Skáldskaparmál - 01.01.1990, Side 122

120 Jón Torfason
með þeim. Hann var þá ungur og þó nokkuð á legg kominn. Síðan bjuggust þau
heiman af Söndum aðfangadag fyrir jól og með þeim sveinninn Eiður. Svo var
veðri farið að gerði á þey með regni en Miðfjarðará ófær og tók að leysa ána
köflum hið efra en við fjörðinn var fært með skip.
Og er Þorkell setti fram skipið kallaði Þóður á hann og mælti: „Ófær, áin
maður,“ segir hann.
Þorkell segir: „Gættu smíðar þinnar, eg mun ferðar minnar."
Réð Þorkell nú til árinnar. Voru þau þrjú á skipinu. Og er þau komu á megin
árinnar leysti sem óðast ána og fórst þeim seint. Rak þau nú eftir ánni fyrir
ísinum og straumi og eigi létti fyrr en hvelfdi skipinu. Höfðu þau kaffarar og
hélt við drukknan. En með því að þeim var lengra lífs auðið kom Þorkell þeim
á kjöl. Rak nú skipið til sjávar og gegnt því sem Þórður var að smíðinni og
Steingrímur bróðir hans hjá honum. Þá kallaði Þorkell á hann Þórð til bjargar
þeim.
Þórður segir: „Eg mun gæta smíðar minnar en þú ferðar þinnar.“
Þá mælti Steingrímur: „Ger svo vel bróðir minn og hjálpa mönnunum því að
nú liggur líf þeirra við og sýn mennt þína.“
Þórður kastar þá hinum ystum klæðum. Síðan kastar hann sér til sunds og
leggst út til skipsins og varð hann að brjóta ísinn og hrinda frá sér ýmsa vega.
Og er hann kom að bátinum tók hann fyrst sveininn Eið og lagði í millum
herða sér og knýtti þar að utan einu snæri og leggst til lands með hann og bað
Steingrím bróður sinn hjálpa við sveininum svo að honum ornaði því að
honum var kalt orðið. Síðan leitar hann út til skipsins og tók konu Þorkels, og
var hún mjög dösuð, og flutti hann hana til lands. Hið þriðja sinn leggst hann
til skipsins og flytur Þorkel til lands og var hann að bana kominn af kulda.
Steingrímur spurði: „Hví fluttir þú sveininn fyrst?“
Þórður segir: „Flutti eg Eið fyrstan að mér segir svo hugur um að mér verði
að þessum hinum unga manni mikið gagn og hann muni gefa mér líf. En því
flutti eg Þorkel síðast að mér þótti hann mest mega við kuldanum enda þótti
mér að honum minnstur skaði."
Síðan tók Þorkell klæðaskipti. En hann hresstist og kona hans. Eftir það fara
þau hjón til Reykja en Þórður bauð Eiði heim með sér til Óss. Eiður kveðst það
gjarna vilja þiggja og var þar langan tíma“ (2012-13).
Annað dæmi um samhverf orðaskipti er í knattleiknum á Miðfjarðarísi þegar
Þórður og Ásbjörn áttust við. Þórður skellir Ásbirni og segir: „Og féll nú
veisugaltinn" en í næstu lotu kemur Ásbjörn Þórði á kné og segir: „Og fór þar
meyjarkinninn" (2015-16). Aðrar endurtekningar eru varla gerðar með listar-
áhrif í huga. Bardagalýsingarnar eru flestar með sama móti og sama er að segja
um það þegar Skeggi biður Sigríðar Þórðarsystur fyrir hönd Ásbjarnar og
Orms.
Fyrirboðar er sjötta atriðið hjá Andersson.
Mikið er um fyrirboða af ýmsu tagi í sögunni. Þórð dreymir tvisvar sinnum