Gripla - 20.12.2013, Page 104

GRIPLA104
inn einn sem á fengu halldit ... “. Skiljanlegra væri ef þeir næðu stokkum,
þ.e. fleiri en einum, áður en þeir tóku einn þeirra. Um þennan texta
og um texta annarra gerða sögunnar til samanburðar skrifaði Sigurður
Nordal athugasemd í útgáfu sinni á sögunni. Sigurður segir meðal annars
að handritið sé torlesið „svo að varla verður ábyrgzt, að ekki geti skeikað
staf“.21 Í handritinu er orðinu „stocknum“ skipt á milli 18. og 19. línu. Í
upphafi 19. línu stendur eitthvað sem óvíst er hvernig eigi að lesa en líkist
„ck“ með striki í leggnum á „k“.
Hvernig sem lesa á úr þessu virðist handritið ekki skera úr um hvort hér
sé eintala eða fleirtala og hefur varla gert það heldur þegar Finnur las það.
6. Eyðufyllingar Finns
Finnur segir samviskusamlega frá ýmsum stöðum á blaðsíðu 69v sem
hann gat ekki lesið en fyllti með eigin tillögum um texta eins og merkt
er með hornklofum í Viðaukum A og B. Oft er um að ræða orð á jöðrum
textans. Hér eru nefnd þrjú dæmi um eyðufyllingar Finns sem gera má
athugasemdir við.
Í upphafi þrettándu línu í fremra dálki stendur að sögn Finns: „firði
um“. Orðið um er hér meðal þeirra orða sem Finnur sá ekki eða illa og
hann hefur því varla getað séð hvort orðið firði er með viðskeyttum greini
eða ekki. Á mynd í Viðauka B sést að pláss er fyrir greininn og þar sem
þessi fjörður er með greini fimm línum ofar (sjá næsta kafla) er líklegt að
hann sé það einnig hér.
Í línum 11–13 í aftari dálki stendur samkvæmt Finni: „… Veit ek at
Þórólfr mun gera oss mannskaða mikinn, ef vér skulum sækja hann þar, er
hann m[un] se[int at vinna inni], þótt hann hafi lið minna en vér …“. Þessi
eyðufylling er í lok línu. Á innrauðri mynd sést ekki orðið mun og lítið
af því sem þar er fyrir aftan. Með þessari eyðufyllingu verður setningin
þvælin og illskiljanleg. Líklegt er að eitthvað annað hafi staðið í handrit-
inu.
Í línum 39–41 í hægri dálki stendur að sögn Finns: „… ok veitit honum
vmbúnat sæmiligan ok suá oðrum monnum, er hér ero fallner [ok ryðit]
val [allra] þeira, en látið binda sár manna …“. Eyðan sem Finnur fyllti
21 Egils saga Skalla-Grímssonar, útg. sigurður nordal, íslenzk fornrit, 2. b. (Reykjavík: Hið
íslenzka fornritafélag, 1933), 53.