Fram - 02.11.1918, Blaðsíða 4

172
FRAM
Nr. 43
Verzlun Stefáns Kristjánssonar
selur meðal annars fjölbreytía og vandaða
Vefnaðarvöru
með sanngjörnu verði.
Pettaættuferðamenn,semkomatil Siglufjarðar aðaíhuga.
Bæjarfré ttir.
—0—
Afmæli:
5. nóv. S. A. Blöndal, kaupm.
5. — Sigríður Pálsdóttir, ekkja.
7 8. — Halldór Jónasson, kaupmaður.
8. — Björn Jónsson, Siglunesi.
Kirkjan.
Hádegismessa á morgun.
r •
Fyrsti fundur
á þessum vetri, í Kaupmanna og versl-
unarmanna félagi Siglufjarðar verður haid-
inn í kvöld kl. 8,30 hjá Þorsteini Pétur-
syni.
x> Valkyrien i
þrímastrað seglskip, fór héðan á mið-
vikudaginn með síld til Svíþjóðar.
Öskufal!
mikið var hér í fyrrinótt. Snjór til fjalla
varð grár af ryki.
Kol.
þau er afgangs urðu við síldarbræðslu-
verksmiðju S. Qoos, hefir Landsverslunin
tekið undir sínar hendur. Aður höfðu
nokkrir menn keypt lítið eitt, einnig hrepps-
nefndin tii skólans 2 og hálft tonn. Heyrst
hefir að hreppsnefndin ætli sér að kaupa
meira af kolum eftir nýár, til skólans.
Sarntíningur.
Svo er sagt að í Póllandi haíi
fólkinu fækkað úr 14 miljónum nið-
ur í KP/a miljón síðan ófriðurinn
byrjaði. Bæði er það, að fjöldi manna
hefir flutt þaðan til Rússlands og
svo hefir manndauði verið með meira
móti og fæðingar með fæsta móti
síðustu árin.
Rjóðverjar eru um þessar mund-
ir að láta reisa stórt og veglegt
minnismerki í Kiel, sem vera á æ-
varandi vottur þess hve vel og
drengilega þýsku kafbátarnir hafa
tekið þátt í þessum ófriði. Voru
margir listamenn látnir keppa um
minnismerkið, sem verður eitthvert
hið stærsta sem tii er í Pýskalandi.
Á fundi, sem nýlega var haldínn
í ríkis-flotafélaginu, í Bretlandi, lýsti
formaðurinn, Sír Spencer Mangon
Wilson, yíir því, að félagið hafði
gengist fyrir að breskir sjómenn
krefðust þess við friðarsamningana
að eitt skilyrðanna yrði það, að
Pjóðverjar yrðu látnir lafa af hendi
jafnmörg skip og jafn stór og þau,
sem þeir hefðu sökt fyrir Banda-
mönnum. — Pessi krafa væri nú
fast ákveðin, því að stjórnin hefði
lýst því yfir að hún myndi verða
eitt friðarskilyrðanna.
Tala svína í Danmörku var fyrir
stríðið í febrúar 1914. 2496706. En
í júlí 1917 vou þau 1980727, í des.
sama ár 789000 og 10 apríl í vor
433000 als. Fækkunin frá því í des.
1917 og fram í apríl í vor nemur
356000. Nú er þeim aftur farið að
fjölga.
Vísir hefir skýrt frá því, að lík-
legt sé, að nýjar kosningar verði á
Bretlandi í haust. Af síðustu ensk-
um blöðum er svo að sjá sem þetta
sé þó ekki alveg fastákveðið en ef
til I<emur á annað borð, verður kos-
ið í nóvembermánuði.
Peir sem einkum eru með nýjum
kosningum eru Northcliff lávarður
og fylgismenn hans. En í öllum
öðrurn flokkum eru margir menn
andvígir þeim.
Frá Bukarest hefir nýlega verið
símað að Caroi ríkiserfingi hafi af-
salað sér ríkiserfðum í Rúmeníu
sökum þess að hann hafði kvænst
ótíginni konu.
Skaðabætur Rússa til
Pjóðverja.
Nýr samningur milli Rússa og
Pjóðverja var nýlega birtur hér í
blaðinu.Samkvæmt honumáttu Rúss-
ar að greiða Pjóðverjum 6 miljarða
marka í skaðabætur.
Nú hafa Rússar þegar greitt %
miljarð af fé þessu og var það 40,000
kíló af gullsandi og 90,900,000 rúbl-
ur í seðlum.
Fé þetta var sent frá Moskva í
fjórum járnbrautarvögnum og flutt
með sérstakri lest og sterkur vörð-
ur haldinn um það á leiðinni.
FulltrúarPýsku stjórnarinnar veittu
fénu móttöku við landamærin.
Gullið í sjónum.
Af hinum föstu efnum, sem eru í
sjóvatni, eru um 80% salt (klornat-
rium), þess utan einnig kalium, kísel,
joð, járn, kopar, alumininum, silfur
og gull. Af gulli er svo lítið, að
úr hverjum 1000 lítrum af sjó fást
um 6 milli grömm af gulli. Pó —
ef alt gull, sem í hafinu er, væri
komið á einn stað og því væri skift
jafnt niður milli allra manna, sem á
jörðinhi búa. þá mundi koma til jafn-
aðar 9 miljónir á hvert nef. En væri
öllu því, sem nú er til í heiminum
af hreinsuðu gulli, skift jafnt milli
allra, mundi koma aðeins 8 kr. á nef.
(Heimilisbl.)
Kensla.
Tiisögn í gagnfræða- og
kennaraskólanámsgreinum
geta nokkrir unglingarfeng-
ið hjá
Bergi Sigurðssyni.
Til kaups
óskast sófi (Divan) borð og drag-
kista. Finnið
Berg Sigurðsson.
Nýr ofn til sölu
Ritstjóri vísar á.
190
Nú heyrði hann að komið var að múrnum, hann lagði
sig þá flatan í vatnsleðjuna á gólfinu, var hann þar í hálf-
gerðu kafi, og var ekki laust við að kuldahrollur færi um
um hann.
Rétt þegar hann hafði komið sér fyrir skein mikil birta
fram í kjallarann. Hann áræddi að lyfta höfðinu lítið eitt, og
sá nú að dyrnar á múrveggnum höfðu opnast, og þar næst
sá hann hvar höfuðið á Neck kom í Ijós.
Mr. Pemberton sárlangaði að lyfta skambyssunni og
senda kúlu gegnum höfuðið á Neck, en hann stilti sig.
Pegar Neck var kominn út rétti hann barón von Sahl-
mann hendina til þess að hjálpa honum út úr kjallaranum.
»Eftir klukkutíma,« heyrði Mr. Pemberton baróninn segja.
»Já herra!« svaraði Neck. »Eftir klukkutíma skal alt
vera tilbúið. Við látum þá litlu í pokann, berum hana nið-
ur að Temsá, gefum henni eina hnífstungu og látum hana
svo hverfa.«
»Pað er ágætt,« svaraði baróninn, og Mr. Pernberton
sá að sigurbrosi brá fyrir á andliti hans.
»Pví heldur þú að þessi Mr. Pemberton hafi haft hönd
í bagga með?« hélt baróninn áfram um leið og hann gekk
fram hjá með Neck.
»Pað er svo að skilja á stelpunni,« s?.gði Neck.
»Og þú ert viss um að Mr. Pemberton hefir ekki hug-
mynd um hvar Kate er.«
Neck hló ruddalega.
»Enginn sporhundur í allri Lundúnaborg hefir rninstu
hugmynd um kjallarann hjá móðir Trundel, eða ti! hvers
hann er notaður, og þar að auki er ekki nema einn klukku-
tími þangað til Kate býr á botni Temsár, ogþangað hugsa
191
eg að Mr. Pemberton geti ekki séð með tóuglyrnum sín-
um.«
»Pú hefir rétt fyrir þér, sjáðu nú um að alt gangi vel,«
sagði baróninn og kinkaði kolli ánægjulega.
»Eg skal sjá um að erfi hennar verði myndariegt,«
sagði Neck. »Við Nancy, Amy-Boy og móðirTrundel fáum
okkur eitt glas áður en við förum á stað með hana, sem
verður um kiukkan þrjú.«
»Eg treysti loforðum þínuni,« sagði baróninn. Á morg-
un getur þú svo koniið til Willesden, þar færðu hjá mér á-
vísun á Lundúnabanka stílaða á þitt nafn, þúsund pund
sterling.«
»Púsund pund!« tók Neck upp eftir honum. »í raun
og veru er ódýrt að fá þrjár miljónir fyrir þúsund pund.«
Baróninn hló uppgerðarhlátri, »Stelpan er ekki nenia
hálfrar miljónar virði, hitt er tómur uppspuni, og þar að auki
hefir þú fengið hundrað pund til þess að halda veislu fyr-
ir þig og félaga þína.«
Neck svaraði ekki, en Mr. Pemberton sá að undirferlis-
bros lék um hinar dýrslegu varir hans.
Baróninn og Neck sem höfðu staðnæinst meðan þeir
töluðu saman, héldu nú áfram, og eftir augnablik voru
þeir horfnir og Mr. Pemberton var einn eftir í myrkrinu.
»Eftir klukkutíma;« tautaði Mr. Pemberton. »£ftir
klukkuiíma er öll von úti, þá er Kate Ferring liðið lík á
botni Temsárl*
»Eg verð að frelsa hana hvað sem það kostar,« sagði hann
við sjálfan sig og beit á jaxlinn. »Annað hvort skal hún
verða frelsuð innan klukkutíma, eða við fylgjumstaðí ána.«
I