Húnavaka - 01.05.2002, Blaðsíða 70

68
HUNAVAKA
manninn, án þess að segja honum of mikið og taka af honum ákveðið
þagnarheit. Þetta gerði Jón og reyndist maðurinn þagmælskur.
Síðari hluta dagsins kvaddi ég svo Jón Pálma. Við aftöluðum það að
hann skyldi skrifa mér strax þegar hann væri búinn að fá sér varanlegan
samastað í Noregi því að þar ætlaði hann að dvelja um veturinn. Hann
áttí einnig að senda mér öll bréf sem hann skrifaði til ættmenna sinna og
vina á Islandi og ég að koma þeim til skila. Engan gat grunað þótt ég
fengi mörg og stór bréf frá Noregi því ég skrifaðist á við marga menn
þar. Þá var það að síðustu bundið fastmælum að ég leitaði Jón Pálma
uppi eða næði sambandi við hann strax þegar ég kæmi til Noregs síðar
um haustið eða veturinn en það var fyrirfram afráðið að ég yrði þar á
síldveiðum þennan vetur á e/s Voss frá Alasundi.
Skipið fór héðan seinni part dagsins. Það hafði litla Hðdvöl á Akureyri
og skipstjóri var svo hugulsamur að senda mér þaðan skeytí: Erum á för-
um, allt í lagi. Þá vissi ég að ekkert hafði út af borið og að skipið átti
hvergi að hafa viðkomu fyrr en í Bergen. Eg varð rólegur í huga. Jón
Pálmi var kominn út fyrir íslenska landhelgi og armur hinna íslensku
laga náði honum ekki lengur.
Enn gerðust atburðir er sköpuðu áhyggjur
Skömmu eftir brottför Jóns Pálnia fékk ég boð frá einum kunningja
minna, en vini Jóns á Sauðárkróki (J.K.), hvað liði því sem ég geymdi.
Eg vissi ekki að þessi maður hefði verið viðriðinn flótta Jóns en mér
fannst hann sýna með þessu vítaverða óvarkárni. Eg sendi honum samt
línu því að ég óttaðist að hann gerði fleiri glappaskot sem gætu orðið
hættuleg. Bað ég hann að vera rólegan því sennilega fengi ég fréttir af
„bögglinum“ bráðlega. I október fékk ég svo þykkt bréf frá Jóni sent frá
Bergen og stóð A. Hansen aftan á því. Innan í því voru mörg bréf til ætt-
ingja og vinajóns (og þar á meðal eitt til J.K.). Eg setti þau öll í umslög
og lét þau í póst.
Bréf Jóns var langt og skemmtilegt og sagði hann mér þar ferðasög-
una. Eg hefi því miður glatað þ\ í. Ferðin hafði gengið vel og ekkert út af
borið. Förland skipstjóra hafði farist vel til hans og tekið lítið fyrir flutn-
ing hans, annað en það sem fæðið kostaði. Ki istoffer Johannessen hafði
leiðbeint honum á gott gistihús, gefið honum utanáskrift sína og sagt
honum að senda sér línu ef hann fengi ekkert að gera og lenti í peninga-
vandræðum. En tekið honum vara fyrir því að þótt hann kynni að mæta
sér á götu skyldi hann ekkert ávarpa sig þar sent aðrir heyrðu til en látast
sem þeir þekktust ekki.
Jón hafði strax fengið atvinnu á ljósmyndastofu í Strandgötu í Bergen,