Breiðfirðingur - 01.04.1984, Page 44

42
BREIÐFIRÐINGUR
Ljósberg
Eftir sögn Magnúsar Vigfússonar frá Þórólfsstöðum.
Skammt fyrir framan Fremri-Hundadal í Miðdölum
stendur eyðibýlið Skallhóll (fyrrum hét býlið Skjaldarhóll,
fór í eyði um 1945). I landareign þessa býlis, skammt frá
alfaraleið, er stór móbergsklettur, sem nefnist Ljósberg.
Munnmælasögur herma að þar hafi oft sést ljós eins og
hið hljómfagra nafn bendir til. I kringum 1940 að hausti
til, síðla kvölds, var Magnús Vigfússon á ferð á þessum
slóðum og var ferð hans heitið að Skallhóli. Bjó þar þá
Pétur Sveinsson og var hann síðasti bóndinn þar. Niða-
myrkur var á og lét því Magnús hestinn feta í hægðum
sínum. Sá hann brátt ljós framundan sér, sem hann taldi
vera ljósið á Skallhóli. Ljósið var nokkuð rauðleitt, en
ekki að öðru leyti frábrugðið venjulegu lampaljósi.
Horfði hann á þetta langa stund uns hesturinn hnaut
skyndilega og tók það Magnús nokkurn tíma að lagfæra
taumhald og ásetu á hestinum. Þegar hann leit upp aftur
og fór að svipast um eftir ljósinu, var það horfið og
svartamyrkur allt í kringum hann. Varð þá Magnúsi bilt
við og hraðaði för sinni áfram og sá hann þá von bráðar
rétta bæjarljósið á Skallhóli. Þegar hann kom þangað
sagði hann heimilisfólki það, sem fyrir hann bar á leið-
inni. Pétri Sveinssyni varð þá að orði: „Ekki skal ég
rengja þig, það hefur oft sést þarna ljós áður.“
HuldumaSur að smíðum
Eftir sögn Daða Kjartanssonar, Jörva.
I landareign Smyrlahóls í Haukadal stendur klettur
einn allstór utan og ofan við bæinn, sem Kastali nefnist.
Við þennan klett eru tengdar sagnir um huldufólk, sem
eftirfarandi frásögn greinir.
Daði Kjartansson, sem nú er um sjötugsaldur, dvaldi
á unglingsárum sínum hjá þeim hjónunum Ólafíu Ólafs-