Skagfirðingabók - 01.01.1977, Page 152
SKAGFIRBINGABÓK
hlut. Það helgast af því, að um þá lá aðalpóstleiðin, og vegir voru
þar að öðru leyti fjölfarnir. Það er auðsætt, að ekki hefur mikið
verið gert fyrir þær upphæðir, sem t. d. Rípurhreppur fékk til
vegabóta. Ofan á bættist, að reynt var að leggja sem lengstan
veg fyrir fjárveitingarnar, og því urðu „aðgjörðirnar“ ekki eins
endingargóðar.
Því miður skortir reikninga margra ára, en á töflu nr. 2 er
skýrsla um bætur á sýsluvegum í Skagafirði árið 1885.16 Hún
sýnir e. t. v. betur en flest annað, hvernig vegaframkvæmdum var
háttað á þessum árum.
Tilvitnanir:
1 Lovs., XI., bls. 354—378.
2 Gjb. sn. Skfjs. 1874.
3 Stj.tíð. 1877, B, bls. 25—26.
4 Stj.tíð. 1876, B, bls. 105—106.
5 Gjb. sn. Skfjs. 1877.
6 Gjb. sn. Skfjs. 1879.
7 Gjb. sn. Skfjs. 1881.
8 Stj.tíð. 1882, B, bls. 103.
9 Gjb. sn. Skfjs. 1884.
10 Gjb. sn. Skfjs. 1877.
11 Norðanfari, 18. árg., bls. 45.
12 Gjb. sn. Skfjs. 1881.
13 Gjb. sn. Skfjs. 1886.
14 Gjb. sn. Skfjs. 1885.
15 Gjb. sn. Skfjs. 1885.
16 Amtsskjöl Norður- og Austuramtsins, ARD I, 597.
150