkunannáti þessara efna er mismunandi, en þau hafa samleggjandi verkun við að draga úr versnun astma. Upplýsingar um verkunarhátt hvors lyfjaefnis um sig eru hér á eftir. Búdesónið:
Búdesónfð gefiö til innöndunar f ráðlögöum skömmtum hefur barkstera bólgueyðandi verkun f lungum sem dregur úr einkennum og versnun astma og hefur minni aukaverkanir f för með sér en þegar barksterar eru gefnir óstaöbundið. Nákvæmur
verkunarháttur þessara bólgueyðandi áhrifa er óþekktur. Formóteról: Formóteról er sértækur beta2-adrenvirkur örvi sem veldur slökun á slóttum vöðvum f berkjum hjá sjúklingum með tímabundna teppu f öndunarvegum. Berkjuvíkkun hefst fljótt,
innan 1-3 mín. eftir innöndun og verkunariengd er 12 klst. eftir einn skammt. Pakkningar: Symblcort Turbuhaler: Innðndunarduft 160/4,5 mlkróg/innöndun: 120 skammtar: 9.612 kr. 360 skammtar (3 x 120): 25.624 kr. Afgreiöslumáti: R.
Greiösluþátttaka: B. Maf 2002.
Markaösleyfishafl: AstraZeneca A/S, Albertslund, Danmark. Umboö á íslandi: Pharmaco ht, Hðrgatúni 2, Garðabæ. Nánari upplýsingar er að finna í Sérlyfjaskrá
Læknablaðið/Fylgirit 46 2002/88 19
L