Kvöldblað - 02.02.1926, Blaðsíða 4
KVÖLDBLAÐ
Nýársnótt
Skáldsaga
Vetrarsólin sk«in bjart og glað-
lega á'litla hollenska sveitaþorpið
sem var nokkrar mílur frá Amst-
erdam. Hún gægðist í gegnum
gljáfægðu rúðurnar á litlu timbur-
húsi, þar sem ung kona stóð í
eldhúsinu og var að lesa iangt og
þjettskrifað sendibrjef. Hjá eldin
um stóð roskin kona og var að
hræra í sjóðandi grautarpotti. Alt
í einu hrópar unga konan:
— Frænka! Páll gerir mjer orð
að koma. Hann hefir nú loksins
fengið fasta atvinnu. Kaupið er nú
raunar ekki hátt fyrst um sinn
en hann á von um hækkun síðar,
og með þvi sem hann hefir dregið
saman, getum við leigt okkur íbúð
Ef það væri kleift, þá langar hann
til að jeg og Pjetur tilti leggjum
á stað á morgun frá veitingahús-
inu „frír bræður". Þá gætum við
verið komin til Amsterdam fyrir
kvöldið og verið saman á gaml
árskvöld.
Koði færðist í kinnar Babettu,
og augu hennar lýstu gleði og þrá
þegar hún var að seigja frænku
sinni frá þessu. Pær litu báðar á
vögguna sem var í herberginu. I
henni svaf Pjetur litli ársgamall
Gamla konan vai'ð angurvær á
svipinn og sagði:
— Jeg mun sakna þín mikið
Babette, svo að jeg tali nú ekki
um drenghnokkann. En ef þú verð-
ur að fara, þá er ekkert um það
að tala. Pú getur ef til vill kom-
ið snöggvast til min í suraar.
Tíminn er ekki lengi að líða. Pað
er ekki nema eitt ár síðan þú
grjest yfir þvi að þurfa að skiija
við Pál, og nú áttu að hitta hann
aftur og leggja í fang hans litla
þrenginn, sem hann hefir ekki enn
sjeð.
Babette kinkaði kolli. hún var
svo hrærð í skapi, að hún gat
bæði grátið og hlegið. Henni þótti
leiðinlegt að þurfa að skilja við
frænku sína, sem hafði verið henni
og barninu mjög góð. Og hún
hlakkaði svo ákaflega til þess að
sjá aftur manninn sinn, sem hún
hafði gifst i litlu þorpskiskjunni
| fyrir ári siðan. Skilna’ðurinn hafði
orðið þeim þungbærari fyrir þá
sök, að hann hafði orðið að fara
til þess að leita sjer atvinnu í
borginni, nokkru áður en drengur-
inn fæddist.
En nú máttifekki eyða tíman-
um að óþörfu. Síðari hluta dagsins
var nóg að gjöra að taka saman
ýmislegt smávegis til ferðarinnar
Babette þurfti 'að hafa með sjer
böggul með hlýjum fötum. Kistan
hennar og vaggan hans Pjeturs
Frh