Íslenzk sagnablöð - 21.04.1820, Side 36

71
1820-21
72
Bar fá mótcáng
betur enn fleílir
konu mifti
kund og dóttur —
mædgur í einu —
öll íviplega;
fár famt vifli
forg hve ftdr hans
-færdi hiarta.
Tár J>ví lyftu
í tali vid vin
fem eptir ár mörg
flnna frá láti
tindrud’ í auga
J>á til vard rædt*
AÍl J>vi lýfti
og náqvæmni
aldna vid mddur
áftkiærrar konu.
Ei J>ví hann qvæntifi:
ödru flnni
nýtrar f>o konu
nyti ei leingi
ad elflka til hennar
ei gat feingid
áftrúm annari
opt |>ó baudft koftr.
Olikr J>eim
er dftödvandi
harmr fyrft hrellir
vid hvört mdilætk
enn rýkr burt íem
reykr for vindi.
Ei nádi trygd hans
ad eins til pefs’ra
trúr var og vinur
táli fíærlægur
einardlegur
og rádhollur
i giörd téditrygd
ei giálfri orda.
Rádvendni í breitni
og réttvífi fýndi
fannleik í ordum
fvik hatadi
og kiafsmál öll
J>vi kám’di vid lidtu
hreinlynda fálu
hiarta laftvart.
í ordum var fnotr
og allri hegdan
gladflnna og |>d
gledi temprud.
Mátti og dygd fíá
á mörgu fleiru,
hóf var í fötum
og húsbúnadi
regla í breitni
og rádvífí.