Ráðunautafundur - 15.02.1987, Qupperneq 100

RAÐUNAUTAFNDUR 1987
VOTHEYSVERKUN
Ött.ar Geirsson
Búnaðarfélagi Islands
I. Innganaur
A fundi um vot-hey, sem tœkniskor (seksjon VII) NJF stóð
fyrir (i samvinnu við plöntu- og búfjárskorir, II og V) 6
Hvanneyri s.l. haust, var bent á að vegna hess hve sumur eru
stutt á Norðurlöndum eru féar nytjajurtir sem hœgt er að
rœkta i Þessum löndum. Hins vegar má segja að skilyrði til
grasræktar séu góð. Hið stutta sumar veldur hvi að mikinn
hluta uppskeru af túnum verður að verka og geyma til
vetrarins. Það er Þvi eðlilegt að heyverkun gegni
Þyðingarmiklu hlutverki á Norðurlöndum og Norðurlandabúar
standi framarlega á Þvi sviði. Ég vil segja hér frá nokkrum
atriðum, sem komu fram á Þessum fundi.
Heyverkun má skipta i tvennt eftir Þvi hvort heyið er
geymt Þurrt eða vott, Þurrey eða vothey. Fram á Þesa öld
var heyið nær allt geymt Þurrt en i seinni tið hefur
votheysverkun unnið á. Bændur hafa horfið frá Þurrkun úti
annað hvort á velli eða i hesjum, en Þaó hefur verið nokkuð
mismunandi eftir iöndum, hvað hefur tekið við. I Noregi,
Finnlandi og Danmörku hefur votheysgerð einkum tekið við
hlutverki útiÞurrkunar, en i SviÞjóð og á Islandi hafa
bændur fremur hallast að súgÞurrkun. Um miðjan Þennan
áratug er talió að um 805i af heyfeng Norðmanna hafi verið
verkaður i vothey og meira en helmingur af heyfeng Finna og
Dana. Votheysverkun hefur einnig aukist i SviÞjóð og á
Islandi. Votheysverkun hefur Þróast nokkuð mismunandi á
Norðurlöndum. I Noregi, Finnlandi og á tslandi er algengast
að hirða beint við slétt i vothey og nota iblöndunarefni
(maurasyru eða kofasalt), en i Danmörku og SviÞjóð eru
iblöndunarefni litið notuð, og Þar er grasið yfirleitt
forhurrkað áður en Það er hirt.
Nú er votheysverkun gjarnan skipað i flokk með liftækni