Gjallarhorn - 27.11.1912, Blaðsíða 1

QJALLARHORN.
Ritstjóri: Jón Stefansson.
VII. 7.
Akureyri 27. nóvember.
1912.
Verzlunarsambönd í svíþjóð
er bezt að fá með þvf að auglýsa í
,Göteboigs Handels
och Sjöfat tstidning.
Adr.: Upplag 30,000 expl.
Qöteborg1. Laugardaga 55,000 expl.
G. Gíslason & Hay, Ltd.
Reykjavík Leith
er elzt og stærst af íslenzkum heildsölu-
verzlunum, og stendur því langbezt að
vígi með að
selja
og útvega, kaupmönnum og kaupfélögum,
allar útlendar vörur, hverju nafni sem nefn-
ast, með hæfilegu verði og góðum kjörum og
kaupa *
og taka í umboðssölu, allar íslenzkar af-
urðir, svo seljanda verðisem hagnaðarmest.
Firmað hefir erindreka í
Noregi og Danmörk.
Kaupmenn og Kaupfélög!
Áður en þið kaupið hjá öðrum, eða ráð-
stafið innkeyptum afurðum, ættuð þið að
Ieita upplýsinga hjá
G. Gislason & Hay, Ltd.
Júlíus Havsteen
yfirréttarmálaflutningsmaður
Strandgötu 37
ertil viðtals kl. 10—11 f. h. 2—3 og 5—6e. h.
Talsimi 93.
Myrens mek. Vaerksted, Kristiania
Viking Renifabrik, —
Lövners Maskinforretning —
Teknisk Bureau, Stavanger
Representeret i
ved Gust. Blomkvist, Siglufjord.
„Andels Anstalten
Tryg“
er stærsta og ódýrasta lífsábyrgðarfé-
lagið, er starfar í Danmörku. Arið sem
leið voru keyptar lífsábyrgðir í dönsk-
um lífsábyrgðarfél. fyrir þessarupphæðir:
Andels-ýtnstaltenTrygkr. 18.500.000
Hafnia — 14.317.421
Stats-Anstalten — 13.000.000
Danmark — 6.000.000
Dansk Folkeforsikring — 5.185.652
Carentia — 5.000.000
Nordisk Livsforsikring — 1.813.371
Fremtiden — 1.293.559
Dan — 800.000
Koldinghus — 200.000
Andels Anstalten langefst á blaði.
Barnalíftryggingareru hvergihent-
ugi né betri en í þessu félagi. Hægt
að kaupa ábyrgðir þannig, að öll ið-
gjöld hcetta, ef faðir barnsins eða
fóstri deyr, en lífsábyrgðin er samt
sem áður t' fullu gildi og verður borg-
uð út á ákveðnum tíma.
Allir ættu að Kftryggja sig í
„Andels Anstalten.a
Umboðsmaður:
Jón Stefdnsson
Akureyri.
Hœttulegar
stjórnmálaógöngur.
Utanríkisráðherrar í vandrœðum.
Öll Norðurálfa stendur á öndinni
út af ófriðinum á Balkanskaganum.
Blöð allra þjóða liennar, tala ekki
um annað en hvað af honum geti
hlotist. Þjóðirnar finna það allar og
vita, að þær standa í kviksyndi þar
sem þær geta horfið, hvenær sem
vera vill, jörðin getur opnast og
gleypt þær kvikar, ef svo mætti að
orði kveða.
Eins og kunnugt er, hefir ófriður-
inn tekið alt aðra stefnu en búist
var við. Allir, eða langflestir, ætluðu
að Tyrkir mundu fljótlega ganga
sigri hrósandi af hólmi, en Sam-
bandsþjóðirnar liggja blóði stork-
nar í valnum eftir skamma viður-
eign. Þetta hefir orðið alveg öfugt
í reyndinni. — Reyndar halda nokk-
ur af hinum stærri Norðurálfu-
blöðum því fram enn þá, að
Tyrkir muni stinga fótum við á
síðustu stundu, rísa á fætur með
yfirnáttúrlegu afli, hrista sig eins
og ljón og reka fjendur sína af
»höndum sér, út fyrir landamærin.
Þeir beri allar hrakningar sínar
með frábærri ró — ekki örvænting-
ar og vonleysisró þess lémagna,
heldur öruggri trú á það að öllu
sé óhætt hjá þeim enn þá, og þeir
séu hið ráðandi afl.
En meðan á þessu stendur, og
ekki er hægt að sjá hver leikslok
verða, standa stjórnir allra Norður-
álfuríkjanna kvíðafullar, og utanríkis-
ráðherrarnir vita varla sitt rjúkandi
ráð, um hvað til bragðs skuli tekið.
I fyrstu ætluðu þeir sér að sporna
við því að stríðið byrjaði, eða þeir létu
svo. Poincaré yfirráðherra Frakka
var full alvara að gera það sem
hann gæti, en vegna seinlætis utan-
ríkisráðherra Englendinga og Þjóð-
verja, komst hann lítið á veg og
alt var komið í bál og brand áður
en þeir vissu af. Lítið vafamál er
það einnig að það eru þessar tvær
þjóðir sem mest veltur á fyrir, að
friðsamlega' rætist fram úr öllum
þeim spurningum sem koma til
greina, ef Tyrkir verða reknir úr
Norðurálfu. — Allir munu geta gert
Sjómenn!
Hvað lofa menti mest í verinu?
Ollum bcr saman um
SJÓFATNAÐ frá Helly I. Hansen, Moss og
F I S K I L I N U R frá Bergens Notforretning.
Biðjið því um þetta hjá kaupmanni yðar.
Umboðsmenn:
Carl Sæmundsen & Co.
sér dálitla hugmynd um þann gaura-
gang, þær ógnir og hörmungar
sem í vændum verða af þessum
tveimur berserkjum lendir saman, og
þá geta menn einnig rent grun í
að utanríkisráðherrar álfunnar hafa
nóg að hugsa um.
Því hér er spurningin eingöngu
þessi: Hvernig verður veraldarófriði
afstýrt ?
Það er hvorki »minna né mjórra "!
Og það sem fulltrúar hvers ríkis
hafa svo hugfast bak við það, er
fyrst og fremst: Hvernig getur það
orðið svo að hagsmunum og virð-
ingu míns ríkis verði ekki misboðið.
Þar togar hver sinn tota.
Útlendum blöðum kemur saman
um, að útlitið hafi aldrei verið í-
skyggilegra en nú. Aldrei hafi reynt
á lipurð stjórnendanna og sendi-
herranna eins og nú.
Rétt áður en stríðið hófst, lýstu
þau tvö stórveldi, er næst standa
Balkanófriðnum, Rússaveldi og Aust-
urríki og Ungverjaland, yfir hlut-
leysi sínu í ófriðinum, er þau
mundu halda sér við. og ekki *fa
nema skipandi nauðsyn krefði. En
fari svo einhvern góðan veðu. -ag,
að annaðhvort þessara þykist ekki
geta setið hjá aðgerðalaust, mun
hitt einnig þykjast þurfa að láta til
sín taka og þá er öllu lokið, því þau
etu sitt í hvoru stórveldasambandi.
Þar er aðalhættan. Og sú hætta
hefir ekki verið neinum eins Ijós og
Poincaré hinum ft^kkneska. Þess-
vegna var honum áhugamál að öll
stórveldi Norðurálfunnar yrðn sam-
huga um að varðveita veraldarfrið-
inn og kæmu þar fram sem einn
maður. Og þessvegna vildi hann fela
hinum nánustu aðilum (Rússaveldi
og Austurríki) umsjón þess, að
eftirleiðis yrðu landaskiftin á Balkan-
skaganum (og ríki) óbreytt frá því
sem verið hetir, hvernig sem kynni
að fara í ófriðinum, og hver sem
þar yrði ofan á.
Og þessa stefnu samþyktu öll
stórveldin þegar ófriðurinn var
byrjaður, þó þau gætu ekki orðið
sammála um hana fyr, því þá gáfu
þau öll út yfirlýsingu, um að breyt-
ing á núverandi ríkjatakmörkum
þar yrði aldrei heimiluð af þeim.
Nokkur stórblöð, útlend, ræða um
ástandið á þessa leið:
Poincaré ætlaðist til að Rússlandi
og Austurríki yrði gefið takmarka-
laust umboð tilþessað sjá um að nú-
verandi ríkjaskifting á Balkanskagan-
um haldist óbreytt (Status quante)
og hann vinnur hvíldarlaust að því.
En þó að þessum tveimur stór-
veldum lendi ekki saman út af því
í bráðina, — — hvað varir það þá
lengi?
Og vill Rússaveldi og Austurríki
taka þetta ábyrgðarmikla starf að sér,
ef svo fer nú að Norðurálfan vill
trúa þeim fyrir því?
Og ef þau vilja það — hvernig á
að fara að, ef hinn sigursæli her
Sambandsmanna á Balkanskaganum
skiftir sér ekkert af fyrirmælum
þessara stórvelda, þegar hann er
búinn að lemja á Tyrkanum, en fer
sínu fram hvað sem þau segja?
Verða stórveldin þá ekki að fylgja
fyrir mælum sínum með valdi —og
verður þá ekki- Norðurálfuófriður
samt? — — — —— — — —
Þetta er lauslegur útdráttur, en
lesendur »Qjh" geta samt fengið af
honum ofurlitla hugmynd um um-
ræðurnar um það mál sem öl|
Norðurálfan hugsar nú um, vakandi
og sofandi.
Sölmyrkvi 1914.
Nálægt 20. ágúst 1914 verður svo
mikill sólmyrkvi um öll Norðurlönd,
að slíkur hefir ekki orðið um fjölda
ára og verður ekki aftur jafnmikil,
fyr en 16. október 2126. — Margir
búast við að tákn og stórmerki fylgi
honum, en ekki er það nema hjátrú,
sem auðvitað er. Sænska vísindafé-
lagið í Stokkhólmi hefir beðið sænska
þingið um joo þús. kr. styrk til þess
að athuga sólmyrkvann vísindalega, frá
ýmsum stöðum í Norður-Svíþjóð.
, Umsleg o6
Bréfsefni
með »firma«-nafni, fást í
prentsmiðju Odds Björnssonar.