Skáldskaparmál - 01.01.1994, Blaðsíða 99

Skáldskaparmál - 01.01.1994, Blaðsíða 99
Skömm er óhófi œvi 97 allt lið þitt ok haf þá eina fémuni, er ek skef þér, ok mun þat harðla lítit, ef ek skal taka staðfestu þína ok mannaforráð allt. Skaltu aldri tilkall veita né þínir erfmgjar. Hvergi skaltu nær vera en fyrir austan Fljótsdalsheiði, ok máttu nú eiga handsöl við mik, ef þú vilt þenna upp taka.” (121) Reactions to Sámr’s sparing Hrafnkell’s life have been various.18 If the reactions of Þorkell and Þorgeirr are any indication,19 then Sámr acted unwisely here. But nowhere in the saga does any character explain why he saves Hrafnkell’s life, and it remains for us to supply the reason. It seems that Sámr lets Hrafnkell live so as to provide a living token of his victory. There is, of course, not much textual evidence for my conjecture, but this interpretation fits Sámr’s character. VIII. The Restoration. See the discussion above, pp. 84-86. IX. The Return and X. The Revenge. These segments comprise the major crux for those of us who regard him as in some way reformed. Indeed, von See’s comment that there does not seem to be a very satisfactory explanation for Eyvindr’s presence in the saga (1979:46) is plausible ifwe assume that the saga author creates the saga out of whole cloth. Why would an author committed to a reformed Hrafnkell have him kill the attractive Eyvindr? Why not simply allow Eyvindr to live out his days abroad? Von See’s interpretation of the saga is neat, comprehen- sive, and tidy, but only because he ignores the author’s assurances that Hrafnkell does change (we should remember Miller/Andersson’s caveat above). I assume, however, that this segment belongs to the core of the saga, one of the elements of the traditional story that an author writing at the time the present saga took shape could no more have changed than could the author of Vólsunga saga have provided Brynhildr with a happy marriage. Naturally, in the case of Hrajhkels saga, we lack the source material from which the author of Vólsunga saga worked, but given the guise of the narrator as a reticent purveyor of reliable information and given 18 Hermann Pálsson believes (1966) that in giving Hrafnkell life Sámr wins his greatest victory, shows his humanity, and practices Aristotle’s advice in Alexanders saga to temper justice with mercy. Later (1971:53-54, 55) Pálsson faults Sámr, citing patristic sources as an authority for judging his conduct. While at liberty to change his mind, Pálsson reveals the weakness of his critical method — a version of the Patristic School pioneered by D. W. Robertson, Jr. — by citing two authorities outside the text to support contradictory interpretations of the same point. At its worst the patristic method assumes that finding a medieval opinion on x outside a given work can be used to confirm a reading of the work, whether this reading does violence to the text or not. Neither of Pálsson’s interpretations is convincing in itself because in superimposing them on the text he distorts it. And, of course, the two tend to cancel each other out. 19 Whether Þorkell or Þorgeirr utters the following remark is not dear: Eigi veit ek, hvíþú gerir þetta. Muntu þessa mest iðrask sjálfr, erþú gefr honum líf{ 121). It seems more in keeping with Þorgeirr’s character than with Þorkell’s — the latter gives no sensible advice elsewhere; when later Þorgeirr says, in effect, “1 told you so,” it may be that he is referring to this earlier remark. See ÍF, XI, n. 5, p. 121, where Jóhannesson justifies his emendation. Whoever utters the advice, Sámr would have been well advised to have followed it. Fortunately for students of the saga, he did not, as the saga would have been devoid of interest.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170
Blaðsíða 171
Blaðsíða 172
Blaðsíða 173
Blaðsíða 174
Blaðsíða 175
Blaðsíða 176
Blaðsíða 177
Blaðsíða 178
Blaðsíða 179
Blaðsíða 180
Blaðsíða 181
Blaðsíða 182
Blaðsíða 183
Blaðsíða 184
Blaðsíða 185
Blaðsíða 186
Blaðsíða 187
Blaðsíða 188
Blaðsíða 189
Blaðsíða 190
Blaðsíða 191
Blaðsíða 192
Blaðsíða 193
Blaðsíða 194
Blaðsíða 195
Blaðsíða 196
Blaðsíða 197
Blaðsíða 198
Blaðsíða 199
Blaðsíða 200
Blaðsíða 201
Blaðsíða 202
Blaðsíða 203
Blaðsíða 204
Blaðsíða 205
Blaðsíða 206
Blaðsíða 207
Blaðsíða 208
Blaðsíða 209
Blaðsíða 210
Blaðsíða 211
Blaðsíða 212
Blaðsíða 213
Blaðsíða 214
Blaðsíða 215
Blaðsíða 216
Blaðsíða 217
Blaðsíða 218
Blaðsíða 219
Blaðsíða 220
Blaðsíða 221
Blaðsíða 222
Blaðsíða 223
Blaðsíða 224
Blaðsíða 225
Blaðsíða 226
Blaðsíða 227
Blaðsíða 228
Blaðsíða 229
Blaðsíða 230
Blaðsíða 231
Blaðsíða 232
Blaðsíða 233
Blaðsíða 234
Blaðsíða 235
Blaðsíða 236
Blaðsíða 237
Blaðsíða 238
Blaðsíða 239
Blaðsíða 240
Blaðsíða 241
Blaðsíða 242
Blaðsíða 243
Blaðsíða 244
Blaðsíða 245
Blaðsíða 246
Blaðsíða 247
Blaðsíða 248
Blaðsíða 249
Blaðsíða 250
Blaðsíða 251
Blaðsíða 252
Blaðsíða 253
Blaðsíða 254
Blaðsíða 255
Blaðsíða 256
Blaðsíða 257
Blaðsíða 258
Blaðsíða 259
Blaðsíða 260

x

Skáldskaparmál

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Skáldskaparmál
https://timarit.is/publication/1141

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.