Lögmannablaðið - 01.12.2010, Blaðsíða 11

Aðsent efni
Hæstiréttur taldi vátryggingafélagið bera
sönnunarbyrði fyrir því að ökumaður
hafi sýnt af sér stórkostlegt gáleysi við
aksturinn og þrátt fyrir vísbendingu þar
að lútandi hefði félaginu ekki tekist slík
sönnun m.a. vegna ónógrar rannsóknar
á vettvangi.
aftur að dómi 100/2010
Í ljósi niðurstöðu og rökstuðnings þessara
dóma Hæstaréttar gat H átt von á því
að lækkunarkröfu S væri hafnað vegna
þess að: 1. Sannað væri með framburði
vitnis að ekki væri orsakasamhengi milli
þess gáleysis H, að lyfta framdekki
vélhjólsins og þess að hann missti
vald á hjólinu skömmu síðar. eða 2.
að tryggingafélagið bæri sönnunar byrði
fyrir því að H hafi valdið slysinu með
stórkostlegu gáleysi við aksturinn og
sú sönnun hefði ekki tekist. ekki fór
svo. nú var ekki beitt sömu lögskýringu
og hefðbundnu sönnunarmati eins og
í fyrrnefndum málum, ekki fundið
að vöntun af teikningum á vettvangi,
ónógri rannsókn slyssins, skorti á mati á
orsökum slyss eða vöntun á sérfróðum
meðdómsmanni um akstur vélhjóla.
Hæstiréttur einfaldlega staðhæfir
formálalaust að það aksturslag öku­
manns vélhjóls að lyfta framhjóli
þess, láta það „prjóna“, sé eitt og sér
stórkostlegt gáleysi. en hvað með
lagaskilyrði um orsakasamhengi milli
atviksins og slyssins, því fram kom í
vitnaframburði J fyrir dómi að bæði dekk
hjólsins voru á jörðinni þegar H missti á
því stjórn? lausn Hæstaréttar er einföld.
vitnaframburðarins er einfaldlega ekki
getið í dómi réttarins og var hann þó
tekinn upp orðrétt í greinargerð til
réttarins og þungamiðja í málflutningi
aðila.
annað frávik frá fyrri dómvenju í
slíkum málum er svo það nýmæli að
snúa við sönnunarbyrði fyrir stórkostlegu
gáleysi, leggja hana á vátryggingatakann
H. og til þess þarf eins konar lögfræðilegt
heljarstökk, þrefalda neitun, eitthvað
sem undirritaður hefur ekki áður séð í
lögfræðilegum rökstuðningi Hæstaréttar
Íslands. „Áfrýjandi hefur ekki fært fram
sönnun um að hann hafi ekki misst
stjórn á bifhjólinu af þessari ástæðu
og að slysið verði þannig ekki rakið til
þessarar háttsemi.“ (Auðkennt VHV).
Þessi málsástæða um sönnunarmat
var ekki höfð uppi í málinu fyrr en í
málflutningi fyrir Hæstarétti og strax
mótmælt sem of seint fram kominni,
auk efnislegra mótmæla. Hvorki er
getið um málsástæðuna né mótmælin
í dómi Hæstaréttar. Þegar allt þetta er
virt er tæpast hægt að segja þennan
hluta dómsins í málinu nr. 100/2010 vera
annað en í andstöðu við fyrri niðurstöður
Hæstaréttar Íslands í sambærilegum
málum.
Hvað segjum við lögmenn nú
þegar spurt er um túlkun Hæstaréttar
á hugtakinu stórkostlegt gáleysi?
undirritaður ætlar að leyfa sér að
beita áfram hefðbundinni túlkun en
líta á þennan hluta dómsins í máli nr.
100/2010 sem slys.
Laganám við Háskólann í Reykjavík miðar að því
að útskrifa framúrskarandi lögfræðinga sem láta
til sín taka í íslensku og alþjóðlegu samfélagi.
· 3ja ára nám til BA-gráðu.
· 2ja ára nám til meistaragráðu.
· 3ja-4ra ára nám til doktorsgráðu.
Kynntu þér metnaðarfullt og nútímalegt
laganám á www.hr.is
LÁTTU
TIL ÞÍN TAKA!
HÁSKÓLINN Í REYKJAVÍK | Menntavegi 1 | 101 Reykjavík | www.hr.is