Skírnir - 01.01.1946, Page 80
78
Andrés Björnsson
Skírnir
lítt er æft að syngja helga sálma,
sund hann leikur meir og bendir álma. —
Ýmsu er breytt í vísunni, þó að ekki hafi verið siglt
fram hjá öllum skerjum, að því er ytra form snertir. Ákaf-
lega er vafasamt, hvers vegna Grímur breytir frásögninni
um fóstra Hemings. Að vísu var engin sérstök ástæða til
að láta hann vera úr Þrændalögum, nema ef til vill sú, að
Grímur segir fyrr í kvæðinu, að Þrændur hefðu í hótun-
um við Harald konung. Svolítil átylla er það kannske
fyrir Grím, að minnzt er þó á Ólaf helga í Hemingsþætti.
Haraldur konungur talar við Áslák um lög Ólafs, og breyt-
ingin gæti að einhverju leyti stafað frá endurminningu
um þennan stað, þó að sambandið sé allt annað.
Niðurlagsorð.
Hemings flokkur Áslákssonar er eitt af veigamestu
sögukvæðum Gríms Thomsens. í þessu kvæði koma líka
í ljós flest þau einkenni, sem er að finna í öðrum sögu-
kvæðum hans, en að vísu í nokkuð öðrum hlutföllum.
Grímur hefur í Hemingsflokki beitt lærdómi sínum og
rökvísi meir en í flestum eða öllum öðrum sögukvæðum
sínum.
1 sumum efnum ber þó kvæðið minni merki höfundar-
ins en ýmis önnur sögukvæði hans. Grímur felur hér betur
sum hugðarefni sín, eða þau vaka ekki svo ljóst fyrir hon-
um sem víða annars staðar.
Rómantískar lýsingar eru þannig ekki jafnmikið atriði
í Hemingsflokki og í sumum öðrum sögukvæðum Gríms,
svo sem kvæðinu um Sigríði Erlingsdóttur eða Búarímu,
þar sem skáldið notar mansönginn til þess að lýsa sinni
rómantík, en sjálft kvæðið er líka allt þrungið ævintýra-
efni, sem Grímur hefur sjálfur fundið upp að mestu leyti.
Þó að greina megi í Hemingsflokki lífsreynslu Gríms
sjálfs, kemur hún þó ekki nándarnærri eins skýrt í ljós og
í kvæðinu um Goðmund á Glæsivöllum eða Tókastúfi. I
fyrra kvæðinu er efnið mótað, en í hinu síðarnefnda valið