Breiðfirðingur - 01.04.1989, Side 120

118
BREIÐFIRÐINGUR
nefnd Hlaðlakka. Ungar þessa fugls ganga til höfðingja
kaupum og sölum, einkum fyrir jól á Stór-Reykjavíkursvæð-
inu. Heitir þá kjöt fuglsins pjattmeti.
Lonta gengur hér í ár og læki, nefndur lax. Er mikil ásókn
af mönnum af Stórreykjavíkursvæðinu og af Smáreykjavík-
ursvæðinu í að fá aðstöðu til að drepa þessi kvikindi í sumar-
fríinu, einkum ef fallegt veður er. Það er hlegið að mönnum
á þessum svæðum, ef þeir hafa hvergi aðstöðu til að drepa
eitthvað. Mætti benda mönnum á svæðunum á, að leyfi fást
hjá formanni sóknarnefndar til að drepa flugur í kirkjunni
hér á Ströndinni, og fást veiðidagar með vægu verði á sumri
komanda.
Kristján Hallbjörn
Ég sagði áðan að þjóðflokki þeim, er Skarðsströndina
byggir, hefði ævinlega borist ágætir innfluttir limir. Svo hefir
lengi verið. Skal nú sagt frá einum þeirra, tekið af hendingu.
Hann hét Kristján Hallbjörn og barst hingað góðu heilli á
Ströndina gegnum tengdir. Annars var hann fundinn upp
norður í Eyjafirði. Hygg ég að honum hafi verið slegið undir
þar. Hann sagði mér undan og ofan af æfi sinni þar til hann
byrjaði búskap á koti hér á Ströndinni.
Hann hafði borist sólarsinnis austur á firði og þaðan til
Færeyja á besta aldri með honum Jöggvani, sem var fær-
eyskur, og henni Guðríði konu hans, sem var íslensk og
kjarkmesta kona á Norðurlöndum á þeirri tíð. í Færeyjum
hafði hann aðsetur hjá þeim hjónum, en stundaði smíðar og
varð dýrðarmaður í Færeyjum; fann þar upp steinsteypt hús
í plássinu. Færeyingar búa í plássum, en íslenskir á svæðum
einsog allir vita.
Gekk nú lengi vel í plássinu þar til fyrra stríðið skall á.
Varð þá neyð mikil í plássinu og lá við svelti. Gerðist þá
Jöggvan áhyggjufullur og þegjandalegur, en tók til þess ráðs
að róa til fiskjar hvern dag, hvernig sem veður var. Og þegar