Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 01.01.1782, Blaðsíða 10

io S. B. Um cHruntt tTTflfífriut'.
og yftnjegub/ ct foo miElu Ieirt, fcm þútt
cuttctuc: l)t!ibrtm líbr. 4>*<lC>ruö firydimcj
(prcffio relativa) eöa þtuörcOf frcprr, iiefinj
fá fem þtnOrcör cr; og ncrr cigi ftnnt
fullrí uerPun. fccptr ebr frpcf'tng
er fjat. feill Pcllcj mornentum f )afit»igtar
funnáttu (llatica). Ööoar af er auöfeb, at
£at eru eiqi fjcir ófsiRörubtt fraptar, fem á
einni maffínu nera fTuíit jafnwccqir, jjeííör
fjeit f;inöruött; fjat er at fíiíia, fro fiörir
partar af feim óí^iuörttöu, fem eptir fttngum=
ficeöunum oc| mútantim, fem feir etu á tna-
fftnttnni flilitir meö, geta í»annig oerfat (we>r
á nióti oörum, at jafnocegt fe.
§. 8*
3 friú eptirfplgianöi fTiíjt fprir fraptinn
fá óóinöraöi fraptr, fern tilíegjt mafYinunni,
foo at fjann meö (jennat fiprf weröi jafttwcegr
eintti wiffri tiltefinni bpröi. en byrDíu er fá
jjúngi, fem fraptrimt ffal jjeft'a og pftroinna
meö mafYtnunni. $>ej)öegna, tií at vita,
fioaöa innbpröió |ítttfaíí fraptrinn og bpröitt
|afa fínlti, foo at bceöi fett á mafítnnnni
jafnoceg, f>á £arf einúngið at eptirgrettfTaj,
fjöorftt mifit bil ísnert unt ftg mnnöi tgeg*
num fjlattpa meö jofnu ótflwpi/ för £tú, fcm
cettö óefir fplliu ferö & fcuna tíma, ef at ^rcer*
íngin oeruíiga fYeöi. ^>»t bpröin jjeftr £it
fama ^íutfalí tnö fraptinn, fem £eir fornu
negir tef'nir á vtjel (inverle), og meö £öt £efir
wegit