Skagfirðingabók - 01.01.2005, Qupperneq 131

FRÁ BIRNI ÓLAFSSYNI OG ÁSTRÍÐI PRÓFASTSDÓTTUR
ungir menn væru frekir, er þeir væru að biðja sér stúlkna.
Hann sagðist hafa beðið Margrétar sinnar á hnjánum og há-
grátandi, „enda varð mér það til mikillar blessunar“.
Þau Valabjargahjón áttu tvo sonu: Ólaf er síðar bjó í Stokk-
hólma og Björn er tók við búi af föður sínum á Valabjörgum.
Seinna var það að hann flutti að Starrastöðum. Kona hans var
Halldóra Jónsdóttir, Auðunarsonar prests í Blöndudalshólum
(vígður 1775).
Son átti Björn gamli á Valabjörgum framhjá er einnig hét
Björn. Hann var fátækur maður en sparsamur. Hann bjó eitt
sinn í Bólu, síðar í Valagerði. Þar var byggt yfir þau hjón.
Hann átti Sigurbjörgu dóttur Háa-Bjarna [Jónssonar] fyrir
konu. Ekki þótti bærinn í Valagerði vandaður. Var þar skepnu-
hús undir palli. Ekki leið á löngu áður bærinn hrundi. Var
hent gaman að og þetta kveðið um:
Stórt var ekki staðarhniss,
starði á margur drengur.
Hjá honum Birni piss, piss, piss
portbygging forgengur.
Björn var af sumum nefndur pissill. Þegar þau hjón fluttu að
Valagerði seldi Björn kaffláhöld konu sinnar svo hún gæti ekki
hitað sér kaffi þó henni væri gefið það. Sjálfur drakk hann það
aldrei.
Fjórði son Ólafs í Valadal, Eyjólfur, bjó fyrst í Valadal. Kona
hans hét Halldóra [Jónsdóttir], systir Marsebilar á Smyrla-
bergi. Þau áttu margt barna og komust í fátækt. Þau eignuðust
5 börn á sama árinu, fyrst tvíbura og síðan þríbura. Af þeim
börnum lifði þó ekki nema annar tvíburinn. Fimmti son
Ólafs, Pétur, hefir líklega dáið ungur. Ingibjörg Ólafsdóttir frá
Valadal held ég hafi búið í Stafni [í Svartárdal] og mun þessi
vísa vera um hana:
9 Skagfirðingabók
129