Þjóðólfur - 28.02.1866, Blaðsíða 1
18. ár.
Heylijavík, ‘28. Febrúar 1866.
17.—<8.
þORUAþlVÆLLINN 1866.
Nú er frost á fróni,
frýs í æðum blóð ;
kveðr kuldaljóð
kári’ í jötunmóð.
Yfir laxalóni
liggr klaka þil.
lllær \ið liríðarbil
Ilamragil-
Mararbára blá
brotnar þúng og há
unnarsteinum á,
ýgld og grett á brá.
Yfir aflatjóni
æðrast skipstjórinn;
harmar hlutinn sinn
hásetinn.
Ilorfir á heyaforðann
hryggr búandinn:
»Minkar stabbinn minn,
»magnast harðindin.
»Nú er hann enn á norðan,
»næðir kulda él
»yflr móa’ og mel
»myrkt sem hel«.
Bóndans býli á
björtum þeytir snjá;
hjúin döpr hjá
bonum sitja þá.
Hvítleit hríngaskorðan
huggar manninn trautt,
brátt er búrið autt;
búið snautt.
þögull þorri lieyrir
þetta harmakvein,
en gefr grið ei nein
glíkr hörðum stein’;
Engri skepnu eyrir,
alla fjær og nær
kulda klónum slær
og kalt við lilær :
»Bóndi minn! þitt bú
»betr stunda þú,
»hugarhrelling sú,
»er hart þér jijakar nú,
»þá mun hverfa, en íleiri
• höpp þér falla í skaut.
»Senn er sigruð þraut,
»eg svíf á braut«.
Kr. J.
— jUazar og Tombola var, eins og til stóð,
böfð í Skandinavía, laugardaginn 17. og sunnud.
18. þ. mán. Var skipað borðum utanmeð á alla
vegu fram og innarúr eptir endilaungum salnum;
samtals voruþarnál.600 hlutirað tölu,ogmeiri hlut-
inn og allt sem mest var vert, til búið hér, saum-
að og smíðað nú, til þess að gefa á Bazarinn, ella
hann og prýða. Lángflest var af handyrða-grip-
um, nálega af öllu tagi, og mátti þar sjá margt
fagrt og vandað handbragð og margan vænan hlut
og eigulegan bæði til gagns og prýðis. Frá upp-
haO var öllum hinum eigulegri hlutum og eptir-
sóknarverðari skipað á Bazarborðin, til sölu við
því verði sem forstöðunefndin hafði fyrirfram á-
kveðið og ritað var á hvern hlut; en aptrvarhin-
um rírari hlutunum skipað á tomboluborðin, voru
þar samt innanum þeir munir, eigi svo fáir, er
voru meir en ríkisdals virði, en einstöku hlutir 3
—7 rd. virði; á tombolumunina var ei neilt verð
ritað, heldr að eins númer. Leystu svo aðrir
Tombola númer (hvert á 16 sk.), á meðan aðrir
voru að kaupum við Bazarborðin. Salrinn sjálfr
var allr tjaldaðr bæði með leiktjöldum, og með
flöggum og öðrum voðum, og var tjöldunum hér
og hvar brugðið upp undir spjöld, en á hvert
þeirra var dregið upp skjaldamerki j^msra íslenzkra
höfðingja bæði í fornöld og allt fram á 15. Öld
eptir því sem þeim merkjum er lýst í sögum vor-
um og fornritum. I'ramanvert í salnum, undir
miðju lopti var hengt holspjald, og var á framhiið
þess ritað með stóru ljósletri:1 »MINNIZT
SJÚKRA«. Allr þessi útbúnaðr og frágángr á
bazarsalnum, en hann var eptir Sigurð málara
Guðmundsson, og svo allt fyrirkomulágið og niðr-
‘ 1) j>ab som í útlendum túngum er nel'iit „Trauspareiit''.
— 65 —