Landneminn - 01.10.1891, Page 7

LANDNEMINN.
11
frá Argyle-byggðinni, og rjett innan við vestur takmörk Mani-
toba fylkisins.
Mr. Christopherson, sem nú hefir aðsetur í Melíta að mestu,
gerir allt sem hann getur til að greiða fyrir þeim, sem ætla að
nema land á nefndu svæði, með því að leiðbeina þoim til landa,
útvega þeim, er landið vilja skoða, mikið niður sett eða frítt far
með járnbraut frá Winnipeg og til baka, og niðursett far og
flutnings-gjald fyrir þá sem land nema i þessari nýju íslendinga
byggð. (Heimskringla).
Nýtt nýlendiisyæði.
(Eptir Lögb. 19. ág.).
Yið höfum fundið skyldu okkar að gefa almeuningi dálitla
lýsing af landi því, sem við höfum verið að skoða siðastliðna
viku, ef þjer, herra ritstj. vilduð gjöra svo vel og ljá henni rúm
í blaði yðar. Þetta land er hjer um bil 30 mílur norðvestur af
Yorkton, sem er endastöð M. & N. W. járnbrautarinnar. Land-
spilda þessi liggur meðfram á þeirri er White Sand Kiver heit-
ir, norðan við hana. Svæði þetta er eitthvert hið fegursta og
frjðsamasta, sem við höfum sjeð í Norðvesturlandinu. Það hefur
til að bera nægilegan skóg og ðþrjótandi vatn i á þessari. Upp-
frá henni koma sljettur. Plógland hjer um bil yíir 6 mílna
svæði; þá lækkar landið aptur og koma slægjuflákar miklir yfir
tveggja mílna svæði niður að vatni þvi er Devils Lake heitir.
Það er stórt stöðuvatn, 8—9 mílur á lengd og 3 á breidd. 1
vatni þessu er mikil mergð af flski, en þó að eins 3 tegundir,
pike, sucker, og jackfish. í kring um sjálft vatnið er jörð send-
in og þess vegna er þar naumast byggilegt, nema að eins fyrir
þá menn, sem eingöngu ætla að stunda griparækt. Við vatn
þetta eru 3 gripabændur, einn sem búinn er að vera þar í 15
ár; hann kom þar heldur efnalítill en hefur nú 200 nautgripi
og 80 hross; hinir tveir komu þar mikið seinna ogerstofn þeirra
þeim mun minni.
Að sunnanverðu við dalverpi það sem á þessi rennur eptir,
hafa Danir myndað nýlendu, sem þeir kalla New Denmark; sú
byggð myndaðist síðastliðið vor, en hefir náð litlum þroska enn
þá, sem búast er við, þar sem timinn er svo stuttur; en talið
er víst að hún muni byggjast mjög fljótt. í gegnum þá byggð
verður M. & N. W. járnbrautin lögð næsta sumar, og er það
mikill kostur fyrir það svæði, sem við höfum hjer talað um, og
ásett oss að setjast að í; það verður að eins í þriggja milna fjar-
lægð frá brautinni.
Okkur finnst full ástæða til að brýna það fyrir löndum okkar,
sem á annað borð hugsa um landtöku, að sleppa ekki slíku tæki-
færi, því fyrir þá sem um lífsstöðu hugsa, er ekkert eins áríð-
andi, og að geta náð í gott og frjósamt ábúðarland. Eptir ósk
okkar var þessari landspildu lokað fyrir alla nema íslendinga til
30. maí næstkomandi.
John Johnson. Ingim. Erlendsson. Jón Pinnsson.
Ögmundur Jónsson. Ingimundur Eiriksson.
Þjóöhátíö íslendinga í Canada.
íslendingar í Winnipeg hjeldu eins ogí fyrraþjóð-
hátíð (íslendingadag) í suraar. Það var 18. júní. Há-
tíð þessi fór vel fram, enn vegna ýmsra atvika varð
hún þó ekki jafn atkvæðamikil og í fyrra. Vóru þar j
haldnar ræður og ýmsar skemtanir viðhafðar. Þar |
vóru og sungin kvæði, meðal annars það sem hjer
fer á eptir. Yflr höfuð hafa íslendingar í Winnipeg
haft mikinn sóma af þessum hátíðahöldum, og hafa
Ameríkumenn lokið lofsorði á þessa framkomu ís-
lendinga, sem og að öðru leyti. ísiendingar eru yfir
höfuð í góðu áliti í Mardtoba, og er það tekið fram
í skýrslum þeim sem stjórnin lætur semja um inn-
flutninga, að ísiendingar sjeu greindir, ráðvandir og
duglegir menn. Meira að segja eru íslendingar ekki
taldir meðal Skandínafa í innflutningsskýrslunum, held-
ur eru þeir taldir sem sjerstök þjóð, þar sem Skan-
dínafar eru taldir í einu lagi, og er þeim þannig gert
hæra undir höfði en Dönum, Norðmönnum og Svíum.
Þetta er ánægjulegt að heyra fyrir íslendinga heima,
því það er bæði sómi og gagn hvers lands, er synir
þess komast í gott álit meðal annara þjóða.
Minni íslands,
eptir Gest Pálsson.
SnngiD á þjóðMtlfi íslendinga í Winnipeg i júní 1891.
Til einskis er að glápa á gamlar tiðir
og gráta frægð, sem nú er orðin hjóm.
Hvi fá ei skilið dáða-daufir lýðir,
á dauðu trje að vaxa’ ei lífsins blóm?
Nei, þyngra’ er verkið, landsins lýðir vaki
og leggi’ í stritið allt sitt þrek og blóð,
til þess að lypta tímans Grettis-taki
og til að skapa röskva’ og nýja þjóð.
Sú trú er reist á voru vonar-bjargi,
að verk það takist heldur fyr en síð,
og þjóðin leysist undan fornu fargi
og fagni loksins sinni nýju tíð.
Þ4 fyrst mun vakna lýður landsins fríða
úr leiðslu draum og snauðum mælgis-klið
og teyga’ ið bezta’ úr brjóstum sinna tíða
og bæta nýrri frægð þá gömlu við.
Og hvar sem leið vor liggur vítt um geima,
þjer, land vort, ei vjer gleymum nokkra stund,
því alltaf áttu’ í huga vorum heima,
í háreyst dags og kyrrum nætur-blund.
Hvort lífsins blær er ljúfur eða svalur,
það landið við oss tengir heilagt band,
því þú ert vorrar æsku unaðs-dalur
þú, okkar bjarta, hjartans, hjartans land.
Þrjú íslenzk Iblöð koma nú út i Winnipeg, „Heims-
kringla“, „Lögberg“ og „Öldin“, hið nýja blað Jóns
Ólafssonar.
Marga mun furða á, hvernig á þvi geti staðið, að
íslendingar í Uanada, sem ekki eru yfir 10,000, skuli
geta haldið út þremur stórum blöðum, svo stórum að
íslendingar heima, sem eru yfir 70,000, liafa enn ekki
getað komið upp neinu blaði i líking við þau. Það
er vitanlega ekki kaupendafjöldinn, sem skapar þessi
blöð, heldur hið ameríska „business“- líf, auglýs-
ingarnar og sá styrkur beinlínis og óbeinlínis, sem
blöðin hafa frá hinni amerísku þjóð.
3|andneminn
kernnr nú út tvöfaldur al* þeirri ástæðu, að ekki
var hægt að gcfa út hlaðið í ágúst, eius og ætl-
ast var til, vegna liindrana, sem ekki var húist
við í fyrstu.
Hvort „Landneminn“ lieldur áfram að koma
út næsta ár er alveg óvíst, enn verði það, verð-
ur blaðið að líkindum stækkað svo, að það komi
út einu sinni í mánuði, enn ókeypis verður því
útbýtt eptir sem áður.