Tímarit Máls og menningar - 01.12.1949, Síða 3

TÍMARIT
MÁLS OG MENNINGAR
ritstjórar:
Kristinn E. Andrésson og Jakob Benediktsson
Des. 1949 3. hcfti
Þeir flokkar sem stóðu að fyrrverandi ríkisstjóm hafa eflaust séð það rétt
fyrir að betra væri þeim að ljúka af kosningum áður en afleiðingar af stjómar-
stefnu þeirra undanfarin ár fæm að láta alvarlega til sín kenna.
Þeir gerðu sér fyrir kosningar upp misklíðarefni, fátækleg að vísu, en nægileg
til þess að geta talið gömlum kjósendum trú um að verulegur ágreiningur væri
milli þeirra um innlend stefnumál. Þessum misklíðarefnum verður haldið á lofti
fram yfir bæjarstjómarkosningar, en reynt að undirbúa allt á meðan bak við
tjöldin til að taka gamla þráðinn upp aftur.
Stjómarstefna afturbaldsaflanna hér er hin sama sem auðvaldslöndin stór og
smá halda í dauðahaldi þó að formælendur hennar viti bezt sjálfir að hún getur
ekki leitt nema út í ógöngur. Þarf ekki annað en hlusta á þær einhliða fréttir
sem dynja á hlustum okkar frá útibúi enska útvarpsins á íslandi til að sann-
færast um hvílíkt ráðþrota fálm hefur gripið auðstéttir hinna vestlægu ríkja sem
láta fulltrúa sína í ríkisstjórnum þeysast milli höfuðborga og sitja ráðstefnu
eftir ráðstefnu til að reyna að fresta aðkomu þess fyrirbæris, er þeir sjálfir magna
á sig og hræðast þó eins og dauðann, þ. e. hina aðsteðjandi fjárhagskreppu.
Engin borgarastétt Vesturlanda er þó eins ráðþrota né hefur farið jafn heimsku-
lega að ráði sínu sem hin íslenzka, engin eins falboðið réttindi lands síns eða
fjötrað viðskipti sín jafn einhliða við kreppulöndin. Nú sér hún ekkert fyrir
augum nema gjaldþrot og atvinnuhrun og veit naumast með hvaða aðferðum
hún eigi að velta þunga kreppunnar yfir á alþýðu landsins. Til þess að bera sig
þó mannalega reynir hún að herða áróður sinn og skýla jafnvel sekt sinni í
þjóðvamarmálum Islands með því að hefja upp sakarákæru á þá, sem hún sjálf
beitir ofbeldi, eins og málshöfðunin út af atburðunum 30. marz er til vitnis um.
Eftir er nú að sjá hvort alþýða íslands, jafnvel sá hluti hennar sem greiddi
stjórnarflokkunum atkvæði, vill fórna hagsmunum sínum á altari nokkurra
spekúlanta, vill þola að ástæðulausu kreppu auðvaldsins, gengislækkun, kjara-
rýrnun, atvinnuleysi, vill kosta þegar til kemur vígbúnað á íslandi, láta þyrla yfir
sig endalaust moldviðri blekkinga um lönd sósíalismans, vill þola réttarvald sem
ákærir hina sýknu en hylmir yfir þá seku, — eða hvort hún kýs heldur að mót-
mæla álögum og taka loks höndum saman um nýja stjómarstefnu er liorfi til
framfara, þjóðfrelsis og menningar.
Kr. E. A.
13